Ιούλιος 2007

η δράση των ‘διαμαντιών’ στον 9,58 τον Ιούλιο τού 2007

Αύριο πρωί, η Προϊσταμένη τού 9,58, ο Διευθυντής Ραδιοφωνίας τής ΕΡΤ3, η Γενική Διευθύντρια της ΕΡΤ3 και ο Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής τής ΕΡΤ3 θα βρουν στα ιντερνετικά γραμματοκιβώτιά τους τον απολογισμό μας για τον Γιούλη τού 2007, όπως αυτός πρωτο-δημοσιεύεται λίγες ώρες νωρίτερα στον μπλογκώνα μας:

1
Τρίτη,03Ιουλίου2007
● γενέθλιος ημέρα των ‘διαμαντιών’ στο Ραδιόφωνο της ΕΡΤ3: 3 Ιουλίου τού 1995 είχαν πρωτοβγεί στον αέρα (του 102FM) τα ‘διαμάντια’. Σήμερα, τα ‘διαμάντια’ θα πρέπει να είναι η παλαιότερη μουσική παραγωγή σ’ όλη τη Ραδιοφωνία τής ΕΡΤ3.
Επίσης, γενέθλια έχει και το blog μας (www.paoidgia.blogspot.com), το οποίο σβήνει δύο κεράκια από την τούρτα του! Και, για να ολοκληρωθεί η επετειακή τριπλέτα, το προφίλ μας στο ΜySpace, www.myspace.com/diamonds102fm, εορτάζει έναν χρόνο λειτουργίας και δράσης.

2
Τετάρτη,11Ιουλίου2007
● ντεμπουτάρουν στα ‘διαμάντια’ οι Σουηδοί The Auto Dropouts με το CD τους, ‘Still waiting for Yom Kippur’. Γλυκιά ποπ, με κομψό και στιλάτο παίξιμο.

3
Πέμπτη,12Ιουλίου2007
● ντεμπουτάρει στα ‘διαμάντια’ η νέα εμμονή μας: οι αισθαντικοί Γάλλοι Catléya, με το θαυμάσιο CD τους, ‘Rien Ne Presse’. Ο δίσκος αναμένεται επισήμως στη Γαλλία κατά τις πρώτες μέρες τού Σεπτέμβρη, και όλοι μας απολαμβάνουμε τους Catléya σε αποκλειστικότητα. Χάρη στις περίτεχνες ενορχηστρώσεις και στο γοητευτικό στιλ τής chanteuse τους, Syrile, οι Catléya έχουν έρθει για να θρονιαστούν στο playlist μας! Ο λα λα!

Syrile: η φινετσάτη chanteuse των Γάλλων φίλων μας, Catléya

4
Τετάρτη,18Ιουλίου2007
● άλλος ένας δίσκος ολκής μπαίνει στο ρεπερτόριό μας: το ‘Histamin’ των Noρβηγών ΜyMidnightCreeps –και δη από νορβηγική κόπια! Τραγική συγκυρία: ο θάνατος -πριν από λίγες βραδιές- του ενός από τους δύο βασικούς συντελεστές τού γκρουπ, Bobby Cagehill (του γνωστού Robert Burås των Madrugada).

Οι Μy Midnight Creeps με τον Robert σε πρώτο πλάνο. Άδοξο τέλος για έναν ένδοξο.

5
Πέμπτη,19Ιουλίου2007
● συνομιλούμε τηλεφωνικά με τον Μιχάλη Σιώνα των διακεκριμένων Θεσσαλονικιών The Prefabricated Quartet, και χαρίζουμε προσκλήσεις για τη συναυλία τους το ίδιο βράδυ στο ΞΥΛΟΥΡΓΕΙΟ τού ΜΥΛΟΥ.

6
Τρίτη,31Ιουλίου2007
● συνομιλούμε τηλεφωνικά με τη συνακροάτριά μας, Δανάη Μενεξιάδη. Η Δανάη εκπροσώπησε επάξια την Αδαμαντική Κοινότητα, τερματίζοντας επιτυχώς το Σάββατο 28 Ιουλίου 2007, στον Κολυμβητικό Μαραθώνιο τού Τορωναίου Κόλπου στη Χαλκιδική. Την άξιζε και την παράξιζε μια συνέντευξη η Δανάη στα ‘διαμάντια’!

Γιάννης Γ. Σημαντήρας, Τρίτη 31 Ιουλίου 2007

gwendolyn

Our beloved Ben Vaughn has produced the new and fresh on the shelves of the shops EP, by Gwendolyn. In fact, this is no new stuff, as it was recorded back in 2002 (in Scotland). Due to busy schedules of both producer and artist, the final mix of this EP was delayed, until August 7, 2007, which is when the CD will celebrate its official release. Gwendolyn, a Philadelphia-born/California-raised singer-songwriter, will please fans of Incredible String Band with her gentle and soft songs. Freak-folk is how critics have called her style, and it is up to us, listeners, to decide whether they are right or not, by giving ‘Lower Mill Road’ lots of spins.

Be a friend with Gwendolyn through http://www.myspace.com/gwendolynmusic.

John Simandiras

επέζησα!

Eίμαι έξω από το παμπάλαιο κι ετοιμόρροπο σπίτι μιας θΧειαζ μου στους πρόποδες του βουνού. Υπαρχτό το σπίτι. Μισοερειπωμένο σήμερα. Περικυκλωμένος από τα μέλη (όλα αγόρΓια, μικρότερης ηλικίας από μένα, γύρω στα 23 με 25) ενός βρετανικού γκρουπ. Καινούργιου γκρουπ, το οποίο παίζει ιντάστριαλ μέταλ (στο περίπου). Με έχουν στο μπούρου-μπούρου τα βρετανόπουλα. Mιλάμε στα αγγλικά. Αυτή με ανγκλο-προφορά. Εγώ με αμέρικαν ίνγκλις.

Κοιτάξτε Νικ, όταν σού έγραψα στο email που σου έστειλα, Ι can put you up, if you ever come to Greece, I meant YOU as a person, not the whole band. Λέω στον Νικ. O Νικ, συγκαταβατικός, ήρεμος, πράος ο παίχτης, εντελώς αθύμωτος. Ανέκφραστος και φλεγματικός. Και συνεχίζω και εννοώ κάθε μου λέξη: Και να ξέρετε ότι σας γουστάρω καραμπινάτα, και θα βοηθήσω το γκρουπ όσο μπορώ από την εκπομπή μου. Ο Νικ δείχνει να καταλαβαίνει αυτά που του λέω.

Αλλά έχει δΓιαμορφωθεί ένα κλίμα και-πού-στον-δΓιάολο-να-πάνε-να-μείνουν-τα-παιδΓιά-άμα-δεν-τα-φιλοξενήσεις-εσύ; Το κλίμα αυτό τής έντασης και της οργής που σιγοβράζει (μα καλά: ξενοδοχεία δεν έχουμε εδώ γύρω;) το έχουν καλλιεργήσει οι δΓιοργανωτές τής συναυλίας (τρεις-τέσσερις μαντράχαλοι, Ελληναράδες, επιθετικοί και ζόρικοι), οι οποίοι και παρακολουθούν τη συνομιλία μας με το νικόπουλο το βρετανάκι. Κάτι σκατένιο θα συμβεί, να μου το θυμηθείς, λέω στον εαυτό μου. Και έχω τα μάτια μου δεκατέσσερα. Ι have my eyes 14. Αυτό το τελευταίο δεν το είπα, αλλά το σκέφτηκα. Όπως σκέφτηκα κι άλλα: τι στον αυτό μου δΓιοργανωτές είναι τούτοι, που έφεραν τα παιδΓιά από την κωλοπατρίδα τους την Αγγλία έως το παλιόσπιτο τση θΧειαζ μου στα κατσάβραχα, περιμένοντας να τα φιλοξενήσω εγώ; Λεφτά δεν έχουν να πληρώσουν ξενοδοχείο; Περίεργο, ρε πούστη μου. Γιατί έχουν μουτρώσει οι δΓιοργανωτές; Δεν με χέζουνε λέω γω! Άντε, να πάνε να παίξουν όλοι τους παραπέρα --έχουμε και δουλειές, myspace, blog και δΓιάφορα συναφή.

Μπορεί και να την σκαπουλάρω (ξαναλέω μέσα μου). Ο Νικ μοιάζει σωστό παλικάρι. Σαν να το πΧιάνει το νόημα, και ίσως πάρει και τους συμπαίχτες του, και πάνε να βρουν hotel. Και πάνω που είμαι έτοιμος να τους wave goodbye! Α, ρε μανούλα και πατερούλη! Άλλο να τα λέω και άλλο να είσαι μες στο πλάνο! Απότομα! Ξαφνικά! Από το γαμημένο πουθενά, πετάγονται κάτι κακομούτσουνοι μπράβοι των δΓιοργανωτών (μα πού στη χαζομάρα τους ήταν κρυμμένοι;), καμιά τρεις-τέσσερις, ο καθένας και με ένα κωλόσπαθο φρεσκοακονιζμένο και κοφτερό, κι αρχίζουν να τα στριφογυρνάν στον αέρα: χιακ, χιακ, χιακ. Απειλητικά, παίχτη μου! Απειλητικά δεν λες τίποτα. Και κινούνται όλοι προς το μέροζ μου να με σφάξουν σαν αρνάκι τη Λαμπρή. Μεγάλε, say a little prayer, λέω μέσα μου. Φινίτο η ζωούλα σου. Θα σε κάνουν κομματάκΧια οι τυπάδες, κι είσαι και άοπλος. Χιακ, χιακ, πλησΧιάζουνε οι πούστηδες... βοήθ... κι εκειπάνω, ξυπνάω κάθιδρος.

Έχοντας χάσει τη συνέχεια και το γκραν-φινάλε ενός συναρπαστικού απογεματινού εφΧιάλτη.

Γιάννης Σημαντήρας

Nikki (hard)Core

Nikki Core: the new rNr bitch

(τα δαντελωτά βρακιά την μάραναν)

Είπαμε πολυσυλλεχτικόητα- πολυσυλλεχτικόητα, αλλά έχει κι Η πλουραλιζμός τα όρΓια της! Πλέον, ο μπλογκώνας μας έχει αγγίξει την κορυφογραμμή τής ιεροσυλίας. Αλλά, για να πω και την μπουρδίτσα μου: η ασυλία μας μάς προστατεύει από την ιεροσυλία μας. ΠΧοια ασυλία; Η ασυλία τού ακαταλόγιστού μας;

Εν προκειμένω (λόγι-α ελληνικά, ελληνικά κατασκευαζμένα των λογίων, στείρα κι επηδηχτηκά, με τον τόνο στο α)... εν προκειμένω, λέω, η ιεροσυλία είναι ότι η Νίκη Κορ ατενίζει την κυβερνοαπεραντοσύνη σε απόσταση αναπνοής από τον ΔΓιονύσΧιο Σολωαπαυτό (tου αμέσως προηγούμενου ποστ).

Αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη τής ασέβΓειας,

Γιάννης -όχι, δεν θα ζβήσω αυτήν τη ...άρα, την ποστάρα θέλω να πω- Σημαντήρας

Nikki knows exactly what we Greeks say about silky underwear. Hence that ...virtuoso ass.

μεταπράτες ποιημάτων

Με λίγα λόγια, η πρόκληση έχει ως εξής:

Να δημιουργήσεις ένα ποίημα, του οποίου κάθε στίχος θα είναι αυτούσΧια και κατά λέξη κλεμμένος από άλλα ποιήματα άλλων ποιητών. Κάθε στίχος του να προέρχεται από δΓιαφορετικό ποίημα δΓιαφορετικού ποιητήκ. Άλλος όρος: να μην επανέλθεις στον ίδΓιο ποιητή ούτε στο ίδΓιο ποίημα. Ένας επιπλέον όρος: να βγαίνει νόημα. Να ικανοποιείται η αρχή τής ενιαιότητας ασούμε, που δεν υπάρχει, αλλά εκεί θα κολλήσουμε τώρα, θα την δεχτούμε αξΧιωματικά. Δηλαδής: το ποίημα που θα προκύψει κατά τον εδώ περιγραφόμενο τρόπο, να βγάζει νόημα. Να στέκει στον λόγο ως ένα ενιαίο νοηματικό προϊόν, ένα όλον και αδΓιαίρετον, παρότι συνετέθη από δανεικές και ξένεζ μεταξύ τους συνιστώσες. Θα κάνω εγώ την αρχή, στο παρόν ποστ, δίνοντας ένα παράδειγμα -μικρό και χαραχτηριστικό-, όσο για να συνεννοηθούμε, κι ελποιήζω να με βοηθήσουν κι οι συναναγνώστες/συναγωνιστέζ μου, με το να δομήσουν δικά τους patchwork στιχουργικά.

Πάμε, μαέστρο; Πάμε, παιδί μου.

Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη,

τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις.

Διψάσαμε το μεεεεσημέεερι;

Μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί τού εικοσιένα.

Αναλύω και αναλύομαι: Το κολαζάκι, που μόλις σκάρωσα, δΓιαθέτει προφανώς στόφα εθνικών ποιητών. Άρα θα του δώσουμε για τίτλο ‘εθνικό ποίημα. Αν βγάζει νόημα; Μα τώρα τι μαλακία ερώτηση είναι τούτη; Βγάζει και παραβγάζει νόημα. Εξηγώ πώς:

Βρισκόμαστε λίγο μετά την καταστροφή των Ψαρών. Χάος. Οδύνη. Σπαραγμός. Τι να λέμε τώρα; Αλλά η ελπίδα φυτρώνει στο καρβουνιαζμένο χώμα, μες στη μαυρίλα τής πυρπολημένηζ γης: μην πενθείς τον ελληνιζμό, γαμώ την Παναχαϊκή σου! Θα θερΓιέψει πάλι. Με χρόνια με καιρούς. Μέσα σε αυτό το φλεγόμενο πλαίσΧιο, λογικό είναι το μεσημέρι να διψάσουν όσοι απέμειναν ζωντανοί. Τι να πΧιούνε; Να πΧιούνε Περγιέ; Σκατέ να πΧιούνε! Μη γαμήσω: Να κατεβάσουν άσπρο πάτο νταμιτζάνες ολόκληρες από το θείο (προσέχεις τον οίστρο μου, μεγάλε;) επαναστατικό κρασί τής Εθνικής Παλιγγενεσίας, και τα Ψαρά, πού θα πάει, θα ορθοποδήσουν. (Αλλά και, μεταφορικά, κάθε στόχος που θέτουμε στη ζωή μας, θα πετυχηθεί. Καλή θέληση να υπάρχει και πολιτική βούληση, επιμονή και υπομονή και μέθη με γνήσΧια πίστη, και ακόμα κι ο σπανός -όχι ο μουσικοσυνθέτης· ο άτριχος- θα ξυρίζεται στο τέλος.)

Αγαπώ πολύ τα στιχουργικά μωσαϊκά αυτού τού φυράματος. Ψηφίδα-ψηφίδα, δΓιαλέγεις από ξένες εργιές, και με μεράκι και μαστορΓιά δομείς το δικό σου, ολόνεο, παλίμψηστο. Ή μάλλον δομείς ένα παλίμψηστο, ένα ζωντανό έργο, που δεν είναι κανενός. Ούτε των αρχικών ποιητών, μια που πλέον οι στίχοι τους ζουν κι αναπνέουν σε νέο λογο-βιότοπο. Ούτε τού μεταπωλητή, κολαζίστα (παρα)ποιητή. Ενδεχομένως να είναι του λαού. Ή τού έθνους. Αυτά τα νέα ποιητικά συμπλέγματα, οι ποιητικές παρτούζες, έχουν για προοριζμό τα χείλη των αγνών και άδολων λαϊκών ανθρώπων. Που μια μέρα θα τα τραγουδούν και θα χύνουν. Δάκρυα.

Γιάννης -να το ζβήσω αυτό το ποστ σε λίγες ώρες;- Σημαντήρας

εγκύκλιος περί limited edition posts

ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ υπόψιν ότι:

κάπως έπρεπε να μεταφέρουμε στον μπλογκοργανιζμό μας το κόνσεπτ των δίσκων limited edition,

κάπΧοιος πρέπει να βάλει μπουρλότο στην ιντερνετική αιωνιόητα, η οποία δίνει τη θεωρητική δυνατόητα της επ’ άπειρον ύπαρξης ενός post,

οριζμένα post έχουν δεδομένη σύνδεση με την επικαιρότητα, μετά το πέρας τής οποίας μπαγιατεύουν,

όλα τα post δεν είναι ίδΓια, και άλλα δικαιούνται την κυβερνοχωρική αθανασία, ενώ άλλα όχι βέβαια,

θα λειτουργήσει ως πελατο-θηρική εμπορική πραχτική (κυνικό, αλλά ομολογημένο) η για περΓιοριζμένη χρονική δΓιάρκεια ανάρτηση συγκεκριμένων post στον μπλογκοχώρο μας, καθώς οι ενδΓιαφερόμενοι θα τον τσεκάρουν κατά το δυνατόν συχνά, από φόβο μην χάσουν καμία ανάρτηση,

η μαλακία πάει σύννεφο στο diamonds.explode.to,

AΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ότι:

αποδώ και μπρος, μερικά ποστάκια θα κρεμιούνται στο μπλογκοπερίπτερό μας for a limited period of time only. Tα post αυτά θα φέρουν ειδική σήμανση, η οποία θα προειδοποιεί περί τής non-long life δημοσιεύσεώς τους ασούμε. Κάθε non-long life post θα υπάρχει για αόριστη χρονική δΓιάρκεια στο diamonds.explode.to. Ακόμα και για λίγες ώρες. Στη χειρότερη περίπτωση: ακόμα και για λίγα λεπτά τής ώρας. Συλλέχτες, γρηγορείτε!

Η αρχή θα γινόταν από το παρόν δημοσίευμα, το οποίο και σκεφτήκαμε να δΓιαγράπσουμε, ύστερα από μισή μέρα. Όχι, όμως. Θα το αφήσουμε απέθαντο κι αθάνατο στην ηρωικιά μπλογκάρα μας. ΔΓιότι, ζβήνοντάς το, θα χανόταν και η φωτοΡαφία τήζ Δανάης ΜενεξΧιάδη από το φετινό Ροσκίλντε, με τον Μαρκ Λάνεγκαν και τους Σόουλσέηβερς. Και θα το θέλαμε αυτό; Όχι!

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑ.ΟΙ.ΔΓΙΑ.

ΓΙΑΝΝΗΣ Γ. ΣΗΜΑΝΤΗΡΑΣ

λεξο-τανίλ (ή ο ζητΧιάνος των λέξεων)

Μήπως σάζ βρίσκεται καμιά εντυπωσΧιακή λέξη;
Να την λες και να κάνει(ς) πάταγο.
ΠΧιο πειστική κι από το πραγματικά.
ΠΧιο αποστομωτική κι από το όχι.

Σας περισσεύει ίσως κανένα ρήμα δυνατό;
Κι ας είναι και ψευδέστατο, όπως το αγαπώ.
Θα του φορέσω εγώ πανοπλία άλλου ύφους, ύφους ψαρωτικού,
θα το πλασάρω με τον τρόπο μου, και θα τους ψαρώσω όλους.
Αφού, πρώτα, αυτοψαρωθώ.

Α, εντάξει, θα συμβιβαστώ και με τα έτσι σας. Αυτά που ξεστομίζετε στις ώρες τής ρητορικής σας αμηχανίας.
Αρκεί να μου τα χαρίσετε, γιατί έχω ξεμείνει από λόγια.
Κι εγώ θα τα πω τα έτσι σας. Θα τα τιμήσω. Θα τα κάνω δικά μου --έτσι;

Το δίχως άλλο, έχετε μεγάλο απόθεμα σε δευτεράντζες τύπου αν μη τι άλλο.
Ας είναι. Δώστε μου από αυτά. Θα ψωνίσω τη σκαρταδούρα σας. Θα την επιχρυσώσω, κι ας είναι σκουρΓιαζμένη από μέσα. Και, επιχρυσωμένο κόζμημα, θα τα εκθέσω τα αν μη τι άλλο σας στην πΧιο φωτεινή δικιά μου βιτρίνα.

Κάντε, μόνο, γρήγορα. ΕφοδΓιάστε με με νέα λεξο-φάρμακα. Την βγάζω-δεν την βγάζω. Βγαίνω σε λίγο στο σανίδι, και είμαι ρέστος από λέξεις. Χαρμάνης από τιζ δικές σας λέξεις. Έμεινα μόνοζ μου με κάτι αδΓιάφορα λεξάρια, όπως ψείρα, στείρα, φασκιωμένος, λέρα, κρέμομαι, χαρούπι, ρίχνω, πυθμένας, δΓιάβρωση, ανά, εκτενώς... και χιλιάδες άλλα ασύνδετα, χαοτικά και ασυνάρτητα.

Σπλαχνιστείτε με. Θα χάσω τη δουλειά μου, χωρίς τιζ λέξεις σας.-

ΓΣ

(άπλαστο μόρφωμα ποιήματος, που ποτέ δεν θα ξαναεπεξεργαστώ. ενδεχομένως.)

η μαλακία τής εβδομάδας

Οι λεφτάδες βουτυρομπεμπέδες λένε τα σύκα σύκα και τΑ σκάφη σκάφη.

Εμείς τα φτωχαδάκια λέμε τα σύκα σύκα και τΗ σκάφη σκάφη.

ΓΣ

Sarah μου, εσύ τι λες;

side one dummy: a label we love

FOR MOST PEOPLE, Side One Dummy Records is probably (ενδεχομένως) the home to our much-loved multiculturockers Gogol Bordello. And while Gogol Bordello have just released their newest hiNRG album, ‘Super Taranta!’, one should check out the label’s other goodies. One of them, we’re stuck with: The Casualties’ ‘Under Attack’. The last-year-released record serves as a thrashy, hedonistic, sing-along hardcore kind of punk. These semi-veteran mohawks (they been around since 1990) attack society with the ultimate weapon: pure rockNroll. Miss this, and you’re already a loser.

John Simandiras

νέο ποίημα

ποίημα εύγλωττο,

εμπνευζμένο από τα ατέλειωτα brainstorming μας με τον νάσο τερτουλιάνη

ενδεχομένως.

ΓΣ

(αυτο)ανάλυση: Εδώ βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα μονολεχτικό ποίμα. Ο τίτλος (ποίημα εύγλωττο καιταλοιπά...) έχει περισσότερες λέξεις από το ποίημα αυτό-καθαυτό. Ωστόσο, η μία και μοναδική λέξη, η οποία απαρτίζει το ποίημα, περικλείει μια τόσο μεγάλη δυναμική -πρώτη λέξη η δυναμική, ε;-, που είναι δύσκολο να μην ψαρώσει ο αναγνώστης. Επίτηδες, προτιμήθηκε το επίρρημα ενδεχομένως, αντί για κάπΧοιον συγγενικό ρηματικό τύπο, όπως ασούμε το ενδέχεται. Αυτό έγινε επειδήςςς το ενδέχεται μπορεί, ως ρήμα, να αποτελέσει αυτοτελή και αυτεπάγγελτη πρόταση, ενώ το επίρρημα ενδεχομένως δεν μπορεί να σταθεί στον λόγο ως πρόταση. Επίσης, το ποίμα είναι ανοιχτό σε ερμηνείες, αλλά με γεμίζει οργή το ότι η παρούσα ανάλυσή του βγήκε μεγαλύτερη σε έχταση από το ίδΓιο το ποίημα, οπότε θα χαρώ να μην την δΓιαβάσει κανείς, και να σταθεί στο μεγαλείο τού μονολεχτικού ποίματος και του πολυ-λεχτικού τίτλου. Ή, έστω, στο μεγαλείο τήζ νεαράς κυρίας, που μας κοιτάζει χαμογελαστή, completely ready for action.

Αshley Blue, κορίτσι αθώο. Άπειρο. Με το χέρι στην καρδΓιά! (Από την ανάποδη).

η μίξ(α) τού μούχλα

ΜΕΓΑΣ στρατηγικός σύμμαχος της Αδαμαντικής Κοινότητας. Ανίατα εθιζμένος στις ακροάσεις ιπτάμενων δίσκων, τρίσκων και άλλων στρογγυλών αντικειμένων (με τρύπα στη μέση). Ψυχικά εξαρτημένος από τη συλλογή πληροφορΓιών για κακιτέχνες. Ρομαντικός. Ποιητής. Μπλογκεράς εξέχων. Και, εδώ και λίγες ώρες, βαφτιζμένος στα ύδατα (στα αέρΓια, για να ακριβολογώ) τα ραδΓιοφωνικά, μέσω ενός θεσπέσΧιου, δΓιαλεγμένου και ψαγμένου mix tape του, το οποίο εξαερώθηκε σε εκτός Θεσσαλονίκης Ρ/Σ. Του ευχόμαστε γρήγορη πρόζληψη στον Ριπάμπλικ. Ή, έστω, στον 88-τον-μισώ.

ένα από τα γκρουπ, τα οποία στο παρατσάκ δεν πρόλαβε να συμπεριλάβει ο Μούχλας ο ΜυστηρΓιώδης στο mix tape του: οι ανώμαλοι Turbonergo © Stian Andersen 2007.

ΓΣ

από τα συρτάρΓια

ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ (αλλά όχι και «καταγράψει») σήμερα μια μικρή ιστορία για έναν άντρα πορνοστάρ, που έχει ξεσκίσει θεές μουνάρες στη ζωή του αλλά ο ίδΓιος καψουρεύεται μια άσχημη, άνοστη, ιδΓιότροπη, θεούσα, η οποία τον κλάνει αποπάνω! Δεν είναι ο τύπος της. Χα! Αλλά και ένα ποίημα για το μικρό, ανεπαίσθητο, ανύπαρχτο στους στίχους «ε», που προσθέτει απρόζμενα ο Γιάννης Πάριος όταν τραγουδάει τα τραγούδΓια του. Βαρέθηκα να τα δαχτυλογραφήσω, και την ιστορία και το ποίημα. ΒαρΓιέμαι να τα γράψω (κάτω) και να ποστάρω. Και ιδίως: χωρίς οικονομική αμοιβή (γαμώ τα μπλογκ μας!). Αλλά κάτι ήθελα να ...ανεβάσω στην μπλογκάρα μας. Έτσι, έψαξα τα συρτάρΓια μου για unreleased material. Και βρήκα μια προβίτσα που εγώ είχα στήσει για έναν δΓιάλογό μου με μία ΕΡΤ3ατζού. ΔΓιάλογο, ο οποίος επρόκειτο να μεταδοθεί από την ΕΤ3 Γενάρη τού 2006. Η σκηνή μαγνητοσκοπήθηκε -παρά την αρχική απροθυμία μου να συμμετάσχω στο κόνσεπτ-, αλλά αμφιβάλλω αν βγήκε ποτέ στον αέρα τον τηλεοπτικό. Περιλάμβανε, μάλιστα, και ένα σαχλό πλάνο, με την ημιβλακειότητά μου ξαπλωμένη στο στούντΓιο να κάνω δΓιάφορες χαζομαρίτσες, αταίρΓιαστες για νουνεχή ενήλικα. Σκέφτηκα ότι δεν χάνω και τίποτες να ανασύρω στην μπλογκόσφαιρα το σεναρΓιάκι τού γυρίζματος. Δε γαμείς; Ας το ποστάρω. Ακόμα και οι U2 βγάζουν κάποτε δίσκο με ανέκδοτα (tracks --όχι αστεία).

ΠΟΤΕ ΜΙΛΗΣΕΣ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΕ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ;
Η πρώτη-πρώτη φορά που μίλησα σε μικρόφωνο, αν και αυτό αγγίζει την περΓιοχή των προσωπικών δεδομένων μου, αλλά επειδή σάς συμπάθησα, είμαστε και συναδελφάκια… ήταν όταν άρχισα, μωρό, να πρωτομιλάω. Είχαμε στην οικογένεια, ο μακαρίτης ο μπαμπάζ μου, δηλαδή... ένα μπομπινόφωνο, από αυτά με την ταινία-καρούλι, και ο πατέρας μου θεώρησε σκόπιμο να απαθανατίσει τον ημιάναρθρο, μωρουδίσΧιο λόγο μου. Ευτυχώς, η μάνα μου έχει καταχωνιάσει σε κρύπτη το ηχητικό ντοκουμέντο· αν δεν το σούταρε στα σκουπίδια… Την ευγνωμονώ για αυτό…

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ;
Η εκπομπή είναι γενικά βολική, όπως και ο παρουσΧιαστής της δεν έχει χούγια ή ιδΓιαιτερότητες. Εκτός αν θεωρείτε ιδΓιαιτερότητα το ότι τις εκφωνήσειζ μου στον αέρα τις κάνω ξαπλωτός στο στούντιο. Πρέπει να σας πω ότι είναι πάρα πολύ αναπαυτικά. Σας προτείνω, μάλιστα, να το δοκιμάσετε κι εσείς στην τηλεόραση.

ΠΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΚΡΟΑΤΕΣ;
Πόσο σημαντική επικοινωνία με τους ακροατές; Τόσοοοο! (δεν πιστεύω να σας προζβάλλει η χειρονομία).

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ ΣΗΜΕΡΑ;
Ο ρόλος τού ραδΓιοφώνου σήμερα είναι δύσκολο να προζδΓιοριστεί, δΓιότι υπάρχει τόσο ευρεία ποικιλομορφία στις ραδΓιοφωνικές συσκευές. Ενώ παλιά που τα ραδΓιόφωνα ήταν τετράγωνα κουτΧιά, το ραδΓιόφωνο έπαιζε τον ρόλο ενός επιπλακίου, ιδεώδους επιπλακίου για να στρώνουν οι νοικοκυρές μικρά σεμεδάκια.

ΠΟΙΟ ΡΟΛΟ ΠΑΙΖΕΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΖΩΗ;
Η μουσική παίζει στη ζωή μου πρωταρχικό ρόλο. Σχεδόν ισοδύναμο με τον έρωτα. Η μουσικομανία που μαζ δέρνει (όχι μόνο εμένα, αλλά τους περισσότερους συνακροατές των ‘δΓιαμαντΓιών’) συνιστά βαρύτατη ψυχική νόσο, πρακτικά ανίατη ασθένεια. Στην ουσία η εμμονική προσκόλληση σε μουσικοηχητικά συμπλέγματα αποτελεί τη μοναδική ατέλεια των κατά τα άλλα αψεγάδΓιαστων ψυχών μας.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΟΥ 2005
Τώρα, μάλιστα: Μουσική Ανασκόπηση του 2005. Βρήκατε άνθρωπο. Τις απεχθάνομαι τις λίστες. Τις απεχθάνομαι όπως τα ζόμπι απεχθάνονται τον σταυρό. Αλλά –και πάλι ερτατζίδικης συναδελφικότητος ένεκεν- δεν θα σας χαλάσω το χατίρι και θα σας κατονομάσω τρεις δίσκους, αν και στους περισσότερους τηλεθεατές μας αυτά μπορεί να ακουστούν κινέζικα: Πρωταθλητές δισκογραφικοί το 2005 για τα ‘δΓιαμάντΓια’, 9 με 10 λάιβ στον 102FM της EΡΤ3, oι Αμερικανοί My Chemical Romance, χάρη στο λυρικό θαύμα ‘Three Cheers For Sweet Revenge’. Σε μέγα αρχιμάστορα της τραγουδοποιίας αναδείχθηκε ο Frank Black, χάρη στο ‘honeycomb’. H μίνι αυτή λίστα ας τριτώσει με ‘το γέλιο των πολλών’ ενός Ντίνου Ραδίκη… Σαδίκη, θα σας γελάσω, δεν καλοθυμάμαι…

ΠΟΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΘΑ ΑΦΙΕΡΩΝΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ;
Για την ακρίβΓεια δεν θα αφιέρωνα τραγούδι. Δεν είμαι των αφιερώσεων. Θα μου επιτρέψετε να σας χαρίσω λίγο από το πείζμα και τη λύσσα μου για επικράτηση στον πόλεμο τον μιντιακό (και ελπίζω να σας φανούν και εσάς χρήσιμα, συνάδελφοι, στον δικό σας αγώνα). Πείζμα και λύσσα, τα οποία τα ‘δΓιαμάντΓια’ έχουν κωδικοποιήσει συνθηματικά σε ένα κοροϊδευτικό βγάλσιμο της γλώσσας προς τον ανταγωνιζμό: ΛΛΛΛΛλλλλ… (και στο σημείο αυτό έβγαζα ηρωικά και ειρωνικά τη γλώσσα μου στον φακό).

η θρυλική (μακάρι να ζει) Μοάνα, λίγο πριν βγάλει τη δική της γλώσσα (όχι στον ανταγωνιζμό).

Μοάνα, hurry up! Ο γυαλάκιας δεν κρατΧιέται άλλο! Θα πάθει κανένα κακό! Δεν τον βλέπεις;

Γιάννης Γ. Σημαντήρας

στιγμιότυπα

Να και μια ποδοσφαιρική πόζα πριν από τον αγώνα. ΦρέσκΧια, πριν από την εκπομπή τής Τετάρτης (ξημερώματα), 04 Ιουλίου 2007. Στον φωτογραφικό φακό: ο συνάδελφος/φίλος τεχνικός, Χρήστος Χρηστίδης, o oποίος εικονίζεται στο ακόλουθο ενσταντανέ:
Αντί σουβενίρ, η playlistα τής σημερινής εκπομπής:

01. VON SÜDENFED
02. ΤΗΕ FALL
03. TRANS AM
04. THE YOUNG GODS
05. ΖΗΜΙΑΑ
06. SUGAH GALORE
07. JANE DOE
08. THE WEDDING PRESENT
09. GOGOL BORDELLO
10. BRIGHT EYES
11. LITTLE AIDA
12. MARY’S KIDS

Γιάννης Σημαντήρας (T-Shirt: Broadway, βερμούδα: Μarks&Spencer, παπούτσΧια: Νike)

hapee birthday

μη χτυπΧιέσαι, αγόρι μου. αγοράσαμε μίξερ. (αμάνικο Unlimited, βερμούδα Everlast, ζώνη El Campero, ακουστικά Sennheiser, παπούτσΧια Marks & Spencer --δεν φαίνονται, βρακί: πού να θυμάμαι τώρα)

3 Ιουλίου τού 1995, πρωτακούστηκαν τα ‘δΓιαμάντΓια’ στο ΡάδΓιο της ΕΡΤ3. Στον 102FM, το Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ3. Από τον Νοέμβρη τού 2006, η εμετική εκπομπήχ μας μετακόμισε στον 95,8FM, το Δεύτερό μας Πρόγραμμα. Το γνωστό και ως, εεε... ‘Πολιτιστικό’. Παρά οριζμένες αρχικές επιφυλάξειζ μου, η μεταπήδηση στον 9,58 ωφέλησε μεσοπρόθεζμα (τουλάχιστον με τα μέχρι στιγμής περιρρέοντα δεδομένα) την εκπομπήλ. Πείζμωσα και την είδα πολύ λυσσάρης μερικές φορές. Ελπίζω (δεν εύχομαι, δεν πιστεύω, ελπίζω μόνο) αυτή η λύσσα (ίσα!) να βγαίνει και προς τα έξω. Πολύ συνειδητά πΧια, ακροβατούμε ανάμεσα στη δισκογραφική ενημέρωση και την παροχή πληροφορΓιών και στοιχείων από την Ιστορία τού ροκενρόλ από τη μία, και το χοντροκομμένο, ακατάστατο ξέδωμα και ξεφάντωμα α λα Πα.Οι.ΔΓια. από την άλλη. Επιζητώντας συμμετοχή (πΧιάνω τώρα τα πολιτικάντικα, σαν πολιτευτής επαρχίας) και feedback. Επικοινωνία κι επαφή.

Η φωτοΡαφία τραβήχτηκε (η ομοιόητα της φωτοΡαφίας και τηζ μαλακίας είναι ότι και τιζ δύο τις τραβάς) από τον τεχνικό -και φίλο- Σωτήρη Προέδρου στο στούντΓιο του 102, στις 31 Μαΐου 2003. Ο Σώτερ προσφέρει (με μισθό, εννοείται, άρα αδόκιμο το προσφέρει, σχήμα λόγου) τις υπηρεσίες του σε άλλους, κρατικούς και πάλι, εργοδότες πΧια. Και μας λείπει.

Γιάννης Γ. Σημαντήρας