Κυριακή 8 Ιουλίου 2007

από τα συρτάρΓια

ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ (αλλά όχι και «καταγράψει») σήμερα μια μικρή ιστορία για έναν άντρα πορνοστάρ, που έχει ξεσκίσει θεές μουνάρες στη ζωή του αλλά ο ίδΓιος καψουρεύεται μια άσχημη, άνοστη, ιδΓιότροπη, θεούσα, η οποία τον κλάνει αποπάνω! Δεν είναι ο τύπος της. Χα! Αλλά και ένα ποίημα για το μικρό, ανεπαίσθητο, ανύπαρχτο στους στίχους «ε», που προσθέτει απρόζμενα ο Γιάννης Πάριος όταν τραγουδάει τα τραγούδΓια του. Βαρέθηκα να τα δαχτυλογραφήσω, και την ιστορία και το ποίημα. ΒαρΓιέμαι να τα γράψω (κάτω) και να ποστάρω. Και ιδίως: χωρίς οικονομική αμοιβή (γαμώ τα μπλογκ μας!). Αλλά κάτι ήθελα να ...ανεβάσω στην μπλογκάρα μας. Έτσι, έψαξα τα συρτάρΓια μου για unreleased material. Και βρήκα μια προβίτσα που εγώ είχα στήσει για έναν δΓιάλογό μου με μία ΕΡΤ3ατζού. ΔΓιάλογο, ο οποίος επρόκειτο να μεταδοθεί από την ΕΤ3 Γενάρη τού 2006. Η σκηνή μαγνητοσκοπήθηκε -παρά την αρχική απροθυμία μου να συμμετάσχω στο κόνσεπτ-, αλλά αμφιβάλλω αν βγήκε ποτέ στον αέρα τον τηλεοπτικό. Περιλάμβανε, μάλιστα, και ένα σαχλό πλάνο, με την ημιβλακειότητά μου ξαπλωμένη στο στούντΓιο να κάνω δΓιάφορες χαζομαρίτσες, αταίρΓιαστες για νουνεχή ενήλικα. Σκέφτηκα ότι δεν χάνω και τίποτες να ανασύρω στην μπλογκόσφαιρα το σεναρΓιάκι τού γυρίζματος. Δε γαμείς; Ας το ποστάρω. Ακόμα και οι U2 βγάζουν κάποτε δίσκο με ανέκδοτα (tracks --όχι αστεία).

ΠΟΤΕ ΜΙΛΗΣΕΣ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΕ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ;
Η πρώτη-πρώτη φορά που μίλησα σε μικρόφωνο, αν και αυτό αγγίζει την περΓιοχή των προσωπικών δεδομένων μου, αλλά επειδή σάς συμπάθησα, είμαστε και συναδελφάκια… ήταν όταν άρχισα, μωρό, να πρωτομιλάω. Είχαμε στην οικογένεια, ο μακαρίτης ο μπαμπάζ μου, δηλαδή... ένα μπομπινόφωνο, από αυτά με την ταινία-καρούλι, και ο πατέρας μου θεώρησε σκόπιμο να απαθανατίσει τον ημιάναρθρο, μωρουδίσΧιο λόγο μου. Ευτυχώς, η μάνα μου έχει καταχωνιάσει σε κρύπτη το ηχητικό ντοκουμέντο· αν δεν το σούταρε στα σκουπίδια… Την ευγνωμονώ για αυτό…

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ;
Η εκπομπή είναι γενικά βολική, όπως και ο παρουσΧιαστής της δεν έχει χούγια ή ιδΓιαιτερότητες. Εκτός αν θεωρείτε ιδΓιαιτερότητα το ότι τις εκφωνήσειζ μου στον αέρα τις κάνω ξαπλωτός στο στούντιο. Πρέπει να σας πω ότι είναι πάρα πολύ αναπαυτικά. Σας προτείνω, μάλιστα, να το δοκιμάσετε κι εσείς στην τηλεόραση.

ΠΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΚΡΟΑΤΕΣ;
Πόσο σημαντική επικοινωνία με τους ακροατές; Τόσοοοο! (δεν πιστεύω να σας προζβάλλει η χειρονομία).

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ ΣΗΜΕΡΑ;
Ο ρόλος τού ραδΓιοφώνου σήμερα είναι δύσκολο να προζδΓιοριστεί, δΓιότι υπάρχει τόσο ευρεία ποικιλομορφία στις ραδΓιοφωνικές συσκευές. Ενώ παλιά που τα ραδΓιόφωνα ήταν τετράγωνα κουτΧιά, το ραδΓιόφωνο έπαιζε τον ρόλο ενός επιπλακίου, ιδεώδους επιπλακίου για να στρώνουν οι νοικοκυρές μικρά σεμεδάκια.

ΠΟΙΟ ΡΟΛΟ ΠΑΙΖΕΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΖΩΗ;
Η μουσική παίζει στη ζωή μου πρωταρχικό ρόλο. Σχεδόν ισοδύναμο με τον έρωτα. Η μουσικομανία που μαζ δέρνει (όχι μόνο εμένα, αλλά τους περισσότερους συνακροατές των ‘δΓιαμαντΓιών’) συνιστά βαρύτατη ψυχική νόσο, πρακτικά ανίατη ασθένεια. Στην ουσία η εμμονική προσκόλληση σε μουσικοηχητικά συμπλέγματα αποτελεί τη μοναδική ατέλεια των κατά τα άλλα αψεγάδΓιαστων ψυχών μας.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΟΥ 2005
Τώρα, μάλιστα: Μουσική Ανασκόπηση του 2005. Βρήκατε άνθρωπο. Τις απεχθάνομαι τις λίστες. Τις απεχθάνομαι όπως τα ζόμπι απεχθάνονται τον σταυρό. Αλλά –και πάλι ερτατζίδικης συναδελφικότητος ένεκεν- δεν θα σας χαλάσω το χατίρι και θα σας κατονομάσω τρεις δίσκους, αν και στους περισσότερους τηλεθεατές μας αυτά μπορεί να ακουστούν κινέζικα: Πρωταθλητές δισκογραφικοί το 2005 για τα ‘δΓιαμάντΓια’, 9 με 10 λάιβ στον 102FM της EΡΤ3, oι Αμερικανοί My Chemical Romance, χάρη στο λυρικό θαύμα ‘Three Cheers For Sweet Revenge’. Σε μέγα αρχιμάστορα της τραγουδοποιίας αναδείχθηκε ο Frank Black, χάρη στο ‘honeycomb’. H μίνι αυτή λίστα ας τριτώσει με ‘το γέλιο των πολλών’ ενός Ντίνου Ραδίκη… Σαδίκη, θα σας γελάσω, δεν καλοθυμάμαι…

ΠΟΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΘΑ ΑΦΙΕΡΩΝΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ;
Για την ακρίβΓεια δεν θα αφιέρωνα τραγούδι. Δεν είμαι των αφιερώσεων. Θα μου επιτρέψετε να σας χαρίσω λίγο από το πείζμα και τη λύσσα μου για επικράτηση στον πόλεμο τον μιντιακό (και ελπίζω να σας φανούν και εσάς χρήσιμα, συνάδελφοι, στον δικό σας αγώνα). Πείζμα και λύσσα, τα οποία τα ‘δΓιαμάντΓια’ έχουν κωδικοποιήσει συνθηματικά σε ένα κοροϊδευτικό βγάλσιμο της γλώσσας προς τον ανταγωνιζμό: ΛΛΛΛΛλλλλ… (και στο σημείο αυτό έβγαζα ηρωικά και ειρωνικά τη γλώσσα μου στον φακό).

η θρυλική (μακάρι να ζει) Μοάνα, λίγο πριν βγάλει τη δική της γλώσσα (όχι στον ανταγωνιζμό).
Μοάνα, hurry up! Ο γυαλάκιας δεν κρατΧιέται άλλο! Θα πάθει κανένα κακό! Δεν τον βλέπεις;

Γιάννης Γ. Σημαντήρας

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ένα γενικό σχόλιο θέλησα να άναπτύξω...δεν βρήκα πουθενά χώρο οπότε το καταγράφω εδώ...αν δεν κολλάει καντε του έξωση..
παρόλο που δε με ενθουσιάζουν τα τραγούδια που σας ενθουσιάζουν,με εντυπωσίασε το γλωσσικό ένστικτο
-σας- κτλ κτλ
.. εν τω ξι από όσο παρατηρώ εδώ,-στη σελίδα- έχει αναπτυχθεί ένα ολόκληρο γλωσσικό κίνημα..ελπίζω να μη σκέφτεστε να κηρύξετε επανάσταση...

τέλος...με βασανίζει ένα φοβερότατο ερώτημα...
πόσο μεγάλη κατάντια είναι να στέλνεις μνμ σε ραδιοφωνική εκπομπή, ή σχόλιο σε ιστοσελίδα μπογγερ?...
είναι η τελευταία και πρώτη φορά βέβαια που το επιχειρώ..-ναι σωστά μαντέψατε δεν είμαι επιχειρηματίας:)-

αυτά...κλ σνχ σ ,τ κντ...:)
ναταλία

Ανώνυμος είπε...

χαχ...μπλογκερ ήθελα να πω..ή κάτι τέτοιο βασικά:)
τελικά όλες οι γλώσσες έχουν τα όριά τους,σωστά?..so.. blogger finally..

natalia

Tertuliano Máximo Afonso είπε...

Με λένε Τερτουλιάνο και εδώ και μια δεκαετία ξεκίνησα από τα μαλακά, ξες, κανένα τηλέφωνο στην εκπομπή αραιά και που έτσι μόνο για δοκιμή, ήμουν και μικρός βλέπεις τότε...
Εδώ όμως και τρία χρόνια δυστυχώς έχω πέσει στα πολύ σκληρά. Αν δεν στείλω ένα -τουλάχιστον- εσεμές ή μια μέηλ σε μία ραδιοφωνική συνεδρία των ΔΓιαμαντΓιών αρχίζει και με πιάνει το σύνδρομο της στέρησης και αρχίζω και τρέμω ολόκληρος! Με τρεμάμενα χέρια πιάνω το κινητό και είναι σπάνιες οι φορές που με τεράστιο κόπο και αναζητώντας το ελάχιστο ψυχικό σθένος που μου έχει πΓια απομείνει, καταφέρνω να μη στείλω ένα μήνυμα στο 4160!
Γαμημένη εξάρτηση...

Άσε, άσε, κατάντια δεν λες τίποτα!..
Έχουμε φτάσει ακόμη πιο κάτω και από το ναδίρ της αξιοπρέπειάς μας. Η δΓιαμαντοεξάρτηση μας χαρακτηρίζεται ως βαριά, ανιάτη και σίγουρα η κατάστασής μας είναι μη αναστρέψιμη.

Γι' αυτό στο λέω Ναταλία μιας και ακόμη εσύ είσαι καθαρή:
ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ 958 ΤΗΣ ΕΡΤ3 ΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ! ΤΑ ΔΓΙΑΜΑΝΤΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΚΑΙ ΕΘΙΣΤΙΚΑ!
ΜΑΚΡΥΑ!

Φιλικά,
Ένας δγιαμαντοτζάνκης.

Ανώνυμος είπε...

Α, ώστε τώρα η έκφραση γνώμης ή/και η επικοινωνία είναι "κατάντια". Αν είναι έτσι, κυρία "Ναταλία" (επίτηδες μέσα σε εισαγωγικά) τότε γιατί μπαίνετε στον κόπο και πέφτετε στο επίπεδό μας; Μακριά όχι μόνο από τα Δγιαμάντγια αλλά από οτιδήποτε έχει άποψη που μπορεί να σας χαλάσει τη σούπα.

Υ.Γ.1: Η στίξη σας είναι για τα μπάζα.

Υ.Γ.2: Στη γλώσσα δεν υπάρχουν όρια, αυτό μέχρι και 'γω το ξέρω.

Υ.Γ.3: Νάσε, πόσες φορές ποίησες έντιτ στην κόμμεντ σου;

~Σλέιερ, τόσο εκνευρισμένη που για μια στιγμή σκέφτηκε να υπογράψει με το πραγματικό της ονοματεπώνυμο.

Tertuliano Máximo Afonso είπε...

[Να γράψω φυσικά και ένα σχόλιο για το post γιατί έχω αρχίζει να τρέμω...]

Σιγά μην την έβγαζε ποτέ στον αέρα αυτήν την συνέντευξη η ΕΡΤ3ατζού!
Είμαι σίγουρος ότι θα προτιμούσε να βγάλει καμια τηλεφωνική συνέντευξη με κάποιο από τα μεγάλα ιερά τέρατα της ραδιοφώνου. Κανέναν Τσαουσόπουλο ή κανέναν Πολυχρονίου ασούμε και φυσικά μετά το αληλούγια θα τους παρακαλούσε να μην σταματήσουν ποτέ το ραδιόφωνο γιατί η προσφορά τους στο μέσο είναι υπερπολύτιμη -το ότι αυτή ζει μόνιμα στην Θεσσαλονίκη και σχεδόν ποτέ στην ζωή της μάλλον δεν τους έχει ακούσει είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο (εγκρίνεται η συγκεκριμένη στερεότυπη αλατοπιπεράτη φράση;)-. Και μετά, θα έδειχνε ένα εικοσάλεπτο ασπρόμαυρο βίντεο από το αρχείο της ΕΡΤ με τον Άλκη Στέα να μιλά για το ραδιόφωνο.
Σιγά τώρα μην έβγαζε της συνέντευξή σου στον αέρα... Ποιος είσαι ρε φίλε;

(Κάτι μου θυμίζει όλο αυτό το σενάριο αλλά δεν ξέρω τι...)

Υ.Γ.1: Γιάννη η Μοάνα δυστυχώς μας άφησε χρόνους...

Υ.Γ.2: Σλέιερ γάμησέ τα! Άστο καλύτερα...

Leigh-Cheri είπε...

Α ρε Γιάννη!
Περιμένω κι εγώ πώς και πώς, σαν τον παλιό καλό καιρό, να ξαναδιαβάσω κάνα πόνημάΧΧΧ σου ("επειδή πονάει", σωστά τα λέω;), φτάνεις στο παρά τσακ να το πράξεις και τελικά μας ξαναφήνεις στα κρύα του λουτρού. Ούτε "ε"-ποιματάκι, ούτε πορνοϊστορία! Κρίμα!

Τέλος πάντων, κι αυτό καλό είναι. Θα σταθώ βασικά σ` ένα σημείο: στην πρώτη πρώτη ερώτηξη: ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να βρεθεί το μπεμπεντοκουμέντο!!! Η επιστήμη το χρειάζεται για αναλύσεις, μήπως και σωθούμε όλοι απ` τον δΓιαμαντοεθιΖμό, αν βρούμε πού οφείλεται το Σημαντηροδημιούργημα που μας αιχμαλώτισε σ` αυτόν. Πού ξέρεις; Ίσως σωθείς κι εσύ στην τελική!

Ναταλία, καλά τα λες. ΚατάντΓια! ΚατάντΓια είναι. Αλλά είδες πόσο εύκολα τσίμπησες κι εσύ; Και πού 'σαι ακόμα! Αν συνεχίσεις να μας συναναστρέφεσαι, σε βλέπω πρωταγωνιστικακό φιλέτο του ΔΓιαμαντοεθιΖμού.
Δεν είναι στο χέρι σου, βλέπεις. Άλλος αποφασίζει...
Μείνε όμως, μείνε.
Καλά περνάμε;-)

Φένια

Leigh-Cheri είπε...

Χα χα!
Άλλωστε, τώρα που το σκέφτομαι, ο Σημαντηροδράκουλας διψάει πάντα για νέο αίμα!!!

Φένια

Ανώνυμος είπε...

ναταλία, η επανάσταση έχει ήδη κηρυχτεί. αναίμαχτη. αλλά θορυβώδης. χυμώδης. χτηνώδης. ενστιχτώδης. όπως όλες οι επαναστάσεις, είναι χαμένη από χέρι. ευχαριστούμε για το μήνυμα. φυσικά, και δεν θα του κάνουμε έξωση. (μη μασάς από όσα σού γράφει η σλε, εγώ περισσότερα "..." έχω αρχίσει να βάζω, χι χι χι). όλες οι γλώσσες έχουν τα όρι-ά τους. μερικές έχουν και όρΓια. όπως τής μακαρίτισσας (;) τήζ mοάνα.

σλε, θα πάθεις καμιά ζημιά. τσιλ άουτ ε λιρλ μπιτ. we need you.

τερτούλ, τι σου θυμί, ρε αλανιάρη; ρεμπέτη μου εσύ! πες, ρε παίχτη! όσο για τη συνέντευξη, δεν μεταδόθηκε. κρίμας; α! έχω κι ακόμη μία (συνέντευξη). επίσης με ερτ3τζού, αλλά γραπτή για την εφημερίδα της. συνέντευξη, η οποία έγινε. τελείωσε. αλλά η γλυκιά (όντως) συναδέλφισσα με ειδοποίησε ότι δεν θα δημοσΧιευτεί. ίσως επειδής έγραφα κάτι παραερωτικά. αν έβριζα κάπΧοιον, ίσως να την δημοσίεβε, για λόγους αναγνωσιμόητας.

τερτούλ (ξανά), για μπες στον κόπο και δΓιάβασε όλο το λινκ που ΕΣΥ έστειλες. Rumours about her still living in the USA or in India began circulating immediately. Her family's silence gave more impulse to that. Her death in a foreign country also made it harder to check the death certificate. On the 10th anniversary of her death (2004), new rumors about her sudden disappearance resurfaced. The court of justice of Rome opened a new file in order to find out whether she was alive or dead. In December 2005, the Italian TV show Chi l'ha visto? presented for the first time the official death certificate of a Lyon cemetery, recording the exact day of the actress's death. Interviews with the family finally confirmed the circumstances. Her husband Antonio di Ciesco was also interviewed for the first time in 1995. Also shown was the unmarked grave in the "Pozzi" burial plot in Lerma, near Alessandria in Piedmont, northern Italy.

φένια, έχεις γίνεις εξωστρεφής. κι εκφραστική. you rule this way.

thanks to all of you

< τερτ, στο (γρ)άπσε-ζβήσε είσαι, λεβέντη και καραμπουζουκλήκ. δεν έχουμε εξετάσεις εδώ. έσο αυθόρμητος. >

<< ναταλία, λίγα για τα τραγούδΓια μας! >>

Ανώνυμος είπε...

Δεν αναφερόμουν μόνο στα "...". Τις παύλες μπορεί να τις βάζει όπου θέλει, άλλα όχι μετά από κόμμα. Και σε μερικές... έτσι... φάσεις, απλώς ΔΕ χρειάζονται. Περισσότερα στα (υπερβολικά) πολλά βιβλία γραμματικής που κυκλοφορούν. Γαβ.

ΓΓΣ, no, you don't really need me.

Και για να πω και εγώ τη γνώμη μου (σ' αρέσει, Νατ;) για τη συνέντευξη. Θεωρώ τις ερωτήσεις της συναδέλφισσάς σας απαράδεκτες. Θα έπρεπε να είναι επιπέδου "Τι έφαγες/θα φας το μεσημέρι" και πάνω. Αυτές ήταν ερωτήσεις για οποιονδήποτε. Τα ίδια ΠΡΑΓΜΑΤΑ πήγαινε και τους ρωτούσε όλους; Σαν έρευνα φαίνεται. Η αφιέρωσή σας μάλλον δεν της άρεσε και τόσο, περίμενε καμιά νερόβραστη μπαλάντα "αφιερωμένη με ένα τάνκερ τριαντάφυλλα" (δεν το έχω πει εγώ αυτό, κλεμμένο είναι). Και φυσικάάά δεν δημοσιεύτηκε, ο Τερτούλιαν (σαν αυτούς που το παίζουν βρετανομαθείς και λένε Καζέιμπιαν) τα λέει εξαιρετικά. Τζάμπα σας έβαλαν στον κόπο και τζάμπα χάσατε τους χρόνους σας (αυτοί το δικό τους και εσείς το δικό σας)

Ναι, λίγα για τα τραγούδγια, και όποιος δε θέλει, δεν ακούει.

Tertuliano Máximo Afonso είπε...

Γαμώ τους δημοσιογράφους μου (ΕΡΤ3τζήδες και μη) γαμώ! Δώστε τους συντηρητικούρα και προκάτ απαντήσεις και πάρτε τους την ψυχή. Βρε ουστ απ' δω!

Γιάννη φυσικά εσύ το ξέρεις καλύτερα ότι το σενάριο που κάτι μου θυμίζει είναι πρόσφατο ΕΡΤ3τζήδικο πραγματικό γεγονός. Ήθελες και εσύ να βγεις στην tv... Τρομάρα σου! Που πας ρε Καρασημαντήρα να ανταγωνιστείς τα ιερά ΤΕΡΑΤΑ;..
[Βρε ουστ!..]

Σχετικά με την ζωή της Μoana -με την γλώσσα της που έχει όρΓια (ε, είσαι άπαιχτος!)- τι να πω; Οι γνώσεις σου πάνω στο θέμα adult entertainment με ξεπερνούν με το παραπάνω! Σου βγάζω τΗν καπέλο μου.



[Σχετικά με το θέμα (γρ)άπσε-ζβήσε και ο αυθορμητισμός νομίζω θέλει την πειθαρχία του. Ε, καλά, και εγώ καμιά φορά το παρακάνω...]

[Σλε εγώ προτιμώ το Τερτουλιάν. Κάνει κάτι σε αρμένικο και έτσι...]

John G. Simandiras είπε...

σλε και τερτουλιάν (ιταλός δεν ήσουν κάποτες;), πού έχετε χρόνο για κόμεντ;

σλε, pa.oi.dgia needz ya (ριματικά). πού ξες ότι ΑΥΤΕΣ είναι οι ερωτήσεις που λατρέβω να απαντώνκ: "τι έφαγες το μεσημέρι;" (σήμερα, τίποτα), "πότε ξέρασες τελευταία φορά;" (έχει χρόνια, έχω ηρωικό gag reflex), "είναι καθαρό το βρακί σου;" (αν εξαιρέσεις, κάτι απομεινάρΓια από απορρυπαντικό, ναι) "τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;" (μεγάλος). σλε, your success as an interviewer has just begAn.

κλισέ, τυποποίηση και άγιος ο Θεός: αυτή είναι η εικόνα τής νεοελληνικής δημοσΧιογραφίας, τερτούλη μερακλή. τώρα που είπα "άγιος Η θεός", ξέρεις -φαντάζομαι (γουστάρεις αποστομωτική ρηματΧιά;)- ότι Η Βατικανός έχει ανακηρύξει τη μοάνα αγία. Σάντα Πότσι ασούμε. επειδής άφησε τα κερδιζμένα με τον ιδρώτα και τα άλλα ζουμάκια της χρήματά της στον αγώνα κατά τής επαράτου (καρκίνου --όχι ΔεξΧιάς, όπως την λένε οι Πασόκοι). άντε, πριν πεθάνει ο κοιλιόδουλος ας αγιοποιήσει και τη μ...άνα βαρδινογιάννη.

πάω στο μπάνιο να προσκυνήσω την αγία μ.

γσ

Ανώνυμος είπε...

Για όλα φταίει η γλώσσα!Τί την έβγαλες και δεν σε έβγαλε μετά η κοπελούδα επί της οθόνης?