Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2007

αρχιχρονιά

Μια ελαφρά, χαλαρή ανασκοποίηση (αυτό που οι κοινοί θνητοί πεζά ονομάζουν ανασκόπηση) για το 2006 πράξαμε στην πρώτη μας για το 2007 αντάμωση, ξημερώματα Τετάρτης03Ιανουρίου.
Στα πρώτα ‘δΓιαμάντΓια’ του 2007, ανακηρύξαμε τον Steve Wynn ‘musician of the year 2007’, χάρη στο ‘Live Tick’. Για πΧοιον λόγο ο Wynn ανακηρύσσεται από την ημιβλακειόητά μου «ροκενρόλ προσωπικόητα του 2006», και το ‘Live Tick’ στέκει στην εμπροσθοφυλακή των δίσκων που χαραχτηρίζουν το 2006; Δεν υπήρχαν σπουδαιότερες δισκογραφικές κυκλοφορίες; Πιθανόν να υπήρχαν πΧιο αξΧιοπρόσεχτοι δίσκοι από το ‘Live Tick’ τού Steve Wynn και των Miracle3 (ανάλογα και με το τι ζητάει καθέναζ μας από έναν δίσκο… αν έχουμε φτάσει σε τέτΧοιο επίπεδο αυτογνωσίας, ώστε να γνωρίζουμε τι προσδοκίες έχουμε από έναν δίσκο). Κατά την προσωπική κρίση τού ραδΓιοφωνατζή σας, αδέρφΧια μου, το ‘Live Tick’ αποχτά μια συμβολική δΓιάσταση για τον λατρεμένο μας Wynn· μα εξίσου και για τιζ δικΧιές μαζ ζωές. Πέρα από το προφανές, ότι δηλαδής ο δίσκος υψώνεται ψηλά στις προτιμήσειζ μας, χάρη στις παθΧιαζμένες –και συνάμα άρτΧιες- εκτελέσεις τραγουδΓιών από τον μακρύυυ κατάλογο του Steve, υπάρχει και μια άλλη παράμετρος: ότι αποτυπώνει τον Wynn σ’ ένα ύπουλο σταυροδρόμι τής έξοχης πορείας του. 46χρονών στα 47, θα περίμενε κανείς ο Wynn να έχει λυγίσει από τα συνεχή ταξίδΓια και τις απανωτές τουρνέ σε κάθε άκρη τού Πλανήτη, να τον έχει ρημάξει η ρουτινιάρικη επαναληπτικόητα που ενυπάρχει και στη δική του, εν πολλοίς συναρπαστική, δουλειά, και να στερεύει σιγά-σιγά από εμπνεύσεις, να επαναπαύεται στα κεκτημένα του. Όμως, όσοι ξέρουν τον Wynn έχουν πειστεί ότι η φιλοσοφία του απέχει παρασάγγας από μια τέτΧοια θεώρηση. Ο Wynn πιστεύει -και εφαρμόζει- ότι, αν αγαπάς αυτό στο οποίο επιδίδεσαι, τότε μόνο έναζ δρόμος ανοίγεται μπροστά σου, προϊόντος του χρόνου: να βελτΧιώνεσαι ολοένα και περισσότερο. Όχι ότι δεν έχει χαθεί μια ποσόητα νεανικού πάθους από τον Steve μας: οι οργιζμένες μέρες και νύχτες των Dream Syndicate περάσαν ανεπιστρεπτί.
the (rise and) fall of Steve Win
Ωστόσο, ο Wynn δεν έγινε νερόβραστος μεσήλιξ, όπως παραδόξως καταντά μερικές φορές ο Cave, όταν παριστάνει τον σοφό crooner ασούμε. Κι έτσι, το ‘Live Tick’ μεταμορφώνεται σε αναγκαία πηγή δύναμης για όλουζ μας, σε φάρο φωτεινό για να μην το βάζουμε κάτω, όταν κοντραριζόμαστε με τις δυσκολίες και με τα ζόρΓια μας. Αφού ο Wynn συνεχίζει απτόητος, γιατί να μην χαλυβδωθεί κι η δικιά μας θέληση; Κι ύστερα είναι και ένας ακόμη παράγοντας που βάρυνε αποφασιστικά, για να δώσουμε στο ‘Live Tick’ την πρωτΧιά για τους δίσκους τού 2006. Το άκρως εκφραστικό. Το λε-βέ-ντι-κο drumming τής υπεράξΧιας συμβίας τού Wynn, Linda Pitmon!
Το 2006 μάζ μπήκε στον 102FM τής ΕΡΤ3, όπου και ντεμπουτάραμε το 1995. Το 2007 μάζ βρίσκει στον αδερφό 95,8 τής ΕλληνικήςΡαδΓιοφωνίαςΤηλεόρασηςΤρία.
Το 2006 παρουσΧιάσαμε (και δη συστηματικά) μάλλον τις περισσότερες κυκλοφορίες απ’ οπΧοιαδήποτε άλλη χρονιά στη ΡαδΓιοφωνία τής ΕΡΤ3. Ίσως μόνο επί FM101 (και πάλι αυτό συζητΧιέται) παρουσΧιάζαμε τόσο πολλές κυκλοφορίες. Και τόσο ποικίλες μεταξύ τους. Ξεκινώντας σταθερά από δίσκους με έντονο το noise στοιχείο μέσα τους, απλώσαμε τα πλοκάμια του ενδΓιαφέροντόζ μας παντού, μεταδίδοντας και προβάλλοντας ό,τι ερέθισε το ιδΓιότροπο και γεμάτο προκαταλήψεις αισθητήρΓιο μας. Το χαραχτηριστικό μας για το 2006; Ότι επικεντρώσαμε σε δίσκους που ουδέποτε εισήχθησαν και έτυχαν επίσημης δΓιανομής από ελληνικό label. Παράδειγμα το περσινό σόλο πόνημα του Jon Langford ‘Gold Brick’.
O JonBoy Langford μάς τίμησε μάλιστα, αποδεχόμενος την πρόσκλησή μας για μια ειδικά και μόνο για το μπλογκ μας συνέντευξη. Ανάλογη αποκλειστικόητα σημείωσε εντός του 2006 το web-blog τής Πα.Οι.ΔΓια. και με τους Mudhoney. Και με άλλους κακιτέχνες. Ένα ψάξιμο στο www.diamonds.explode.to, την ιντερνετική τοποθεσία όπου κείται το μπλογκ μας, θα μας δΓιαφωτίσει. Να ένα ακόμα στοιχείο τήζ για το 2006 δράσηζ μας, το οποίο δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο: η ανάπτυξη του μπλογκ μας. Το οποίο μπλογκ, όπως εδώ και πολλές συνεχείς εβδομάδες, όταν δεν έχει κάτι να πει, προτιμά να σΧιωπά. Παρά να εκτίθεται με περιττά κείμενα και εικόνες. Το μπλογκάρΓιον μας δέχεται και δημοσΧιεύει συνεργασίες συνακροατών. Οι συνεργασίες, οι προτάσεις και κάθε άλλο ιντερνετικό μήνυμα ας δΓιοχετεύονται στη μεγάλη emailική χοάνη μας: το diamonds@ert3.gr.
the not so low dress in stavropodi
Η Ηanne Andersen των Low Frequency In Stereo ήταν μία από τους μουσικούς, που λάηβ τηλεφωνικά συνεντευξΧιάστηκαν στα ‘δΓιαμάντΓια’ μες στο 2006, όπως και ο Mircea των Mnemic, όπως και άλλοι, που οι αδαμαντιστές έχουν τσεκάρει εν τω γενάσθαι. Μες στο 2006, στους ραδΓιοθαλάμους τής ΕΡΤ3 στην οδό Αγγελάκη στη Θεσσαλονίκη κόπΧιασαν για αυτοπρόσωπη συνέντευξη στα ‘δΓιαμάντΓια’ ο Στέλιος Σαλβαδόρ, ο Παύλος Παυλίδης, οι Active Member, στην τελευταία εκπομπή μας στον 102 μάλιστα, ο Αndrew Loomis τον Dead Moon, σε μια αλκοολούχα –εκ μέρους του- παρουσία, αλλά ήδη ιστορική, μια που σπανίως, πραχτικά ουδέποτε, μιλάει σε δημοσΧιογράφους η αφεντΓιά του, δΓιότι όλοι οι μιντΓιάδες τημπέφτουν στον Φρεντ και στην Τούντι, αλλά και επειδή έχει ήδη ανακοινωθεί... το τέλος να πούμε; η απόσυρση να πούμε; η αναστολή τήζ δράσης ασούμε των Dead Moon. No More Dead Moon Nights, sorry!
Mες στο 2006, παράλληλα με το diamonds.explode.to, το μπλογκ μας, ξανοιχτήκαμε στο αρχιπέλαγος του MySpace. Το προφίλ μας στο MySpace, για ιστορικούς και κυρίως για τεχνικούς λόγους, έχει κρατήσει το ‘102’: www.myspace.com/diamonds102fm.
Ένα ακόμη σκέλος τής αναδρομής μας στο 2006: Ο προσανατολιζμός μας στον Καναδά, για να βγάλουμε το ψωμάκι μας. Πέρα από τους Cancer Bats, τη νωπή ανακάλυψή μας, δουλειά μάς έδωσαν οι AlexisonFire, οι Βlack Maria, οι Billy Talent… to name just the tip of the iceberg.
Kι αν κάτι εξυπακούεται, σ’ αυτήν την άτυπη εσωτερική αναδρομή μας στο όπΧοιο έργο μας για το 2006, είναι η επιμονή μας να φέρνουμε σε πρώτο πλάνο όσα ελληνικά γκρουπ κρίνουμε ότι αξίζουν τον ραδΓιοφωνικό και φυσικό χρόνο μας. Ένα από τα πρώτα παραδείγματα που ανεβαίνουν στην επιφάνεια της συνείδησήζ μας; Οι Θεσσαλονικείς –ως προς την έδρα-, κάθε άλλο παρά από τη θεσσαλονικιώτη μιζέρΓια δΓιεπόμενοι όμως… Dread Astaire!
Ειδικά προς τους τελευταίουζ μήνες τού 2006, υποχώρησε το στοιχείο τής ψυχαγωγίας στο πρόγραμμα, αφήνοντας περισσότερο τόπο στην ενημέρωση, προς μεγάλη τέρψη των πληροφορΓιομανών. Αυτό έγινε μόνο του. Δεν αποκλείεται αύριο μεθαύριο να μεταβληθεί το κλάζμα ψυχαγωγία / ενημέρωση στην εκπομπή, ανάλογα με τις φάσειζ μας...
Ενδώσαμε κι εμείς στΗν πειραζμό (πειραζμός και να είναι αρσενικός; μεγάλη ανοησία!) μιας άτυπης έκθεσης πεπραγμένων για το 2006, θυμίζοντας αποπάνω-απάνω μερικές χαραχτηριστικές στιγμές και οριζμένες ξεχωριστέζ δράσειζ μας για το 2006. Ωστόσο, αρνούμαστε πειζματικά να μπούμε στη λογική τής λιστολαγνείας, συντάσσοντας τη λίστα με τα –υποτίθεται- καλύτερα άλμπουμ τής χρονιάς. Λίγο μια κάπΧοια φυγοπονία μας, καθότι μια τέτΧοια εκπομπή με τα καλύτερα του 2006 απαιτεί χρονοβόρα και κοπιώδη προετοιμασία, για να σταθεί στοιχειωδώς έγκυρη και αξΧιόπιστη, λίγο το ότι είναι μοιραίο να παραλείψουμε δίσκους που εμείς οι ίδΓιοι προτείναμε εντός τού 2006, αποφασίσαμε να απέχουμε για μια ακόμη χρονιά από το έθιμο της σύνταξης λίστας. Και για έναν ακόμη λόγο: παρότι μες στο 2006, αφΧιερώσαμε, «θυσΧιάσαμε» θα ήταν πΧιο σωστό να γραφτεί, πολύ περισσότερες από πέρσι και πρόπερσι ώρες στην ακρόαση δίσκων (από τους οποίους πολλοί απορρίφτηκαν και δεν προκρίθηκαν για μετάδοση στα ‘δΓιαμάντΓια’), παραδεχόμαστε δημοσίως ότι εκατοντάδες κυκλοφορίες μάς έχουν ξεφύγει. Μερικές από αυτές μάς περιμένουν ακόμη μες στη ζελατίνα τους! Και θέλω να προσθέσω ότι μου φέρνουν γέλιο οριζμένοι ραδΓιοφωνατζήδες (προεξάρχοντος Αθηναίου ημι-επηρμένου μαθουσάλειου ΕΡΤατζή), που κοκορεύονται ότι δΓιαλέγουν τη λίστα με τα καλύτερα άλμπουμ τους από χιλιάδες δίσκους τους οποίους άκουσαν. Ναι; Πώς τους άκουσαν; Στα πεταχτά; Στο πόδι; Έτσι ακούγονται οι δίσκοι; Εγώ μόνο τον Αργύρη Ζήλο συνάντησα που να καταναλώνει μανιακά και σε βάθος τους δίσκους του. Και δηλώνω ότι δεν έχω σκοπό να γίνω σαν κι αυτόν. Γιατί υπάρχει ζωή και πέρα και έξω από τη δισκογραφία. Και μας περιμένει να την ζήσουμε.
ΓιάννηςΣημαντήρας

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ναι! Τα κατάφερα! Το δΓιάβασα ολόκληρο!
Όχι ότι δεν ήταν ενδιαφέρον. Το αντίθετο, μάλιστα. Αλλά όταν βλέπω μεγάλα κείμενα (λες κι εγώ δεν γράφω τέτΧοια) στην αρχή, πανικοβάλλομαι.

Καταρχήν, να ευχηθώ Καλή Χρονιά, Χρόνια Πολλά, Μουσικά και Δημιουργικά.

Συμφωνώ σχεδόν με όλα όσα γράφεις, αν και, όπως κι ο ίδιος παραδέχεσαι, υπάρχουν και άλμπουμ που δεν έβαλες καθόλου και που, εμένα τουλάχιστον, μου άρεσαν πολύ. (The Black Parade, πχ.)

Όσον αφορά στον Steve Wynn, νομίζω πως αποτελεί δΓιαχρονική αξία γι` αυτό και δικαιωματικά μπορεί να κατέχει και τη φετινή πρωτιά.
Και πώς να καταντήσει "νερόβραστος μεσήλιξ" όταν όντως αγαπάει αυτό που κάνει κι έχει δίπλα του, στα ντραμς και στη ζωή, μια Linda Pitmon;
Δεν μπορώ βέβαια να συγκρίνω το νεανικό πάθος των Dream Syndicate ημερών με το τώρα, κθότι μου λείπει δυστυχώς η ανάλογη ευτυχής εμπειρία, αλλά και η τελευταία συναυλία που είδαμε στο Μύλο ανάβλιζε πάθος και ηλέκτριζε την ατμόσφαιρα πολύ περισσότερο από πολλές άλλες συναυλίες νεότερων (ηλικιακά) κακιτεχνών.
Ως εκ τούτου, ψηφίζω κι εγώ Steve!

Πολλά συγχαρητήρΓια για τα ΔΓιαμάντΓια ΚΑΙ του 2006, για όλες τις μουσικές, τις συνεντεύξεις, τις απίθανες ατάκες και τους κακιτέχνες που μας γνωρίζεις.
Κι ένα εφΚαρίστο (ή μήπως "εφχάριστο"; τ` ακούσαμε κι αυτό φέτος!) για την ζεστή και γελαστή παρέα που μας έκανες και κατά το 2006.
Άντε! Και φέτος, ακόμη πΧιο... Ροκεντρολικά! (Γίνεται;)

Φιλιά σε όλους,
Φένια

Ανώνυμος είπε...

Yanni,κατάφερες να μας-με κάνεις να έχουμε μια σαφή άποπση,όχι για οποιαδήποτε δισκογραφία αλλά για την ΦΕΤΙΝΗ ,του 2006,χωρίς να χρειαστεί να αναστήσεις νεκρούς και βαμπίρ και ούτε μια φορά δεν μας είπες "τί ώρα είναι δεν θα ρωτήσω "(που λένε και οι Όναρ) ούτε καν όταν δεν λειτουργούσε το ρολόι μου και είχα ανάγκη να την μάθω..Εύχομαι καλή χρονιά,με πολλούς σκληρούς μα και με γλυκούς ήχους...και να υπάρχει ανταγωνισμός αντάξιός σου,για να έχεις λόγο να μάχεσαι γιατί τότε η νίκη είναι πχιό γευστική και βρίσκεσαι πάντα σε εκγρήγορση.
Χιλιόμετρααα επιτυχίας Τζον!

amarkos είπε...

Ευχή-Παράκληση: Συνέχισε ό,τι πράττεις με τον ίδιο Ζήλο και θα γίνεις Χρυσός (ένα σκαλί πάνω απ' τον Αργύρη ασούμε).

Zpi είπε...

Τζον πρέπει να έχουμε πρόβλημα στο μπλογκ. Δεν εμφανίζεται η Juliette πρώτο θέμα!

Καλό το ντεμπούτο μαν, οι σεναριογράφοι σου πρέπει να είναι απολύτως ικανοποιημένοι. Τι ώραία που το διάβασες το κειμενάκι σου, σαν ποίημα το είπες βρε. Το κοιτάζω και θυμάμαι τις ατάκες σου λέξη προς λέξη. Τελειομανή επαγγελματία μου εσύ...{μου επιτρέπεις το μου ψυχούλη μου;}

Γκαμπρρρένν

Ανώνυμος είπε...

Ωχ, τι κείμενος δΓιαμάντι ήταν αυτΉ;

Ομολογώ ότι τώρα τη διάβασα και κυρ-Σημαν σου βγάζω -με την σειρά μου- και εγώ τΗν καπέλο μου!
Βλέπεις, τίμησα δεόντως την αρχή της καθυστέρησης και όλο το άφηνα για αργότερα την ανάγνωσή της. Ναι, με είχε τρομάξει και εμένα το μέγεθός της (μα τι μεγάλΗ κείμενο που την έχεις βραδερφάκιμου;..) αλλά ευτυχώς αυτή δεν μένει μόνο στις εντυπώσεις. Η κείμενός σου πραγματικά γαμάει! (Αχ άτιμε, με χάλασες και μιλώ σαν και 'σένα...)

Τι να πρωτοσημειώσω; Την απόλυτη τεκμηρίωση της αγάπης μας για τον Steve Wynn η οποία κλεινει στόματα; (εμ τι, τζάμπα μέγεθος;..) Την πληρέστερη αποσπασματική (και η προφανής αντίφαση είναι εσκεμμένη) ανασκοποίηση που θα μπορούσε να είχε γίνει η οποία φυσικά και χημικά μας γεμίζει με απόλυτη χαρά και περηφάνια που όλα αυτά τα ζήσαμε όλοι μας μαζί; Το κλείσιμο της κειμένου που σε αποτελείωνει κανονικά;

Μα με τέτοια γλώσσα που διαθέτετε sr Simandiras και έτσι που ξέρετε να την χρησιμοποιείτε αυτό δεν ήταν post, στοματικός έρωτας ήτο! Μα ποιος είστε τελοσπάντων τελικά, ο Peter North του λόγου;

Και φέτος το σύνθημα "Ισχυρότερα, ηχηρότερα, τριχειρότερα" ας ισχύσει ακόμη πιο πολύ!

Καλή χρονιά Γιάννη!
Καλή χρονιά αδέρφΧια!

(Λυπάμαι που που έχασα αυτήν την εκπομπή και δεν την έγραψα...)