Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2007

Q U E E N E S T I O N A I R E

G (the human being formerly known as GT) has sent us the following questions.
G, a celebrity, a professional basketball player, a gig consumer and much more, currently lives in the UK. At least, so he claims.
He is a brave and handsome man, married, and loves his wife wholeheartedly.
We love him, too.


Q U E S T I O N N A I R E


Multiple choices. Check the one that you find most fitting. Be mean and bad. It is free (no obligation!).

1) Write down the three most disgusting pop/rock artists. Then go to the next page.

2) Which one do you hate more: Elton John or Phil Collins?

3) You are a captain of a streamer; going back to your ship after a short visit to a remote desolate island, you suddenly see George Michael, Robbie Williams and Cliff Richard rushing to the shore (which your tender boat with you and 12 armed sailors has just left). Behind them, you see a mob of naked black cannibals yelling and wielding primitive weapons and bones. What do you do?
a) I take Robbie on boat, and order my sailors to hit the other two on the head.
b) I order my sailors to leave the shore double fast.
c) I fight the cannibals to rescue my kin (which literally is George Michael).
d) I do nothing but watch from a small distance. I also light me pie.

4) You are the assassinator of John Lennon. You see the Beatles walking in front of you. You can choose again. Which of the four do you shoot?

5) You hear that Freddie Mercury is dead. How do you describe your feelings:
a) I cry and tear my clothes to pieces.
b) I feel pity for the loss of the big musician.
c) I am not concerned.
d) The description of my mood leans closer to satisfaction rather than to sorrow.

6) A big rock festival is organised next to your town. You have a friend in the security team that (for a crate of beer) will let you in, so that you can sabotage the sound; but you can do it only once. The outline in alphabetical order is: ASIA, Europe, Queen, Scorpions, Toto. When are you going to turn the switches down?

ω αποθανόν δεδικέοτε

Replies:
1) Any artist=2, Queen=5.

2) EJ= 9, PC=6.

3) a=3, b=7, c=-3, d=9.

4) RS=0, GH=0, JL=-3, PMcC=9.

5) a=-9, b=-3, c=3, d=9.

6) All replies= 7, Queen=9.

Evaluation:
If your score is higher than 42, then you are a true diamond, honourable member of the Diamond Intergalactic Society.

If your score is between 27 and 42, you need to listen to John on a daily basis, in order to strengthen your character.

If your score is between 15 and 27, you probably are only a visitor, you need to listen to John on a daily basis, in order to strengthen your character.

If your score is lower than 15, we apologise, you may consider choosing another radio show.

If your score is higher than 54, visit a doctor to make sure you are not schizophrenic.

Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2007

DEATHSTARS live

We should be one of the firsts to publicly announce the coming to Salonica of ...well, guess who! The Deathstars!
We are so pleased to spread the news that Swedish glam-gothers will hit the stage of ‘Rock Bottom’ in Salonica on Saturday March 17.
No need to remind that ‘Termination Bliss’, their latest effort on our beloved Nuclear Blast, has scored heavy airplay on our radio show, and has gained major attention from our listeners.
Bone W Machine, Nightmare Industries, Skinny and Whiplasher are ready to take over Thessaloniki. We are waiting anxiously to catch them live.
Details soon to follow.

John Simandiras

Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2007

long live DiePrincessDie

Fast and furious.
As angry as one can handle.
Aggressive, but, errmm, danceable, too.
No kid rockNroll from these kids from San Diego through LA.
One of America’s biggest hopes.
Catch their songs on our show.
Shake some action.
Befriend them through www.myspace.com/dieprincessdie.
If Bruce Springsteen has sometime in the past been the future of RNR, groups like DiePrincessDie stand for the hot present of our beloved electric music.
It is with great pride that we present them.
Just play loud.
Get the maximum pleasure.
John S.

Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2007

Κινήσεις ασφυξίας

Και επειδή περί ήχου και θορύβου ο λόγος (όπως και τα εκΖομπικά μας sessions), πήρα το θαρ(θρας)ρος ν` αυθαιρετήσω και να βγάλω αυτό το post, δίχως προηγούμενη άδεια κι έγκριση.
Σημαντήρωα, θα με συγχωρέσεις; Τι ήρωας θα είσαι αν δεν το πράξεις;
(Να και οι μαλαγανιές!)


Κινήσεις ασφυξίας
Είναι, λοιπόν κάτι πράγματα, λεπτομέρειες συνήθως, που με μελαγχολούν. Τις περισσότερες φορές πρόκειται για μια μελαγχολία υποχθόνια. Πάει κι εμφιλοχωρεί ύπουλα μέσα μου, χωρίς κι εγώ να εντοπίζω την πηγή της. Σήμερα όμως, την τσάκωσα επ` αυτοφόρω!
Κοίταζα μια βιτρίνα με παιδικά παιχνίδια – όχι αυτά τα εμπορικά, κάτι χαζά, της μόδας∙ αλλά εκείνα, τα ξύλινα, τα όμορφα, καλά παιχνίδια – κι ανάμεσά τους ήταν κάποια που κινούνταν. Είτε ανεβοκατέβαιναν, είτε πηγαίναν δεξιά κι αριστερά σα μετρονόμοι, είτε γυρνούσαν γύρω γύρω ασταμάτητα… Μια κίνηση νωχελική, βουβή…
Αμέσως ένιωσα ένα σφίξιμο στο διάφραγμα…
Και να το!
Μελαγχολώ με πράγματα που έχουν μεν κίνηση, αλλά δεν βγάζουν ήχο.
Τα νιώθω σα να θέλουνε, σα να παλεύουν να μιλήσουν, όμως ασφυκτιούν.
Νομίζω πως τους λείπει οξυγόνο. Πως δεν μπορούνε ν` ανασάνουνε. Και πνίγονται. Ένα συναίσθημα ασφυξίας. Έτσι νιώθω…

…Από την άλλη βέβαια, το ίδιο με μελαγχολούνε και τα μουσικά κουτιά. Εκείνα που τ` ανοίγεις κι εμφανίζεται συχνά μια μπαλαρίνα που γυρίζει αργά αργά… Η μουσική που συνοδεύει αυτή την κίνηση είναι συνήθως τόσο… Είναι σα μακρινός απόηχος από κάτι ιδιαιτέρως θορυβώδες που σάρωσε τα πάντα και που τώρα έχει τελειώσει. Κι έμεινε μόνο αυτό: Ήχος-απομεινάρι σαν επίλογος…

…Μάλλον σήμερα δεν ξύπνησα καλά…

Όχι! Μια χαρά ξύπνησα!
Απλά, θα προτιμούσα ένα κουτί που θα τ` ανοίγω και θα παίζει ροκ!

…Ή Σημαντήρα, ασ` ούμε…

Φένια

Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2007

αρχιχρονιά

Μια ελαφρά, χαλαρή ανασκοποίηση (αυτό που οι κοινοί θνητοί πεζά ονομάζουν ανασκόπηση) για το 2006 πράξαμε στην πρώτη μας για το 2007 αντάμωση, ξημερώματα Τετάρτης03Ιανουρίου.
Στα πρώτα ‘δΓιαμάντΓια’ του 2007, ανακηρύξαμε τον Steve Wynn ‘musician of the year 2007’, χάρη στο ‘Live Tick’. Για πΧοιον λόγο ο Wynn ανακηρύσσεται από την ημιβλακειόητά μου «ροκενρόλ προσωπικόητα του 2006», και το ‘Live Tick’ στέκει στην εμπροσθοφυλακή των δίσκων που χαραχτηρίζουν το 2006; Δεν υπήρχαν σπουδαιότερες δισκογραφικές κυκλοφορίες; Πιθανόν να υπήρχαν πΧιο αξΧιοπρόσεχτοι δίσκοι από το ‘Live Tick’ τού Steve Wynn και των Miracle3 (ανάλογα και με το τι ζητάει καθέναζ μας από έναν δίσκο… αν έχουμε φτάσει σε τέτΧοιο επίπεδο αυτογνωσίας, ώστε να γνωρίζουμε τι προσδοκίες έχουμε από έναν δίσκο). Κατά την προσωπική κρίση τού ραδΓιοφωνατζή σας, αδέρφΧια μου, το ‘Live Tick’ αποχτά μια συμβολική δΓιάσταση για τον λατρεμένο μας Wynn· μα εξίσου και για τιζ δικΧιές μαζ ζωές. Πέρα από το προφανές, ότι δηλαδής ο δίσκος υψώνεται ψηλά στις προτιμήσειζ μας, χάρη στις παθΧιαζμένες –και συνάμα άρτΧιες- εκτελέσεις τραγουδΓιών από τον μακρύυυ κατάλογο του Steve, υπάρχει και μια άλλη παράμετρος: ότι αποτυπώνει τον Wynn σ’ ένα ύπουλο σταυροδρόμι τής έξοχης πορείας του. 46χρονών στα 47, θα περίμενε κανείς ο Wynn να έχει λυγίσει από τα συνεχή ταξίδΓια και τις απανωτές τουρνέ σε κάθε άκρη τού Πλανήτη, να τον έχει ρημάξει η ρουτινιάρικη επαναληπτικόητα που ενυπάρχει και στη δική του, εν πολλοίς συναρπαστική, δουλειά, και να στερεύει σιγά-σιγά από εμπνεύσεις, να επαναπαύεται στα κεκτημένα του. Όμως, όσοι ξέρουν τον Wynn έχουν πειστεί ότι η φιλοσοφία του απέχει παρασάγγας από μια τέτΧοια θεώρηση. Ο Wynn πιστεύει -και εφαρμόζει- ότι, αν αγαπάς αυτό στο οποίο επιδίδεσαι, τότε μόνο έναζ δρόμος ανοίγεται μπροστά σου, προϊόντος του χρόνου: να βελτΧιώνεσαι ολοένα και περισσότερο. Όχι ότι δεν έχει χαθεί μια ποσόητα νεανικού πάθους από τον Steve μας: οι οργιζμένες μέρες και νύχτες των Dream Syndicate περάσαν ανεπιστρεπτί.
the (rise and) fall of Steve Win
Ωστόσο, ο Wynn δεν έγινε νερόβραστος μεσήλιξ, όπως παραδόξως καταντά μερικές φορές ο Cave, όταν παριστάνει τον σοφό crooner ασούμε. Κι έτσι, το ‘Live Tick’ μεταμορφώνεται σε αναγκαία πηγή δύναμης για όλουζ μας, σε φάρο φωτεινό για να μην το βάζουμε κάτω, όταν κοντραριζόμαστε με τις δυσκολίες και με τα ζόρΓια μας. Αφού ο Wynn συνεχίζει απτόητος, γιατί να μην χαλυβδωθεί κι η δικιά μας θέληση; Κι ύστερα είναι και ένας ακόμη παράγοντας που βάρυνε αποφασιστικά, για να δώσουμε στο ‘Live Tick’ την πρωτΧιά για τους δίσκους τού 2006. Το άκρως εκφραστικό. Το λε-βέ-ντι-κο drumming τής υπεράξΧιας συμβίας τού Wynn, Linda Pitmon!
Το 2006 μάζ μπήκε στον 102FM τής ΕΡΤ3, όπου και ντεμπουτάραμε το 1995. Το 2007 μάζ βρίσκει στον αδερφό 95,8 τής ΕλληνικήςΡαδΓιοφωνίαςΤηλεόρασηςΤρία.
Το 2006 παρουσΧιάσαμε (και δη συστηματικά) μάλλον τις περισσότερες κυκλοφορίες απ’ οπΧοιαδήποτε άλλη χρονιά στη ΡαδΓιοφωνία τής ΕΡΤ3. Ίσως μόνο επί FM101 (και πάλι αυτό συζητΧιέται) παρουσΧιάζαμε τόσο πολλές κυκλοφορίες. Και τόσο ποικίλες μεταξύ τους. Ξεκινώντας σταθερά από δίσκους με έντονο το noise στοιχείο μέσα τους, απλώσαμε τα πλοκάμια του ενδΓιαφέροντόζ μας παντού, μεταδίδοντας και προβάλλοντας ό,τι ερέθισε το ιδΓιότροπο και γεμάτο προκαταλήψεις αισθητήρΓιο μας. Το χαραχτηριστικό μας για το 2006; Ότι επικεντρώσαμε σε δίσκους που ουδέποτε εισήχθησαν και έτυχαν επίσημης δΓιανομής από ελληνικό label. Παράδειγμα το περσινό σόλο πόνημα του Jon Langford ‘Gold Brick’.
O JonBoy Langford μάς τίμησε μάλιστα, αποδεχόμενος την πρόσκλησή μας για μια ειδικά και μόνο για το μπλογκ μας συνέντευξη. Ανάλογη αποκλειστικόητα σημείωσε εντός του 2006 το web-blog τής Πα.Οι.ΔΓια. και με τους Mudhoney. Και με άλλους κακιτέχνες. Ένα ψάξιμο στο www.diamonds.explode.to, την ιντερνετική τοποθεσία όπου κείται το μπλογκ μας, θα μας δΓιαφωτίσει. Να ένα ακόμα στοιχείο τήζ για το 2006 δράσηζ μας, το οποίο δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο: η ανάπτυξη του μπλογκ μας. Το οποίο μπλογκ, όπως εδώ και πολλές συνεχείς εβδομάδες, όταν δεν έχει κάτι να πει, προτιμά να σΧιωπά. Παρά να εκτίθεται με περιττά κείμενα και εικόνες. Το μπλογκάρΓιον μας δέχεται και δημοσΧιεύει συνεργασίες συνακροατών. Οι συνεργασίες, οι προτάσεις και κάθε άλλο ιντερνετικό μήνυμα ας δΓιοχετεύονται στη μεγάλη emailική χοάνη μας: το diamonds@ert3.gr.
the not so low dress in stavropodi
Η Ηanne Andersen των Low Frequency In Stereo ήταν μία από τους μουσικούς, που λάηβ τηλεφωνικά συνεντευξΧιάστηκαν στα ‘δΓιαμάντΓια’ μες στο 2006, όπως και ο Mircea των Mnemic, όπως και άλλοι, που οι αδαμαντιστές έχουν τσεκάρει εν τω γενάσθαι. Μες στο 2006, στους ραδΓιοθαλάμους τής ΕΡΤ3 στην οδό Αγγελάκη στη Θεσσαλονίκη κόπΧιασαν για αυτοπρόσωπη συνέντευξη στα ‘δΓιαμάντΓια’ ο Στέλιος Σαλβαδόρ, ο Παύλος Παυλίδης, οι Active Member, στην τελευταία εκπομπή μας στον 102 μάλιστα, ο Αndrew Loomis τον Dead Moon, σε μια αλκοολούχα –εκ μέρους του- παρουσία, αλλά ήδη ιστορική, μια που σπανίως, πραχτικά ουδέποτε, μιλάει σε δημοσΧιογράφους η αφεντΓιά του, δΓιότι όλοι οι μιντΓιάδες τημπέφτουν στον Φρεντ και στην Τούντι, αλλά και επειδή έχει ήδη ανακοινωθεί... το τέλος να πούμε; η απόσυρση να πούμε; η αναστολή τήζ δράσης ασούμε των Dead Moon. No More Dead Moon Nights, sorry!
Mες στο 2006, παράλληλα με το diamonds.explode.to, το μπλογκ μας, ξανοιχτήκαμε στο αρχιπέλαγος του MySpace. Το προφίλ μας στο MySpace, για ιστορικούς και κυρίως για τεχνικούς λόγους, έχει κρατήσει το ‘102’: www.myspace.com/diamonds102fm.
Ένα ακόμη σκέλος τής αναδρομής μας στο 2006: Ο προσανατολιζμός μας στον Καναδά, για να βγάλουμε το ψωμάκι μας. Πέρα από τους Cancer Bats, τη νωπή ανακάλυψή μας, δουλειά μάς έδωσαν οι AlexisonFire, οι Βlack Maria, οι Billy Talent… to name just the tip of the iceberg.
Kι αν κάτι εξυπακούεται, σ’ αυτήν την άτυπη εσωτερική αναδρομή μας στο όπΧοιο έργο μας για το 2006, είναι η επιμονή μας να φέρνουμε σε πρώτο πλάνο όσα ελληνικά γκρουπ κρίνουμε ότι αξίζουν τον ραδΓιοφωνικό και φυσικό χρόνο μας. Ένα από τα πρώτα παραδείγματα που ανεβαίνουν στην επιφάνεια της συνείδησήζ μας; Οι Θεσσαλονικείς –ως προς την έδρα-, κάθε άλλο παρά από τη θεσσαλονικιώτη μιζέρΓια δΓιεπόμενοι όμως… Dread Astaire!
Ειδικά προς τους τελευταίουζ μήνες τού 2006, υποχώρησε το στοιχείο τής ψυχαγωγίας στο πρόγραμμα, αφήνοντας περισσότερο τόπο στην ενημέρωση, προς μεγάλη τέρψη των πληροφορΓιομανών. Αυτό έγινε μόνο του. Δεν αποκλείεται αύριο μεθαύριο να μεταβληθεί το κλάζμα ψυχαγωγία / ενημέρωση στην εκπομπή, ανάλογα με τις φάσειζ μας...
Ενδώσαμε κι εμείς στΗν πειραζμό (πειραζμός και να είναι αρσενικός; μεγάλη ανοησία!) μιας άτυπης έκθεσης πεπραγμένων για το 2006, θυμίζοντας αποπάνω-απάνω μερικές χαραχτηριστικές στιγμές και οριζμένες ξεχωριστέζ δράσειζ μας για το 2006. Ωστόσο, αρνούμαστε πειζματικά να μπούμε στη λογική τής λιστολαγνείας, συντάσσοντας τη λίστα με τα –υποτίθεται- καλύτερα άλμπουμ τής χρονιάς. Λίγο μια κάπΧοια φυγοπονία μας, καθότι μια τέτΧοια εκπομπή με τα καλύτερα του 2006 απαιτεί χρονοβόρα και κοπιώδη προετοιμασία, για να σταθεί στοιχειωδώς έγκυρη και αξΧιόπιστη, λίγο το ότι είναι μοιραίο να παραλείψουμε δίσκους που εμείς οι ίδΓιοι προτείναμε εντός τού 2006, αποφασίσαμε να απέχουμε για μια ακόμη χρονιά από το έθιμο της σύνταξης λίστας. Και για έναν ακόμη λόγο: παρότι μες στο 2006, αφΧιερώσαμε, «θυσΧιάσαμε» θα ήταν πΧιο σωστό να γραφτεί, πολύ περισσότερες από πέρσι και πρόπερσι ώρες στην ακρόαση δίσκων (από τους οποίους πολλοί απορρίφτηκαν και δεν προκρίθηκαν για μετάδοση στα ‘δΓιαμάντΓια’), παραδεχόμαστε δημοσίως ότι εκατοντάδες κυκλοφορίες μάς έχουν ξεφύγει. Μερικές από αυτές μάς περιμένουν ακόμη μες στη ζελατίνα τους! Και θέλω να προσθέσω ότι μου φέρνουν γέλιο οριζμένοι ραδΓιοφωνατζήδες (προεξάρχοντος Αθηναίου ημι-επηρμένου μαθουσάλειου ΕΡΤατζή), που κοκορεύονται ότι δΓιαλέγουν τη λίστα με τα καλύτερα άλμπουμ τους από χιλιάδες δίσκους τους οποίους άκουσαν. Ναι; Πώς τους άκουσαν; Στα πεταχτά; Στο πόδι; Έτσι ακούγονται οι δίσκοι; Εγώ μόνο τον Αργύρη Ζήλο συνάντησα που να καταναλώνει μανιακά και σε βάθος τους δίσκους του. Και δηλώνω ότι δεν έχω σκοπό να γίνω σαν κι αυτόν. Γιατί υπάρχει ζωή και πέρα και έξω από τη δισκογραφία. Και μας περιμένει να την ζήσουμε.
ΓιάννηςΣημαντήρας