Στο παρόν post, postάρονται δΓυο φωτογραφίες από τη συνέντευξη Τύπου τής Julie και των Licks στο Λιμάνι, στην Αποθήκη Γ(-τα, δεν δούλευαν τα ηχητικά συστήματά τους!), στο πλαίσΧιο των εκδηλώσεων τού Φεστιβάλ Κινηματογράφου.
μη χειρονομείς, ju. μας πείθεις.
[ από τηλεοπτική συνέντευξη αμέσωζ μετά τη συνέντευξη τύπου και υπογραμμού ]
Οι φωτογραφίες δΓιανθίζονται (δΓιανθίζομαι, λουλουδΓιαστό ρήμα αθάνατο και πάντα πρόθυμο να εξυπηρετήσει γραφΧιάδες που βΓιάζονται και αποφεύγουν το εμπλουτίζομαι και το -μπλιαχ- γαρνίρομαι, τώρα που το σκέφτομαι, θα μπορούσα να είχα γράψει και ραίνονται αντί τού δΓιανθίζονται, κλείνει η παρένθεση) με δΓιάφορα λογάκια, πάντα για την πληρέστερη ενημέρωση των αναγνωστών τού ιντερνετικού μαγκαζίνου τούτου. Το οποίο σκόραρε ρεκόρ-επισκεψιμόητας-από-καταβολής-του, χτες Τρίτη28Νοε06: 98 χιτς. 98 γιουνίκς. Α, ρε Τζουλιέτ, το μπλογκ μας σου χρωστά χάρη.
Όχι, δεν αστΧειευόμαστε ειζ βάρος των Φεστιβαλικών: Η Τζουλιέτ δεν άκουγε από τα ακουστικά της, και σύντομα αναγκάστηκε να απαλλαγεί από αυτά. Στην πορεία, άρχισαν οι μικροφωνιζμοί, ευπρόζδεχτοι από τυχόν παρόντες οπαδούς των Jesus Mary Chain στην αίθουσα, υποθέτω. Μικρόφωνο σε όσους υπέβαλαν ερωτήσεις στη lovely lady μας ερχόταν καθυστερημένα, αλλά ερχόταν (για να μην παραθέτω μόνο τα λάθη, να αναφέρω και τη θετική πλευρά). Οι τσουχτεροί θα μιλούσαν για ημιγελοιόητες και απροετοιμασΧιές. Εγώ κρυφογέλασα και είπα: ελληνιζμοί και δη νεοελληνιζμοί.
παρότι το αύρα δεν έβαλε φράγκο για το gig των ju-licks στην αποθήκη (του μύλου)...
[ εδώ, πάντως είμαστε στην αποθήκη τού λιμανιού ]
to party or not to party
Λίγο μετά τη συνέντευξη Τύπου στη ΛιμανοΑποθήκη, ανταλλάξαμε δΓυο στα όρθΧια κουβεντούλες με τον Ed Davis (ντράμερ των Licks, δεν μοιάζει με τον Dave Grohl στο πρόσωπο;) και τον Κemble Waters (έναν από τους κιθαρίστες τού γκρουπ). Πολύ ευγενικοί και προσηνείς και οι δΓυο. Χάρηκαν που η Πα.Οι.ΔΓια. έχει αγκαλιάσει τουζ Λιξ, και επενδύει πάνω τους (ραδΓιοφωνικό και φυσικό) χρόνο. Χαμηλών τόνων ο Ed. Ίσως και μαζεμένος, συνεσταλμένος. ΠΧιο αυθόρμητος και χαμογελαστός ο Kemble. Έτσι τους ψυχανέλυσα τελοσπά. Και τι μου λένε οι παίδαροι (όχι στα ελλίνικος, βεβαίως!); «Τι να παίξουμε απόψε στο λάηβ; Μήπως πρέπει να παίξουμε λίγο πΧιο μαλακά, επειδή θα υπάρχει μια ευρύτερη γκάμα ακροατηρίου; Τι λάηβ θα είναι αυτό; Θα είναι μισοί από το Φεστιβάλ, και μισοί που μας ξέρουν;» «Εμείς περιμένουμε να βαρέσετε άγρια», τους απαντώ, «αδημονούμε να ζήσουμε το πάρτι σας!», κάπΧοιος τους φωνάζει για το φωτογραφικό σέσΧιον πίσω, έξω, δίπλα από τη θάλασσα, στο Λιμάνι, ανταλλάσσουμε χαιρετούρες και χαμόγελα, και οι παίχτες παίρνουν την άγουσα για να τους απαθανατίσει Η φωτογραφική φακός. Να πώς τους τσάκωσε η φακός, χάρη στον m.hulot: http://mhulotsnothingdays.blogspot.com/2006/11/blog-post_26.html.
coffee is the drug (?)
Βέβαια, δεν το έλεγε έτσι ο Μπράιαν Φέρρης, μακρινός εξάδελφος του Κώστα Φέρρη, του γνωστού σκηνοθέτη. (Παντού υπάρχει μια σινεφίλ δΓιασύνεδεση ασούμε, ε;). Εκείνος (ο Μπράιαν Φέρρης), τραγουδούσε: ‘Love is the drug’. Aλλά μάλλον δεν θα είχε υπόψιν του τον m.hulot. O συνάδελφος μπλογκεράς, σε σχόλιό του στο μπλογκ μας, για τον οποίο και τον ευχαριστούμε πολύ, διηγείται ενδιαφέροντα παραλειπόμενα, σχετικά με το …φαρμάκωμα της J. Η προσωπική κρίση και δΓιαίσθησή μου, πάντως, είναι ότι η Juliette ΔΕΝ καταναλώνει αυτό που στην Ελλάδα έχει επικρατήσει να λέμε ναρκωτικά. Στη συνέντευξη χΤύπου, δεν έπινε παρά νεράκι. Το ίδΓιο και πάνω στο σανίδι, εν ώρα δράσης. Και την έχω για αρκούντως έξυπνη, ώστε να καταλάβει ότι τα λεγόμενα ναρκωτικά και η χρήση τους συνιστούν παράγοντα δΓιάλυσης ενός γκρουπ. Και αρκούντως φιλόδοξη, για να θέλει να κρατήσει το γκρουπ της ενωμένο, ώστε να σκοράρει επιτυχίες, όχι ναρκωτικά. Εν ολίγοις, με πείθει όταν δΓιατυμπανίζει δώθε-κείθε στα μίντΓια ότι παραμένει χρόνιαααα καθαρή από ντραγκς. Τα ναρκωτικά, ξέρει άριστα η Τζούλι, είναι για να τα πάρεις. Όχι για να τα παίρνεις. Δηλαδή: αληθεύει πιθανότατα η δήλωσή της στους τύπους τού Τύπου τού περΓιοδικού (του δΓιεθνούς): ότι αναγκαία και ικανή συνθήκη για προσληφτεί κάπΧοιος στους Λιξ, αποτελεί το να μην πράττει drugs. Ωστόσο, ας τσεκάρουμε με τη δέουσα προσοχή τη μαρτυρία τού m.hulot. Ίσως μερικά κορίτσΧια να μαστουρώνουν με νεσκαφέ, πού ξέρεις; Και –όπΧοιος θέλει το πιστεύει- εγώ κάποτε είχα πάει στΗ νοσοκομείο, από μια ημικρίση (μπορεί και κατά φαντασίαν) από νεσκαφέ! ΟD!
να συνεχιστεί ή να το κόψουμε εδώ δΓια παντός;
5 σχόλια:
Θαυμάσιος τρόπος να περιγράφετε τα γεγονότα. Ελπίζω να συνεχιστεί η ανταπόκριση και το νέο έτος μήπως αποφύγετε τη δημοσίευση των δίσκων που αγαπήσατε το 2006 (και ήθελα τόσο να ευθυμήσω! Χα χα!).
Ή μάλλον λάθος. Ευκαιρία να αναδείξετε το "Four on the floor" μουσική κυκλοφορία της χρονιάς και το αφιέρωμα στη Juliette και τους Licks να μακροημερεύσει. Οπότε το μόνο που μένει είναι να σας ευχηθώ να είστε (ερωτικά) υγιής (προσοχή γιατί ο ανταγωνισμός με τέτοιες ασ'ούμε αποκλειστιΚΑκότη'ες (και κατα συνέπεια ακροαματΚΑκό'ητες που αγγίζουν τα Διαμάντια) έχει βυθιστεί στο πένθος. ΠΧοιος ξέρει τι είναι ικανοί να πράξουν;)
ΥΓ. Όταν αξιωθεί η Hitchhyke να σας στείλει το φρέσκο αριστούργημα των Swan Lake μη διστάσετε να τον αερίσετε ολόκληρο στην εκπομπή σας! Πιο κατανοητά μονοκοπανιά! Εξάλλου με τόσες ποσότητες Juliette που μας έχετε ταϊσει δύσκολα θα το αντιληφθούν οι (περισσότεροι) συνακροατές.
(Ακόμα μία φορά βρήκα την ευκαιρία να διαφημίσω αυτό που ήθελα!)
Αδημονούμε ya την συνέχεια και ολοκλήρωση.Θα έχει αίμα?Ξύλο?Βιαιότητα?Είναι κατάλληλη για ανηλίκους ή μόνο για ενη-λύκους?Απαιτείται γονική συναίνεση?:-)
Μήπως τα μικρόφωνα έμειναν άφωνα βλέποντας την Τζουλιετάρα?
Μα εννοείται ότι ο Ed μοιάζει στον Dave Grohl! Μόνο μοιάζει; Φτυστός είναι ο άτιμος!!!
Εγώ πάντως, στο "κιθαρίστας ή ντράμερ" ψηφίζω κιθαρίστα...
Συνέχεια στο ίδιο post! Απαράδεκτο!
Παρ' όλα αυτά συνεχίστε με νέα δημοσίευση (με επιπλέον παραλειπόμενα, δηλαδή λίγες ώρες πριν τη συναυλία, πώς επιλέξατε τα ρούχα που θα φορέσετε, πόσα τηλέφωνα ποίησατε, ποιοι ραδιοφωνατζήδες και ατρακτογραφιάδες παρουσιάστηκαν στη Μύλο, το φωτισμό, την ηχητική κάλυψη, τις ενδυματικές επιλογές της Juliette, πόσες ώρες μετά το τέλος καταφέρατε να κοιμηθείτε, πόσο μπουκαλάκια εμφιαλωμένο νερό καταναλώσατε, πόση ώρα περιμένατε για το αυτόγραφο, τι άλλο την ρωτήσατε (δεν εξηγείται διαφορετικά το βλέμμα του ανθρώπου που τη συνόδευε. Αν και εικάζω κάτι με ερωτικό περιεχόμενο), αν από την στιγμή που εμφανίστηκε στη σκηνή στρέψατε (έστω και για ένα δευτερόλεπτο) το βλέμμα σας αλλού ή το είχατε μόνιμα καρφωμένο πάνω της, ... )
να συνεχίσω ή να το κόψω εδώ δΓια παντός; (πάλι έκλεψα ατάκα σας!)
Δημοσίευση σχολίου