μη χτυπΧιέσαι, αγόρι μου. αγοράσαμε μίξερ. (αμάνικο Unlimited, βερμούδα Everlast, ζώνη El Campero, ακουστικά Sennheiser, παπούτσΧια Marks & Spencer --δεν φαίνονται, βρακί: πού να θυμάμαι τώρα)3 Ιουλίου τού 1995, πρωτακούστηκαν τα ‘δΓιαμάντΓια’ στο ΡάδΓιο της ΕΡΤ3. Στον 102FM, το Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ3. Από τον Νοέμβρη τού 2006, η εμετική εκπομπήχ μας μετακόμισε στον 95,8FM, το Δεύτερό μας Πρόγραμμα. Το γνωστό και ως, εεε... ‘Πολιτιστικό’. Παρά οριζμένες αρχικές επιφυλάξειζ μου, η μεταπήδηση στον 9,58 ωφέλησε μεσοπρόθεζμα (τουλάχιστον με τα μέχρι στιγμής περιρρέοντα δεδομένα) την εκπομπήλ. Πείζμωσα και την είδα πολύ λυσσάρης μερικές φορές. Ελπίζω (δεν εύχομαι, δεν πιστεύω, ελπίζω μόνο) αυτή η λύσσα (ίσα!) να βγαίνει και προς τα έξω. Πολύ συνειδητά πΧια, ακροβατούμε ανάμεσα στη δισκογραφική ενημέρωση και την παροχή πληροφορΓιών και στοιχείων από την Ιστορία τού ροκενρόλ από τη μία, και το χοντροκομμένο, ακατάστατο ξέδωμα και ξεφάντωμα α λα Πα.Οι.ΔΓια. από την άλλη. Επιζητώντας συμμετοχή (πΧιάνω τώρα τα πολιτικάντικα, σαν πολιτευτής επαρχίας) και feedback. Επικοινωνία κι επαφή.
Η φωτοΡαφία τραβήχτηκε (η ομοιόητα της φωτοΡαφίας και τηζ μαλακίας είναι ότι και τιζ δύο τις τραβάς) από τον τεχνικό -και φίλο- Σωτήρη Προέδρου στο στούντΓιο του 102, στις 31 Μαΐου 2003. Ο Σώτερ προσφέρει (με μισθό, εννοείται, άρα αδόκιμο το προσφέρει, σχήμα λόγου) τις υπηρεσίες του σε άλλους, κρατικούς και πάλι, εργοδότες πΧια. Και μας λείπει.
Γιάννης Γ. Σημαντήρας
11 σχόλια:
Κι εμείς ελπίζουμε (σκέτο) ότι θα μας ταλαιπωράς κάμποσα χρονάκια ακόμα, ώσπου να γίνεις γεροντάκι με άσπρα ματοτσίνορα (τα μαλλιά δε γίνεται) και μετά βίας να μπορείς να εκφωνήσεις μέσα από τη μασελίτσα σου.
Χρόνια πολλά!
...εφκαρίστο (όπως λέτε εσείς στο Γιβραλτάρ), δανάη.
(έμαθες να βάζεις και ιτάλικ στα κόμεντ; ας όψεται ο τερτ)
η αθανασία είναι κοντά!
γσ
Πανταθάνατος, Παντηδονικός, Παντελεήμων Δγιαμαντάνθρωπος.
Ευχές από μια γκαντέμω μάλλον δε θέλετε να ακούσετε, τα είπα και χθες εξάλλου. Να περιμένω/ουμε τελικά και το ιστορικό των προ ΕΡΤ3 χρόνων;
Κακιτέχνης ο κύργιος Προέδρου. Πάντα με τη μηχανή (φωτογραφική) ερχόταν στο στούντγιο;
Άγγελε, έχεις υπερβεί τα ανθρώπινα. Έχεις υπερ-μπεί στα θεία. Σε αγαπΧοιούμε, λαμπρέ μου καρΓιερίστα.
Σλέιερ, όχι. Να μην περιμένεις bio αδαμαντικό προ ΕΡΤ3. Πράττουμε που πράττουμε έρευνα για τους κακιτέχνεζ μας, ώρα είναι να αρχίσουμε να σκαλίζουμε και το εσωτερικό μας αρχείο των 'δΓιαμαντΓιών'αι. Ο Σώτος ερχόταν ταχτικά με ψηφΧιακή, αν και αναλογικός (με μηχανικά μέρη) ο ίδΓιος ως οντόητα. ΔΓυο-τρεις βραδΓιές είχε σκάσει μύτη με τη μηχανή του, χωρίς να με ειδοπΧοιήσει πρωτύτερα, ειδικά για να τραβήξει (φωτό) μου εν ώρα 'πηρεσίας. Επειδήςςς ήμουν άνετος με τον Σώτο, τα σέσΧιον, που προέκυψαν, βγήκαν πολύ αυθόρμητα. Όπως το δείγμα που δημοσίεψα. Ι was a photo sessionman in radio station la la la...
ΓΣ
3 tou iouli perase stin alli pleura kai o megalos JIM MORRISON...
Ελπίζω (δεν εύχομαι, δεν πιστεύω, ελπίζω μόνο) το χτεσινό εθιμοτυπικό λάθος στην εκπομπή με τις χρονολογίες να το ακούσουμε και σε επανάληψη.
Και εγώ λέω από το 1996 στη ΕΡΤ3, δεν μου βγαίνουν 12 χρόνια...
Χτες όμως με τα ωραία πισωγυρίζματα στο χρόνο και με τα τραγούδια που καταπατούν τον αρχή της επικαιρόητας [που το εσεμές του Σπύρου σε έβαλε να πράξεις] σκέφτηκα να σου προτείνω να κάνεις δύο εκπομπές -α λα Πετρίδης ασούμε, "4 με 5" στη ΝΕΤ και 5 και κάτι με 6+ στο Τρίτο-.
Η μία θα είναι τα Διαμάντια όπως τα ξέρουμε και μετά στο καπάκι (ωραία φράση έτσι ε;) να πράττεις μια άλλη που βάζεις παλιά τραγούδια από την μακρά ιστορία των Διαμαντιών και όχι μόνο. Τι λες;
(Τι λέω βρε Τερτ; Εδώ πράττουμε αμάν να έρθει η Παρασκευή και να πάρουμε κανένα ρεπουδάκι και εσύ με θέλεις να πράξω και άλλη εκπομπήλ...)
Εεε... Διαμάντια Χρόνια πολλά και έτσι!*
Να μας τυρρανάτε ως τα βαθχιά μας γεράματα!
Ξες...
[*Η χρήση του "έτσι" στο τέλος μια πρότασης -συνοδευμένο με το "και"- έχει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το απλό "έτσι" το οποίο χρησιμοποιείται εμβόλιμα στις προτάσεις.
Λειτουργεί ρεπαιδίμου πιο αποφασιστικά και έτσι...]
ανώνυμε, ο σχωρεμένος είναι τόσο μεγάλος (too big for us), που ελάχιστες φορές έχει ακουστεί στα 'δΓιαμάντΓια'. ας είναι ελαφρύς στο χώμα που τον σκεπάζει.
τερτ, η διειζδυτική σου ματΧιά. η ακονιζμένη σου παρατηρικόητα. η αναλυτική σου ικανόητα. το βάθος και το βάρος των επιχειρημάτων σου. το 'ετσιθελικό' σου πνεύμα. είναι πολύτιμα για όλουζ μας. μην πάρεις μεταγραφή στο κλαμπ άλλης εκπομπήχλας. σε παρακακώ --έτσι;
και έτσι, φτάσαμε στο τέλος ενός ακόμη κόμεντ.
καλά στερνά και πάλι,
γσ
"Τέλος σχολίου", για σας.
Εγώ που δεν πρόφταξα, πειράζει να ευκηθώ έστω και τώρα; Άλλωστε, στην εκζομπή τα είπα είδη τα ευκολόγιά μου.
Λοιπόν, Σημάν, εγώ ούτε πιστεύω ούτε εύχομαι ούτε ελπίζω, αλλά απαιτώ και προσδοκώ ισόβιο παρών της καταπλη(ν)κτηΚακής φωνούλας σας επί και διαμέσου της μικροφωνουερωμένης σας και της διάχυσής της στα ταλαίπωρα και ταλαιπωρημένα μας ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ, αυτάκια.
Ένα "ευχαριστώ" για το βάλσαμο αυτό προ του ύπνου και για την αλληλεγγύη που προκαλεί η..."κοινή ανησυχία μας", είμαι σίγουρη πως αντιπροσωπεύει όλους τους αδαμαντιστές τσ` οικογενείας μας και σίγουρα, εκφράζει εμένα.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΔΓΙΑΜΑΝΤΓΙΑ!!!
ΠΑΝΤΑ ΛΑΜΠΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ!
Και...πολλά φιλιά!
Μάκια!
Φένια
φένια, αυτές είναι ευχές!
έχεις προοδεύσει τόσο πολύ στον λόγο και στη (συγ)γραφή, που μερικοί θα αρχίσουν να σε ζηλεύουν πΧια.
ταπεινός θαυμαστής σου,
ΓΣ
Αν και τελευταία και καταιδρωμένη στο ευχολόγιό σας,Γιάννη, πάντα όρθιος και κυρίως πίσω από την μικρόφωνο..με την ανταπόκριση που σου αξίζει!
Δημοσίευση σχολίου