Παρασκευή 29 Ιουλίου 2005

Άρδας, 27 Ιουλίου 2005

Μία ώρα πριν ξεκινήσει η συναυλία και καθώς γινόταν ακόμη το τεστάρισμα του ήχου, το κοινό είχε αρχίσει να τραγουδάει. « Ήρθαμε απόψε από τόσο μακριά...». Έτσι, στις 22:00, όταν σύμφωνα με το πρόγραμμα εμφανίστηκαν τα Μωρά Στη Φωτιά, ο χώρος μπροστά στην εξέδρα είχε πλέον γεμίσει και η ατμόσφαιρα ήταν ήδη ζεστή. Το ίδιο και το συγκρότημα, το ίδιο και ο Στέλιος Σαλβαδόρ Παπαιωάννου ο οποίος δεν χρειάστηκε ούτε ένα δευτερόλεπτο προσαρμογής. Δυναμικό ξεκίνημα, με τρία τραγούδια από τον τελευταίο δίσκο «Στον Δρόμο» για να συνεχιστεί με μια επιλογή από το σύνολο της δουλειάς τους.

Το κλίμα που δημιουργήθηκε μπροστά στην εξέδρα, δύσκολα περιγράφεται. Τραγουδούσαν όλοι και όλα τα τραγούδια, παλιά και καινούρια όλοι χόρευαν, χοροπηδούσαν, χτυπιόντουσαν, πυρσοί αναμμένοι εδώ κι εκεί, καπνοί παντού μαγικά όλα! Απογειωνόσουνα τελείως!

Ο ήχος πάρα πολύ καλός και ο φωτισμός, επίσης. Η συναυλία κράτησε μία ώρα και 15 περίπου λεπτά κι ο Σαλβαδόρ ήταν ανεξάντλητος! Χείμαρρος πραγματικός! Τα δωσε όλα! Τι κι αν πέρασαν 18 χρόνια απ` την κυκλοφορία του 1ου δίσκου; Το συγκρότημα εξακολουθεί να δικαιώνει το όνομά του. Αυτά ήταν όντως Μωρά Στη Φωτιά! Κι αν κάποιος θεωρεί ότι υπερβάλλω, οι φωτογραφίες του Νάσου σίγουρα θα επιβεβαιώσουν τα λόγια μου.

23:15 2ο συγκρότημα: Ρόδες. Εδώ η ανταποκρίτρια «χωλαίνει». Έχασα λίγο χρόνο για να συγχαρώ τον Σαλβαδόρ, μετά προσπαθούσα να βρω νερό και να ξεϊδρώσω, δεν τους πρόσεξα ιδιαίτερα. Ό,τι και να πω θα τους αδικήσω μάλλον. ( Τιμωρείστε με.)

Τελευταία εμφάνιση: Διάφανα Κρίνα. Διαφορετική εμπειρία αυτή. Πιο ατμοσφαιρικοί, το ίδιο δυνατοί, αλλά με μια δύναμη κυρίως εσωτερική. Η έντασή τους ήταν συναισθηματική και σε διαπερνούσε. Γι` αυτό και ίσως ένας κλειστός χώρος να τους ταιριάζει περισσότερο. Πάντως κι αυτό αν δεν το έβλεπα δεν θα το πίστευα. Ο τραγουδιστής του συγκροτήματος φαινόταν ξεκάθαρα ότι το ζούσε αυτό που έκανε, είτε τραγουδούσε είτε σιωπούσε κι άφηνε τη μουσική να τον συγκλονίζει. Έχει κι αυτή την ιδιαίτερη φωνή δεν θα μπορούσε να μη σε συνεπάρει απ` την στιγμή που ήσουν εκεί.

Ωστόσο, δεν παρέλειψε κι αυτός να κάνει ένα σχόλιο για τα Μωρά. Είπε: « Τα Μωρά Στη Φωτιά ήταν οι εφηβικοί μας ήρωες και όπως φαίνεται, θα είναι και οι μελλοντικοί!». Μπράβο του! Κι εμάς!

Η βραδιά λοιπόν ξεπέρασε τις προσδοκίες για μια ωραία εμπειρία. Μπράβο και στους καΚιτέχνες και στους δΓιοργανωτές! Άξιζε που « ήρθαμε απόψε από τόσο μακριά»

Φένια Γκουντούλα


ΥΓ: Πολλά κουνούπΧια όμως ρε παιδΓιά!

_______________________________________________________________


Δυό λόγια και από εμένα.
Μία από τις ωραιότερες μουσικές βραδιές που έχω ζήσει. Τα ‘Μωρά Στη Φωτιά’ έδωσαν μια από τις καΚύτερες συναυλίες τους των τελευταίων χρόνων. Σκηνική παρουσία, ήχος, ενέργεια, μεταδοτικότητα, κοινό, Σαλβαδόρ, όλα στο άριστα.
Οι ‘Ρόδες’ απόγονοι των ‘Active Member’, με ένα δυναμικό μείγμα ήχων (χιπ-χοπ, ροκ, σκα...) αν και με ένα δίσκο στο ενεργητικό τους και μάλιστα πρόσφατο, κέρδισαν το κοινό με μία αρκετά δυναμική παρουσία. Συγκρότημα που δείχνει να έχει μέλλον. Εξέχουσα στιγμή για ‘μένα, η διασκευή του ‘Bullet in the head’ των πάντα αγαπημένων ‘Rage against the machine’.
Τα ‘Διάφανα Κρίνα’ απόδειξαν για μια ακόμη φορά το λόγο που φημίζονται για τα live τους. Απόλυτα δεμένη μπάντα και ένας Θάνος Ανεστόπουλος που τα έδωσε όλα επάνω στη σκηνή. Υπέροχοι.

Ελπίζω οι φωτογραφίες να αποτυπώνουν λίγο από το κλίμα της βραδιάς. Θα επανέρθω σύντομα (σας απειλώ...) με νέες, ανεμφάνιστες προς το παρόν, κυρίως με ‘Μωρά’ και πιο αντιπροσωπευτικές από ‘Διάφανα’.

Νάσος Αβδαρμάνης

Μωρά Στη Φωτιά








Διάφανα Κρίνα





Τρίτη 26 Ιουλίου 2005

Θάνατος στην Τέταρτη Στροφή

Η αλήθχεια είναι ότι η ποίημα που ακολουθεί δεν είναι φρέσκια. [Χαχα ναι κ. CmanDra μπαγιάτικη είναι σαν εμένα - πολύ προβλέψιμο το αστείο σας]. Η ποίημα αυτή λοιπόν είχε αναρτηθεί στο Zpiderland πριν από 5 περίπου μήνες. Για δικούς μου λόγους είχα φροντίσει να κακοποιήσω εσκεμμένα το φινάλε με αποτέλεσμα να νιώθω τύψεις κι ενοχές απέναντι στο ίδγιο μου το δημιούργημα. Αποφάσισα ότι αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για να επανορθώσω.


Θάνατος στην Τέταρτη Στροφή

Μέσα στων στίχων τα στενά
με πήρε από πίσω
με ακολουθούσε σταθερά
κι είπα να προσπαθήσω

να της ξεφύγω τρέχοντας
στην άλλη στροφή να στρίψω
μα αυτή ήταν ήδη εκεί
και μου είπε να υποκύψω

Αλήθχεια τρόμαξα πολύ
δεν ήξερα τι να κάνω
να υποκύψω;
κι αν αυτή...ήθελε να πεθάνω

Γι αυτό τσαμπουκαλεύτηκα
και τράβηξα πιστόλι
και πριν προλάβει να κρυφτεί
ΜΠΑΜ

Τη σκότωσα


Σκότωσα την ομοιοκαταληξία

Τώρα πλέον στους στίχους μου
δεν πετυχαίνω ρίμα
Μάταια, όσο κι αν προσπαθώ
οι λέξεις δεν ταιριάζουν

Κι αναρωτιέμαι σιωπηρά
τέλειωσε η έμπνευσή μου;
Ή ήρθε η ώρα τελικά
ελεύθερα να γράψω;

Βασίλης (Zpi) Μπαγιάτης

Σάββατο 23 Ιουλίου 2005

ΗδοΝικόλ

Στους ψυχρούς και ρουζ καιρούς που απομυ-ζούμε, κάπγοιοι τεμπέληδες της ύπαρξης δγιατείνουν πως μόνη δγιέξοδος είναι η Ηδονή. Με απροζδγιόριστη αφορε-μι, αποφάσισα να μοιραστώ με τα απανταχού Δγιαμαντοπαίδια το παρακάτω σύντομο ποιηματάκι. Του επισημοφόρεσα τον τίτλο ΗδοΝικόλ και με αυτό πράττω το έλα ντε-μπούτο μου στο ιστολόγιο των Παοιδγιών.

ΗδοΝικόλ
του Μαρκ, Ου Αγγέλου

Η Νικόλ πρέπει να πράττει καταπληκτικό κρεβάτι

Αυτό στα φωναχτά προδίδει η μπεζ-βγεζ αύρα του εραστή της
Μελιτζανί βαμμένοι κύκλοι κι ένα αχ(γ)νό χαμογελάκι
ωσάν σκυφτός προβάλλει στο ηδονικόλ μπαλκόνι

Την ξέρω χρόνια τη Νικόλ - ή μήπως όχι;
Η πιο γερή ανάμνησή της, παιδί ακόμη
μια καστανί φιγούρα σε φίνο σωματάκι

Μια αναζήτηση στου Μπάμπη Ινιώτη
του όρου "ελευθεριότη(ς)"

Μα βέβαια. Είναι η δική μας Νικόλ. Είναι η Νικόλ ολονών μας.

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2005

Αναπάντητη κληση

Aκολουθεί ένα ποίημα σχετικώς μπαγιάτικο. Δηλαδή: και προχτεσινό και έχον σχέση με τον Μπαγιάτη -Zpi- Βασίλη, ο οποίος, ως τεχνικός προϊστάμενος του blog μας, το «ανέβασε» ασούμε, όπως λέμε, ουτωσειπείν.
Το σκάρωσα το πρωί, καθώς έκανα ντους μετά από το καθιερωμένο ημερήσιο τρεχτικό σέσιον μου, και συγκεκριμενοποιημένα όταν σαπούνιζα με σαπούνι με άρωμα τριαντάφυλλου την αριστερή (δεν το πάω στα πολιτικά, τυχαίο ήτανε…) φτέρνα μου:


Αναπάντητη κλήση

Αναπάντητη κλήση:
Ιστορία ερωτική σε δύση
Προζμονή χωρίς απόκριση.

Να απαντήσεις περιμένω,
Σαν γαϊδούρι σ’ υπομένω,
Τη ζωή μου την κατέστρεψες.

Χρόνο δεν μου αφιερώνεις
Και τα νεύρα μου τεντώνεις
Α, να χαθείς παλιοκόριτσο!

Το κινητό μου θα το σπάσω
Κι αν με άλλονε σε πΓιάσω,
Σας σκοτώνω και τους δΓυο

Μια για πάντα να ησυχάσω,
Κι ας το ξέρω: θα περάσω
Τον βίο μου στη φυλακή.

Αναπάντητη κλήση:
Η ιστορία μας θα κλείσει
Μια για πάντα, οριστικά!


Το στιχούργημα οργιζμένης απόγνωσης, που απήγγειλα, λέγεται ‘Αναπάντητη Κλήση’.
Σας εφκαρίστο-ου για την προσοχή σας, έφκο-ουμε να το μισήσατε και να το θεο-ουρήσατε από φαιδρό έως γελοίο.
Όχι, δεν είναι αυτοβΓιογραφικό, αν τρώει κανέναν η περιέργΙα. Προσπάθησα να μπω στη θέση ενός μπαϊλντιζμένου ερωτευμένου, που η σκρόφα η τσουλίτσα του τον κλάνει κανονικά, «χρόνο δεν του αφιερώνει», «και τα νεύρα του τεντώνει», ωραία είναι να κοπιπεϊστάρεις τα πα-ίδΓια σου τα λόγια (το άκρων άωτον τής ημιανοησίας!).

Γιάννης Σημαντήρας

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2005

Θέλει προσπάθεια η χαρά

Υπάρχουν λόγια (γραμμένα ή άγραφα/προφορικά), που έχουν τη δύναμη να σου ανοίξουν τα μάτΧια. Ή να σου ανοίξουν δρόμους. Τα λόγια τής Φένιας Γκουντούλα τα συμπυκνωμένα στο ποιητικό μόρφωμα ‘Θέλει Προσπάθεια Η Χαρά’, μπορούν να γίνουν φάρος φωτεινός κι οδηγητής ισόβιος για τις ψυχές μας.

Η Φένια δεν είναι ακριβώς συνοδοιπόρος των ‘δΓιαμαντΓιών’. Είναι συν-δρομέας και συνδρομητής, αφού μέγα τμήμα τής ζωής της το έχει περάσει τρέχοντας (με παπούτσια Nike). To ποίημα φέρει τον προσωρινό τίτλο ‘Θέλει Προσπάθεια Η Χαρά’, τον οποίο αυθαίρετα τού κόλλησα εγώ, εστιάζοντας στο σημείο τού ποιήματος που με αφορά και με εκφράζει περισσότερο. Αντιπροτάσεις για τον τίτλο δεκτές. Δεν ρώτησα τη Φένια: ήταν από τις ποιητικές συνθέσεις που συναρμολόγησε στο μυαλό της, κατά τη δΓιάρκεια ενός ή πΓιο πολλών τρεχτικών session; ΓΣ


Θέλει προσπάθεια η χαρά

Υπάρχει όμως και μια μελαγχολία,
αυτή της τεμπελιάς
Σ’ αυτή που μπαίνεις κάποτε με κάποια αφορμή
ή και χωρίς
- πόσες φορές μονάχοι δεν την προκαλούμε;

Κι ύστερα κλαίγεσαι σε άλλους
ή και μόνος
Κι οι μέρες κυλούν
Κι εσύ βουλιάζεις όλο πιο βαθιά
σ’ αυτή την άνευ λόγου θλίψη
Την ξέρω!
Τη χρησιμοποίησα κι εγώ
και για καιρό την είχα παρατείνει
Για λόγο σοβαρό, να πεις, δεν ήταν
Απλά τεμπέλιαζα
Βολεύεσαι και μες στη θλίψη, ξέρεις

Σου γίνεται συνήθεια και πορεύεσαι μαζί της
Θέλει λιγάκι κόπο για να βγεις
Λίγη δουλίτσα,
Ίσως μαγκιά επίσης
Πώς να το κάνεις;
Θέλει προσπάθεια κι η Χαρά
Διεκδικεί την προσοχή που της αξίζει
Α!... Ναι!
Τη γνώρισα της τεμπελιάς ετούτη τη μιζέρια!
Κι εγώ την έχω εκμεταλλευτεί.
Μα τώρα πια,
πώς με θυμώνει!
Όταν τη συναντώ σ’ άλλων τα πρόσωπα αγριεύω!
Δεν έχω χρόνο να παρηγορώ
μία μελαγχολία πλασματική.
Κάτι
που εύκολα μπορούσες να το σβήσεις
μα υποσυνείδητα εσκεμμένα το αγνοείς.

Φένια Γκουντούλα



Κυριακή 17 Ιουλίου 2005

για την ώρα, ΑΤΙΤΛΟ

Και μια που κακοκαίρΓιασε για τα καΚά, ας πούμε ένα καλοκαιρινό ποιηματάριο, φτηνό, ξετσίπωτο, ξιπόλητο και ξεπεζμένο, όπως ακριβώς και το θέμα που πραγματεύεται:

Δεν μπορώ τις σαγιονάρες
- Άρες Μάρες Κουκουνάρες -
Τις ξιπόλητες ποδάρες
Τις πατούσες που βρομάν.

Μ’ ενοχλούν τα δαχτυλάκια
Από τα γυμνά τα ποδαράκια,
Τα ασύμμετρα νυχάκια,
Ποποπό, τι σιχασιά!

Έτσι, κάθε καλοκαίρι
Αποφεύγω όλα τα μέρη
Όπου η ψυχή μου ξέρει
Σαγιονάρες πως θα δω.

Και σαν συναντάω ανθρώπους
Σ’ όλους όπου πάω τους τόπους
Στις πλατείες και στους δρόμους
Μοναχά στα μάτια τους κοιτώ.

Η ματιά μου αποφεύγει
Προς τα κάτω να κατέβει
Στα παπούτσ-ι-α να πέσει
Σαγιονάρες μην και βρει.


Το ποίημα αυτό μπορεί να είναι δικό μου, μπορεί και να μην είναι δικό μου. Τίτλο βαρέθηκα να του δώσω. Αν δεν το θεωρεί κουραστικό κανείς από μας, μπορεί να προτείνει τίτλο.
Μακάρι το ποίημά μου (;) να σας φάνηκε ανόητο και οικτρό.
Με αυτήν την προζδοκία ζω.

Γιάννης Γ. Σημαντήρας

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2005

Mπαλάντα για τους κάλπικους του κόσμου

(τίτλος δοζμένος από τη Χριστίνα Χάσου)

Γραμματείς και Φαρισαίοι,
Τρωκτικά και αρουραίοι,
Τις ζωές μας ροκανούν.

Εξουσιαστές γραφειοκράτες,
Ύπουλοι, ανοιχτομάτες,
Θα μας φάνε ζωντανούς.

Ημιμαθείς και φανταζμένοι,
Διοριζμένοι ή εκλεγμένοι,
Ψεύτικα χαμογελούν.


Υποκριτές ξεγυριζμένοι ,
Φαταούλες χορταζμένοι,
Το καινούργιο πολεμούν.

Του συστήματος στρατιώτες,
Και της ματαιοδοξίας ιππότες,
Το καλάμι καβαλούν.

Εις το χρήμα εθιζμένοι,
Και μες τη χλιδή επηρμένοι,
Τη σαπίλα συντηρούν.

Συνακροατές (και συναναγνώστες),
Για να σας βγάλω από τον κόπο τής ανάλυσης, θα επιχειρήσω να αυτοαναλυθώ. Όπως θα προσέξαμε, το ποίημα δεν παρακινεί σε κανενός είδους επανάσταση. Δεν προσφέρει λύση το ποίημα. Θίγει το πρόβλημα. Παρουσιάζει την κατάσταση. Δεν υποδεικνύει διέξοδο. Έτσι στα ξεκούδουνα συμβαίνει αυτό; Άιντε του κάπνισε του ποιητή, και βαρέθηκε να δώσει λύση; Όχι, βέβαια! Δεν είναι τεμπέλης ο ποιητής. Ε, τότε για πΓΧοιον λόγο δεν φωτίζει τον δρόμο προς την ανατροπή τής «σαπίλας», όπως χαρακτηριστικά και αυτολεξί λέει ο ίδιος; Μα γιατί η λύση είναι προσωπική. Όλα προσωποπΧοιούνται, όλα εξατομικεύονται, γενικές συνταγές καθολικής εφαρμογής δεν υπάρχουν. Ο ποιητής δεν είναι χαζός, το γνωρίζει αυτό. Δεν θέλει να πέσει στο επίπεδο ενός φτηνού ινστρούχτορα, ενός δημαγωγού τής δεκάρας, και να προβάλλει την ιδεολογία που τον συμφέρει και που τον βολεύει <τον>. Δεν θέλει να γίνει (ο ποιητής) σαν κι αυτούς που κατακρίνει. Γι’ αυτό κόβει το ποίημα εκεί που πρέπει, μην προτείνοντας οδούς διαφυγής από την (κατ’ αυτόν, δηλαδή κατ’ εμέ) πνιγηρή και νοσηρή πραγματικότητα που μας περιβάλλει.
Ελπίζω να μην σας άρεσα, και να θεωρήσατε το πόνημά μου χάλια και άθλιο…
Εύχομαι οι στίχοι μου να σας φάνηκαν ελεεινοί, τιποτένιοι και αξιολύπητοι.

Γιάννης Σημαντήρας

Τρίτη 5 Ιουλίου 2005

ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΟ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΙΑ (επίτηδες γραμμένο ανορθόγραφα) ΔΓΙΑΜΑΝΤΓΙΩΝ
ΠΑ.ΟΙ.ΔΓΙΑ.


Κ Α Τ Α Σ Τ Α λ Τ Ι Κ Ο


Έπειτα από την αυξανόμενη συσπείρωση των συνακροατών τής ραδιο-φονικής εκzombies με την κωδική ονομασία ‘δγιαμάντγια’, ανακύπτει η επιτακτική ανάγκη ίδρυσης Οργάνωσης παύλα Αδερφό-ητας και συνακόλουθα, σύνταξης Κατασταλτικού αυτής, το οποίο θα ορίζει τους σκοπούς τής Οργάνωσης, καθώς και τους κανόνες που θα διέπουν την καθημερινή λειτουργία της. Επιπρόσθετα θα λειτουργεί ως οδηγός κανόνων προς καταπάτηση, για Σημαντιρρησίες συνειδήσεως.
Είθε η ακόλουθη αρχική σύνταξη του ΚατασταΛτικού να αποτελέσει τον σκελετό, πάνω στον οποίο θα οικοδομηθεί συλλογικά η ιδεολογική ταυτό-ητα της δγιαμαντοσύνης.
Τα μέλη καλούνται να ψηφίζουν δια βίου για την αποδοχή, τροποποίηση ή απόρριψη αυτού.

Άρθρο 1 ΙΔΡΥΣΗ παύλα ΕΠΩΝΥΜΙΑ

1. Ιδρύεται Οργάνωση με την επωνυμία ‘Παγκόσμια Οικογένια Δγιαμαντγιών’ (ΠΑ.ΟΙ.ΔΓΙΑ.), μέλη τής οποίας μπορούν να εγγραφούν ακροατές τής εκzombies τού Α’ Ραδιο-φονικού Πρόγραμματος της ΕΡΤ3 (102 FΜ), ‘δγιαμάντγια’, η οποία βάσει τού παρόντος Κατασταλτικού αερίζεται καθηβραδινά 22:00-00:00. Παραδόξως, όμως, και συνάμα παρανόμως, ο αερισμός της, προσφάτως, λαμβάνει χώρα σε zipαριζμένη μορφή καθαπογεματινά 19:00-20:00 στην ίδια συχνό-ητα.
2. Η Οργάνωση έχει έδρα την ανέραστη πόλη τής Θεσσαλονίκης.

Άρθρο 2 ΣΚΟΠΟΙ (και τραγούδγια)

1. Σκοπός τής ΠΑ.ΟΙ.ΔΓΙΑ. είναι η ενεργός και ακατάπαυστη υποστήριξη των ιδεολογημάτων τής Αδερφό-ητας των ‘δγιαμαντγιών’και η δγιαφύλαξη των δικαίων τής Ανορθόδοξης Δγιαμαντοπίστης.
2. Ο προσηλυτισμός που αποσκοπεί στον προσεταιρισμό νέων ομοϊδεατών.
3. Η ενεργή διεκδίκηση ανακατάληψης της πατροπαράδοτης ώρας μετάδοσης του επίκτητου νοσήματος των ‘δγιαμαντγιών’, Δευτέρα-Παρασκευή 22:00-00:00.
4. Η προάσπιση της πίστης στη δυαδική υπόσταση του Τερατογενούς Όντος των ‘δγιαμαντγιών’, Γιάννη Σημαντήρα, η οποία διακρίνεται σε Γιάννη Σημαν (22:00-23:00) και ’Ντήρα (23:00-00:00).
5. Ο αγώνας για την ενδυνάμωση των ‘δγιαμαντγιών’ κατά τού ανταγωνισμού. Ο ανταγωνιζμός διακρίνεται στον άμεσο ανταγωνιζμό και στον γενικότερο ανταγωνιζμό. Ως άμεσος ανταγωνιζμός νοείται -αλλά και ορίζεται- το σύνολο των ραδιοφωνατζήδων, εκφωνητών, εκπομπούχων, ακόμα και καλεζμένων σε εκπομπές (!), οι οποίες αερίζονται την ίδια ώρα με τα ‘δΓιαμάντΓια’, σε ραδιόφωνο ή τηλεόραση, του 9,58FΜ -η αλήθχχχεια να λέγεται- συμπεριλαμβανομένου! Ως γενικότερος ανταγωνιζμός νοείται όλος ο λοιπός ανταγωνιζμός που δεν εντάσσεται στον άμεσο ανταγωνιζμό. Εξυπακούεται ότι όπΧοιο μέλος τής Αδερφό’ητας, εν ώρα ‘δΓιαμαντΓιών’, παρακωλουθεί τον άμεσο ανταγωνιζμό <τού> θέτει εαυτόν εκτός Συσπείρωσης. Ο ακούων και παρακωλουθών τον γενικότερο ανταγωνιζμό (ειδικά για λόγους κατασκοπείας) δεν απορρίπτεται από το Σώμα μας, αρκεί να μην εθιστεί με τη συμβατικό’ητα και τη μετριό’ητα του ελληνικού ραδιοφωνικού συστήματος ασούμε.
6. Η πολυσχιδής προαγωγή τής κακοσύνης και η ανάληψη ποικίλων πρωτοβουλιών από τα μέλη τής Αδερφό-ητας, οι οποίες θα την επικουρούν στην αέναη Φάνη-πάλη της με το καλό.
7. Η προώθηση του δόγματος του ημιζμού.
8. Η υπεράσπιση του δόγματος της επικαιρό-ητας.
9. Η σταθερή χρήση τής φράσης ‘ας’ούμε’, και η υπηρέτηση της στάσης ζωής που επιβάλλει ο ας’ουμιζμός.
10. Η ανάδειξη στον προφορικό αλλά και στον γραπτό λόγο τού γράμματος Γ, όπου αυτό προφέρεται (π.χ.: στη λέξη δγιαμάντγια).
11. Η υιοθέτηση του τρόπου εκφοράς συγκεκριμένων λέξεων κατά το πρότυπο που ακολουθούν πρώην πρωθυπουργός και νυν δήμαρχος Θεσσαλονίκης, οι κανόνες τού οποίου συμπυκνώνονται στις λέξεις πχιόητα (ποιότητα) και καθαργιόητα (καθαριότητα).
12. Η καταπολέμηση της αλόγιστης χρήσης των σημείων στίξης, με ιδιαίτερη έμφαση στο θαυμαστικό, που παραπέμπει σε μεθόδους κιτρινισμού.
13. Η ενδυνάμωση της έλξης τής Δγιαμαντοσύνης από το λάθος.
14. Κανόνας που εκπο-ρεύεται (σόρι για το ρέψιμο, είχε φάει και σκόρδο, σόρι, ε;) από το προηγούμενο δόγμα είναι η συνειδητή επιλογή τού λανθασμένου τρόπου εκφοράς λέξεων που συνηθίζεται να προφέρονται λάθος. (π.χ.: απογεματινός, γλήγορα, κορκόδειλος, Καραβαϊκή, στρίφτης κ.λπ.).
15. Η συστηματική διάδοση αληθοφανών ειδήσεων (π.χ.: δγιάλυση συγκροτήματος Los Tromos, Rakias διασκευάζει Manu Chao, οι Madrugada είναι από την Ισπανία κλπ.).
16. Η προπαγάνδιση κακιτεχνών που είναι fila προσκείμενοι στα δόγματα του Δγιαμαντισμού (π.χ.: Στέλιος Σαλβαδόρ-Μωρά Στη Φωτιά), και η μετάδοση των μολυσματικών τραγουδγιών τους, που στόχο έχει την αύξηση των φορέων.
17. Η επιδίωξη της δωρεάν επικοινωνίας των μελών με τα ‘δγιαμάντγια’ μέσω φορολογικής ελάφρυνσης.

Άρθρο 3 ΜΕΛΗ παύλα ΑΔΕΡΦΟΙ

1. Η Οικογένια των ‘δγιαμαντγιών’ αποτελείται από τον Μη-Άγιο Πατέρα, Γιάννη Σημαντήρα και τους υιούς και κόρες (αδέρφια), τα μέλη τής ΠΑ.ΟΙ.ΔΓΙΑ.
2. Μέλος παύλα αδερφός τής ΠΑ.ΟΙ.ΔΓΙΑ μπορεί να εγγραφεί οποιοσδήποτε ακροατής τής εκζομπίς ‘δγιαμάντγια’, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας, αρκεί να έχει ήδη αποστείλει τουλάχιστον 3 SMS σε αυτήν, και να έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για την εγγραφή του. Με τον τρόπο αυτό γίνεται δόκιμο μέλος παύλα αδερφός. Το σύνολο της Αδερφό-ητας θα είναι αυτό που τελικά θα αποφασίσει σε ρηχό βάθος χρόνου αν ο δόκιμος αδερφός μπορεί να ενταχθεί σε αυτήν ως νέος αδερφός. Πέρα από τον βαθμό τού αδερφού και του δοκίμου, απογο-ρεύεται (ε, καλά, τώρα να τι να του πεις του βόθρου ;) ρητά η χρήση οποιαζδήποτε άλλης βαθμίδας συγγενείας (π.χ.: μακρινός ξάδερφος, ανθυποξάδερφός, υπαδερφός κ.λπ.). Όλα τα μέλη είναι ισόβαθμα αδέρφια, πλην τιμητικών εξαιρέσεων.
3. Τα μέλη επιβάλλεται να υπερασπίζονται τους σκοπούς τής Αδερφό-ητας, και να είναι πιστά στις αρχές τού Δγιαμαντισμού. Απιστίες και ελεύθερες σχέσεις σε ζητήματα δόγματος δεν επιτρέπονται.
4. Νέοι κανόνες και αρχές τής ΠΑ.ΟΙ.ΔΓΙΑ προτείνονται από οποιοδήποτε μέλος, μη εξαιρουμένου τού Γιάννη Σημαντήρα. Ακολούθως, η πρόταση εξετάζεται προς έγκριση από τα μέλη της. Αν υπάρχουν ισχυρές αντιγνωμίες, η πρόταση αποσύρεται (πάλι καλά που δεν αποσυ-ρεύεται). Ιστορικό προηγούμενο απόσυρσης -το οποίο λειτουργεί και ως πρότυπο- είναι η υπόθεση της πρότασης απαλοιφής τού γράμματος Ω (ωμέγα), όπου οι ισχυρές αντιρρήσεις 3 (τριών) τουλάχιστον μελών τής ΠΑ.ΟΙ.ΔΓΙΑ (Δράκος Τής Κοιλιάς, Ειρήνη και ο συντάκτης τού Κατασταλτικού, Νάσος Αβδαρμάνης), οδήγησαν σε ακύρωση τής κορο(αφού η πρόταση είναι θηλυκή)θέτησης της εν λόγω πρότασης.
5. Τα μέλη έχουν τακτική συνεδρίαση τις ώρες που αερίζονται τα ‘δγιαμάντγια’.
6. Έχουν την υποχρέωση τακτικής επικοινωνίας με τα ‘δγιαμάντγια’ είτε μέσω SMS, είτε μέσω τηλε-φονικής επικοινωνίας, είτε μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας.
7. Τα μέλη τού Σώματος των ‘διαμαντΓιών’ υποχρεούνται να είναι ενεργοί δγιαμορφωτές τής εκzombies είτε εκφράζοντας απόψεις, είτε προτείνοντας τροποποίηση κανόνων, είτε ζητώντας τον αερισμό τραγουδγιών τόσο βρΟΟΟμικων όμως, που πάνω στο παχύ στρώμα τής σκόνης τους, θα είναι γραμμένο εσκεμμένα ανορθόγραφα από κάπΓοιον εσωτερικής κατανάλωσης αντικομφορμιστή: ‘ΘΕΛΟ ΠΛΥΣΙΜΟ’.
8. Τα μέλη προτιμάται να ομιλούν τη δγιαμαντική δγιάλεκτο, και να πράττουν χρήση των ιδιωματισμών, για τους οποίους έγινε λόγος στο άρθρο 2. Επίσης, προτιμάται η μη χρησιμοποίηση συγκεκριμένων λέξεων, και η αντικατάστασή τους με συνώνυμες (π.χ.: αντί τής λέξης ‘κάνω’, προτιμάται η ‘πράττω’, ‘δγιαπράττω’κ.λπ.).
9. Αυστηρότατοι είναι οι κανονισμοί που αφορούν τους χαιρετισμούς. Αντίθετα με τους χαιρετισμούς τού συρμού, τα μέλη με τους δγιαμαντοχαιρετισμούς οφείλουν να εκφράζουν την ευχή για το κακό, συνταγμένους ανάλογα την περίσταση (π.χ.: Κακησπέρα, Κακηνύχτα, Κακώς ήρθες, Χαλισπέρα, Χαλινύχτα, κ.λπ.). Τη φράση ‘Κακησπέρα-Παλισπέρα’ (εσχάτως συγκολλημένη στο ενιαίο Πακησπέρα, ύστερα από πρόταση του Βασίλη Μπαγιάτη ή Zpi) την χρησιμοπΧοιούμε όταν επιθυμούμε να δηλώσουμε επαναχαιρετισμό. Η λέξη ‘gabren’ (γκαμπρέν), που στα δγιαμαντικά δηλώνει αποχαιρετισμό, πρέπει να χρησιμοποιείται αντί τού ‘άντε γεια’ ή του ‘στο επανακούειν’ ή του ‘ουφ, σας βαρέθηκα, αύριο πάλι’.
10. Η λέξη 'ευχαριστώ' πρέπει να προφέρεται από τα μέλη 'εφχαρίστο', όπως την προφέρουν δηλαδή οι αλλοδαποί κακιτέχνες σε συναυλίες τους στον ελλαδικό χώρο.
11. Οι απουσίες μέλους από τις καθημερινές συνεδριάσεις επιτρέπονται, αλλά ή μακροχρόνια κατάχρηση του όρου αυτού οδηγεί στη διαγραφή τού μέλους που διαπράττει κατεξακολούθησν πάνω από 365 απουσίες από την ΠΑ.ΟΙ.ΔΓΙΑ.
12. Ο συντάκτης τού Κατασταλτικού αυτού προτείνει τιμητικά ισόβια εγγραφή μέλους τής ΠΑ.ΟΙ.ΔΓΙΑ στον επονομαζόμενο Δράκο Τής Κοιλιάς, για τους συνεχιζόμενους αγώνες του για την ανακατάληψη του 22:00-00:00 από τα ‘δγιαμάντγια’, και την τιμητική του προσφώνηση ‘Μεγάλος Αδερφός’.

Εν κατακλείδι, θα πρέπει να επι-Σημαν-θεί η ανάγκη τής συμμετοχής όλων των μελών στα ζητήματα δόγματος, δγιότι οι κίνδυνοι γέννησης αιρέσεων ελλοχεύουν. Θα πρέπει, για παράδειγμα, να αποσαφηνιστεί ο βαθμός συγγενείας που δένει τα μέλη μεταξύ τους. Είναι αδέρφια ή ξαδέρφια; Μπορεί να ακούγεται α-Σήμαν-το θέμα για να assholeηθούμε μαζί του, όμως πΓοιος (είμαστε και λίγο σκυλάδες, μερικές φορές) μας δγιαβεβαιώνει ότι στο μέλλον δεν θα υπάρξουν σχισματικοί που θα υποστηρίξουν την Ξαδερφό’ητα των Δγιαμαντγιών; Γι’ αυτό, αδερφοί μου, γληγορείτε!