Μα τις Παναγίες (πολλέζ δεν είναι;), σκόπευα να γράψω μόνο την πρώτη στροφή, και μετά να ζητήσω βοήθΧεια από τους περαστικούς από το μπλογκ μας, για να αποτελειώσουμε συλλογικά το ποίημα. Σαν σκατοcontrol-freak που είμαι, τα εποίησα όλα μόνοζ μου.
Πόσο θέλω να σε βλέπω
να πονάς, να μυξοκλαίς,
σαν μουρλέγκω να τσιρίζεις
και παράπονα να λες.
Η μάσκαρα να σου τρέχει ,
να μαυρίζει η φάτσα σου,
και το δάκρυ σου να στάζει...
ουστ! γαμώ τη ράτσα σου.
Μαύρη κάνω τη ζωή σου,
μαύρη σαν το δάκρυ σου,
χαίρομαι όταν λυπάσαι,
βλέποντας το χάλι σου.
Ηδονή στο φουλ μού δίνουν
οι λυγμοί σου οι πνιχτοί,
φτΧιάχνομαι, μωρή, σου λέω,
όταν κλαις γονατιστή!
Κλάψε κι άλλο, σκύλα, βρόμα,
μ’ ανεβάζεις τρομερά.
Ούτε τάλιρο δεν δίνω
για τα σένα, τελικά.
Πόσο θέλω να σε βλέπω
να πονάς, να μυξοκλαίς,
σαν μουρλέγκω να τσιρίζεις
και παράπονα να λες.
Η μάσκαρα να σου τρέχει ,
να μαυρίζει η φάτσα σου,
και το δάκρυ σου να στάζει...
ουστ! γαμώ τη ράτσα σου.
Μαύρη κάνω τη ζωή σου,μαύρη σαν το δάκρυ σου,
χαίρομαι όταν λυπάσαι,
βλέποντας το χάλι σου.
Ηδονή στο φουλ μού δίνουν
οι λυγμοί σου οι πνιχτοί,
φτΧιάχνομαι, μωρή, σου λέω,
όταν κλαις γονατιστή!
Κλάψε κι άλλο, σκύλα, βρόμα,
μ’ ανεβάζεις τρομερά.
Ούτε τάλιρο δεν δίνω
για τα σένα, τελικά.
Γιάννης Σημαντήρας
9 σχόλια:
Ουάου!
Σημάν is back!
Τελικά η "ανανέωση" στο σταθμό σε φτΧιάνει!
Γουστάρω!
φένια, πάλι ξαγρυπνάς;
Με τέτχοια έμπνευση αγκόρι μου πως να μη σε μετακομίκσουν στον 9.58..?
Ταίχνη όχι αστεία
Μήπως θα ήταν καλύτερος ο τίτλος αν τον αλλαζάμε σε 'Φαλλοκρατίλας του κερατά΄?
Να μπει πάραυτα στα σχολικά βιβλία και να αναλύσουν οι μαθητές (άντε με τη βοήθχια των καθηγητών τους): Τί θέλει να πει ο ποιητής?
Πονάω, μυξοκλαίω, τσιρίζω, λέω παράπονα, μαύρισε η φάτσα μου (από την απλυσΧιά), το δάκρυ στάζει ποτάμι, λυπάμαι, είμαι χάλια, βγάζω λυγμούς, έχω πέσει στα γόνατα (ούτε εγώ με πιστεύω)...
Θέλω να ακούσω τη φωνή σας στο ραδΓιόφωνο. Πάντως μιας και δε φημίζεστε για το χούμορ σας (ούτε εγώ, εξ ' ου και οι παραπάνω, μην πω και οι παρακάτω (στο προηγούμενο post) ανοησίες) το πΧοίημά σας αποτυπώνει τη θλιβερή πραγματικό'ητα των σημερινών ερωτικών σχέσεων (ή σωστότερα των σαρκικών ενστίκτων και ηδονών). Δε γράφω άλλα. Εξάλλου αφορμή αναζητάτε για να διδάξετε πολιτική και έρωτα (πολύ φοβάμαι τη νέα κατεύθνση των Διαμαντιών). Είστε ο μέντοράς μου (τι μανία και αυτή να ξεπατικώνω ατάκες άλλων με αδυναμία στις δικές σας!)
Συγγνώμη, αλλά θέλω να εκφραστώ με ειλικρίνεια: Αηδίες. Υπάρχουν ποιήματα που, ακόμα κι αν τα γράψουμε, δεν υπάρχει λόγος να δΓιαβαστούν από τρίτους, γιατί το πιθανότερο είναι να μην αφορούν κανέναν- ή σχεδόν κανέναν, ΟΚ.
Θα προτιμούσα κάτι πΧιο ουσιώδες, όπως τις οριστικές εξελίξεις στο εκΖομπικό μας ζήτημα, για παράδειγμα. 11 του μηνός κι ακόμα δε γνωρίζουμε;
Σκατοcontrol-freak,
παρά το ότι τελικά δεν ζήτηξες τη βοήθειά μας,
-Βοήθειά μας, μ` αυτά που γράφεις, δηλαδής!-,
παλιοεγωιστικό φαλλικράτιλο του κερατά!,
μήπως η 2η στροφή θα χε τον ίδΓιο υπέροχο ρυθμό που έχεις δώσει στο υπόλοιπο ποίημα, αν την αλλάζαμε λιγάκι ως εξής;:
"Να σου τρέχει η μάσκαρα,
το δάκρυ σου να στάζει,
να μαυρίζει η φάτσα σου...
ουστ! γαμώ τη ράτσα σου."
Δεν στο αλλοίωσα, μόνο κάτι μικροαντιμεταθέσεις έκανα.
Σωστά;
Άντε! Και καλό ποδαρικό από Δευτέρα στον 9.58
Φιλιά
Άργησα..τί να σχολιάσω εγώ?Να πώ "ντροπή σας"?
Να υποθέσω ότι απευθύνεστε στην παλιά σας,αχάριστη 102 συχνότητα?ΌπΩς καταλαβαίνετε προσπαθώ να βρω κανά συμβολισμό,μπας και ανεβάσω το επίπεδο..αλλά άργησα...
ΥΓ.υπάρχουν και αδιάβροχες μάσκαρες που δεν βγαίνουν με τίποτα,ούτε με κλάματα..μόνο με ειδικό ντε- μακιγιάζ.
Δημοσίευση σχολίου