Πέμπτη 26 Ιουλίου 2007

μεταπράτες ποιημάτων

Με λίγα λόγια, η πρόκληση έχει ως εξής:

Να δημιουργήσεις ένα ποίημα, του οποίου κάθε στίχος θα είναι αυτούσΧια και κατά λέξη κλεμμένος από άλλα ποιήματα άλλων ποιητών. Κάθε στίχος του να προέρχεται από δΓιαφορετικό ποίημα δΓιαφορετικού ποιητήκ. Άλλος όρος: να μην επανέλθεις στον ίδΓιο ποιητή ούτε στο ίδΓιο ποίημα. Ένας επιπλέον όρος: να βγαίνει νόημα. Να ικανοποιείται η αρχή τής ενιαιότητας ασούμε, που δεν υπάρχει, αλλά εκεί θα κολλήσουμε τώρα, θα την δεχτούμε αξΧιωματικά. Δηλαδής: το ποίημα που θα προκύψει κατά τον εδώ περιγραφόμενο τρόπο, να βγάζει νόημα. Να στέκει στον λόγο ως ένα ενιαίο νοηματικό προϊόν, ένα όλον και αδΓιαίρετον, παρότι συνετέθη από δανεικές και ξένεζ μεταξύ τους συνιστώσες. Θα κάνω εγώ την αρχή, στο παρόν ποστ, δίνοντας ένα παράδειγμα -μικρό και χαραχτηριστικό-, όσο για να συνεννοηθούμε, κι ελποιήζω να με βοηθήσουν κι οι συναναγνώστες/συναγωνιστέζ μου, με το να δομήσουν δικά τους patchwork στιχουργικά.

Πάμε, μαέστρο; Πάμε, παιδί μου.

Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη,

τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις.

Διψάσαμε το μεεεεσημέεερι;

Μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί τού εικοσιένα.

Αναλύω και αναλύομαι: Το κολαζάκι, που μόλις σκάρωσα, δΓιαθέτει προφανώς στόφα εθνικών ποιητών. Άρα θα του δώσουμε για τίτλο ‘εθνικό ποίημα. Αν βγάζει νόημα; Μα τώρα τι μαλακία ερώτηση είναι τούτη; Βγάζει και παραβγάζει νόημα. Εξηγώ πώς:

Βρισκόμαστε λίγο μετά την καταστροφή των Ψαρών. Χάος. Οδύνη. Σπαραγμός. Τι να λέμε τώρα; Αλλά η ελπίδα φυτρώνει στο καρβουνιαζμένο χώμα, μες στη μαυρίλα τής πυρπολημένηζ γης: μην πενθείς τον ελληνιζμό, γαμώ την Παναχαϊκή σου! Θα θερΓιέψει πάλι. Με χρόνια με καιρούς. Μέσα σε αυτό το φλεγόμενο πλαίσΧιο, λογικό είναι το μεσημέρι να διψάσουν όσοι απέμειναν ζωντανοί. Τι να πΧιούνε; Να πΧιούνε Περγιέ; Σκατέ να πΧιούνε! Μη γαμήσω: Να κατεβάσουν άσπρο πάτο νταμιτζάνες ολόκληρες από το θείο (προσέχεις τον οίστρο μου, μεγάλε;) επαναστατικό κρασί τής Εθνικής Παλιγγενεσίας, και τα Ψαρά, πού θα πάει, θα ορθοποδήσουν. (Αλλά και, μεταφορικά, κάθε στόχος που θέτουμε στη ζωή μας, θα πετυχηθεί. Καλή θέληση να υπάρχει και πολιτική βούληση, επιμονή και υπομονή και μέθη με γνήσΧια πίστη, και ακόμα κι ο σπανός -όχι ο μουσικοσυνθέτης· ο άτριχος- θα ξυρίζεται στο τέλος.)

Αγαπώ πολύ τα στιχουργικά μωσαϊκά αυτού τού φυράματος. Ψηφίδα-ψηφίδα, δΓιαλέγεις από ξένες εργιές, και με μεράκι και μαστορΓιά δομείς το δικό σου, ολόνεο, παλίμψηστο. Ή μάλλον δομείς ένα παλίμψηστο, ένα ζωντανό έργο, που δεν είναι κανενός. Ούτε των αρχικών ποιητών, μια που πλέον οι στίχοι τους ζουν κι αναπνέουν σε νέο λογο-βιότοπο. Ούτε τού μεταπωλητή, κολαζίστα (παρα)ποιητή. Ενδεχομένως να είναι του λαού. Ή τού έθνους. Αυτά τα νέα ποιητικά συμπλέγματα, οι ποιητικές παρτούζες, έχουν για προοριζμό τα χείλη των αγνών και άδολων λαϊκών ανθρώπων. Που μια μέρα θα τα τραγουδούν και θα χύνουν. Δάκρυα.

Γιάννης -να το ζβήσω αυτό το ποστ σε λίγες ώρες;- Σημαντήρας

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το μικρό σημαντηράκι
θέλει δΓιακοπές,
το γεμίζει το blogάκι
ασυναρτησΧιές.
Στο Τουσσόν της Αριζόνα
στα ηχοκύματα*
να μας φέρει όταν έρθει
καμιά 10ριά σιντιά.
Ή και σπίτι του να μείνει
να ξεκουραστεί
και σταυρόλεξα να λύνει
δίχως μουσική,
ραδΓιοαποτοξίνωση να πράξει,
να ξελαμπικαριστεί
τα t-shirt να σιδερώνει
με την Ashley συντροφΧιά,
βερμουδίτσες να απλώνει
με τη Sarah (αααχ) αγκαλιά.

Τι 'χες Γιάννη μ'?
Τι 'χα πάντα!


* waveLAND studios

Ναι ρε! Το καταλάβαμε ότι δεν είναι σύνθεση από ποιήματα άλλων ποιητών. Δηλαδήςς ότι μαΖ λένε θα κάνουμε πάντα?

Ανώνυμος είπε...

Έχω κάπχοιες απορίες. Οι στίχοι πρέπει να είναι μόνο από ποιήματαχ ή και από τραγούδγια; Υποχρεωτικά στη νεοελληνική ή μπορούμε να φτχιάξουμε και bi, tri ή ακόμα και quad εκτρ...εχμ...ποιήματα (δηλαδήΣΣ που θα έχουν στίχους από δύο, τρείς και βάλε γλώσσες); Τέλος, αυτό δεν συνεπάγεται προβλήματα με τους νόμους πνευματικχιάς ιδγιοχτησχιΆς; (ε, και; it's a free world, anyway).

Δανάη, μπράβο (κλαπ, κλαπ, κλαπ..) δε θα κάνουμε ό,τι θέλουν οι άλλοι! ("Στης ΑριζόναΣ το Τουσόν" μου ακούγεται καλύτερα)

Ανώνυμος είπε...

Να ‘μαι λοιπόν και στο blog!

ΑΡΝΑΚΙ ΑΣΠΡΟ ΚΑΙ ΠΑΧΥ
ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Τ’ΑΔΕΙΑ ΑΦΕΝΤΕΣ
ΒΕΒΑΙΟΙ ΠΩΣ ΘΑ ΑΝΑΒΑΛΛΟΥΝ ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ
ΣΥΝΗΛΘΕΝ Ο ΑΝΟΗΤΟΣ, ΚΙ ΕΠΕΙΣΘΗ

( ΛΑΪΚΟ, ΠΑΛΑΜΑΣ, ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ, ΚΑΒΑΦΗΣ)


Εεεεεεεεεεε
Να πω ακόμη…
Δανάη συμφωνώ μαζί σου!!!!!! θα έπρεπε να μας αφήσεις, Γιάννη, πιο ελεύθερους, το δυσκολεύεις αρκετά και ελάχιστα ποιήματα γνωρίζω εξολοκλήρου…
Επιπροσθέτως σου εφιστώ τη προσοχή, διότι θέτοντας αυτούς τους περιορισμούς μας ωθείς στην αναζήτηση ποιημάτων από διάφορες πηγές. Και αν αυτό είναι αποδεκτό, τότε υπόσχομαι πως με τη πρώτη ευκαιρία που θα έχω λίγο ελεύθερο χρόνο θα «ξεσκονίσω» όχι μόνο τη δική μου βιβλιοθήκη και θα δημιουργήσω ένα μικρό έπος . Συνεπώς……..

Αχ Γιάννη!!!!! Μη το σβήσεις σύντομα!!!!!!!!!!!!
Σε παρακαλώ!!!!!!!!!
Ε, Γιάννη;

Έδωσες νόημα στις κενές ζεστές νύχτες μου…


Θέλω να δω και των άλλων παιδιών τα ποιηματομωσαϊκά….

Και σου υπόσχομαι να μη σου μπλέκω την εκπομπή με το blog.

Αυτά από μένα

Για σήμερα…χι χι χι χι

Ανώνυμος είπε...

Ξέχασα να ρωτήσω,
θα ήθελες και το σχολιασμό των ποιημάτων;

Ανώνυμος είπε...

δανάη, σου είναι αδύνατο να υπακούσεις σε κανόνες. αυτό σε ανεβάζει στα μάτΧια μου, αλλά θα σου δημιουργήσει προβλήματα κοινωνικής προσαρμογής. δεν ήξερα ότι είσαι τόσο σπουδαία ποιήτρια. ως ποιήτρια, σου βάζω άριστα. ως μεταπράτρια ξένων ποιημάτων, σου βάζω μηδέν. πάρ' τους τα ...μαγιό στον κολυμβητικό σου αγώνα (κι άσε εμάς τους στερΓιανούς να βολευόμαστε με τα σώβρακά τους).

σλε, και από ποιήματα και από τραγούδια. μόνο στη νέα ελληνική. εδώ, μιλάμε για open sourse ποίηση, οπότε no prob. ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να δΓιευκρινίσω όσα στο ποστ δεν είχα ξεκαθαρίσει.

μαρία, μόνο εσύ μπήκες στο νόημα με τη μία. χωρίς γκρίνιες, χωρίς ερωτήσεις, χωρίς απορίες. αν είσαι έτσι και στην προσωπική (κρεβατική/ερωτική) σου ζωή, τα αγόρΓια σου θα είναι ευτυχή. μαρία, η δικιά σου παρουσία στην εκπομπή και στο μπλογκ, μας ανεβάζει ψηλότερα. ξεζ γιατί; γιατί είσαι μια ΝΑΠΟΥΜΕίστρια!
(ναι, θα βοηθούσε και ο σχολιαζμός, όσο να πεις ένα followupάκι παντού ωφελεί).

κυρίες μου, σας είμαι ευγνώμων για τη συμμετοχή.

καλές ...ποιήσεις,

ΓΣ

Ανώνυμος είπε...

SOURCE, JOHN.

Τρία πουλάκια κάθονται
μες στο περιπολικό
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
Ε, και λοιπόν τι;
Πάλι τα ίδια και τα ίδια θα μου πεις, φίλε
Ήρθες να με δεις κι όμως δε μ' είδες.

Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ' έχω εγώ στο χέρι;
Προφύλαξη οθόνης τα μούτρα μου θα βάλω
Εσύ κι εγώ κι εμείς
με τις γυναίκες, τους ήλιους, τα σκυλιά μας
Χωρίς αγάπη όλους ο διάολος θα μας πάρει.


(Δημοτικό, Ασημακόπουλος, Κάλαντα (ιδέα δεν έχω ποιανού είναι οι στίχοι), Σαδίκης, Σεφέρης, Καββαδίας, Σολωμός, Αβδαρμάνης, Ρίτσος, Ελύτης, Παυλίδης)

Βγήκε λίγο μεγαλύτερο απ' ότι το περίμενα. Δεν πειράζει, ε; Αναλύσεις, κριτικές, ερμηνείες και τα συναφή, δικά σας.

Ανώνυμος είπε...

μ' αυτή σου την ποιητική δημιουργία, σλε, καταξιώνεσαι όχι μόνο εσύ, αλλά και το ποστ μου, αυτό καθαυτό, με αποτέλεζμα να κερδίσει (το ποστ --χάρη στη δική σου μετα-ποίηση) την αιώνια ζωή. θα του εμφυσήσω πνοή ζώσα ιντερνετική. θα μείνει εις το δΓιηνεκές, και θα το δΓιαβάζουμε στο επέκεινα --κι ακόμα παραπέρα. (μαλακιζμένα ελληνικά τής επίδειξης)

με πληγώνει που δεν κουόταρες και εμένα, αλλά το έκανες για να με προστατέψεις, μην χαθούν τα στιχάκια μου ανάμεσα σ' αυτά των ποιητάδων, που δανείστηκες.

αν υπήρχε γιεραρχία στην πα.οι.δΓια., θα είχα εισηγηθεί την προαγωγή σου.

άσε τώρα το ίντερνετ, και βγες να παίξεις (μήλα, κρυφτό, κυνηγητό και όλα τα σουπαμουπέικα)

γ.

Ανώνυμος είπε...

Ενδεχομένως.
Δε χωράς πουθενά.
Ειδικά ανάμεσα σε στίχους άλλων.


(Σημαντήρας, Αγγελάκας, Κελίδου)

Ανώνυμος είπε...

αυτό έγραπσε.

πάω πάσο.

γσ

Zpi είπε...

Απίστευτη η σλε. Σεφέρης, Καββαδίας, Σολωμός, Ρίτσος, Ελύτης, Αβδαρμάνης!
Ποιος θα το πίστευε...


ΥΓ: Πχιέστηκα (συγνώμη για το (π)χιέστηκα) πολύ για να χρησιμοποιήσω μόνο ένα θαυμαστικό

Ανώνυμος είπε...

αυτό θα πει, ζπάη μας, η αξία σου να αναγνωρίζεται όσο ζεις. ο αβδαρμάνους το πέτυχε. έστω και χάρη στη σλε.

με θαυμαζμό δικός σου, αλλά χωρίς κανένα !

γσ

amarkos είπε...

ΓιάννηΜ' απίθανο ποστάριΖμα ασούμε. Μη το σβήσεις, αστο να αναμμμένει "δικό μου" ποιηματάριον-κεντρώνα

John G. Simandiras είπε...

ΆγγελεΜ, σε περιμένω. Είμαι ικανός να σε περιμένω μέχρι το άπειρο. Θα δώσεις νέα ώθηση, νέα πνοή, νέα ...έτσι... δυναμική στο ποστ, με τη δική σου επέμβαση. We all love you.

ΓΣ