9,58, σου ’ρχόμαστε!

Η ημιμοχθηρή ετούτη φωτό είναι ένα publicity shot, τραβηγμένο κατά την Άνοιξη του 2006, που ώς σήμερα δεν είχε πουθενά δημοσΧιευτεί. Το location δεν είναι άλλο από το στούντιο των Βραχέων τής ΕΡΤ3, στην Αγγελάκη 14, στη Θεσσαλονίκη.

Τα Βραχέα, ευτυχώς, τα γλιτώσαμε. Θέλω να πω, στο πλαίσιο των πρόσφατων εσωτερικών ανακατατάξεων, δεν μας έστειλαν να ψυχαγωγούμε τον Απόδημο Ελληνιζμό στα Βραχέα. Τα Βραχέα είναι το Γ΄ Πρόγραμμα της ΡαδΓιοφωνίας τής ΕΡΤ3, το προοριζόμενο κυρίως για τους ξενιτεμένους συνΈλληνες.

Το Α΄ Πρόγραμμα είναι ο 102FM(1044μεσαία), τον οποίο τα ‘δΓιαμάντΓια’ εγκαταλείπουν, ύστερα από, ούτε λίγο ούτε πολύ, 10χρονη εν όλω θητεία σ’ αυτόν. Κρίθηκε από τους διοικούντες ότι δεν χωρούν τα ‘δΓιαμάντΓια’ μέσα στο νέο, αμιγώς δημΙοσΧιογραφικοενημερωτικό, κάδρο τού 102. Μέχρι πρότινος, ναι μεν ημερησίως στον 102 τη μερίδα τού λέοντος καταλάμβανε η ειδησεογραφία, αλλά υπήρχαν ολίγες μουσικές παραγωγές, όσο οδεύαμε προς τη νύχτα.

Μετακομίζουν, λοιπόν, τα ‘δΓιαμάντΓια’. Μετακομίζουν στο Β΄ ΡαδΓιοφωνικό Πρόγραμμα της ΕΡΤ3. Τον 9,58FM(1179μεσαία). Οι εκπομπικές συνεδρίεζ μας θα δΓιεξάγονται από τη Δευτέρα έως και την Πέμπτη, από τα μεσάνυχτα έως τη μία μετά τα μεσάνυχτα (00:05-01:00). Παρασκευή, Σάββατο και ΚυρΓιακή, θα έχουμε αργία (όχι απεργία), γιατί θα πετάγομαι ΝέαΥόρκη, να λέμε καμιά χαζομάρα με τον φίλο μου τον Lou Reed, να περνάει η ώρα.

Η πρεμιέρα των ‘δΓιαμαντΓιών’ στον 9,58: απόψε, Δευτέρα-13Νοεμβρίου2006. Ιστορική στιγμή για τα ελληνικά (μωρέ, δε λες και για τα παγκόζμια...) ραδΓιοφωνικά δεδομένα, χα χα χα...

Αν λυπούμαι που εγκαταλείπω [ΚύρΓιος (ΔΓιευθυντής) οίδε για πόσο...] τον 102; Ναι, με πΧιάνει μια θλιψούλα. Δέκα-και-βάλε χρόνια, και από πέτρα να είσαι, δημιουργούν ένα άλφα συναισθηματικώο δέσιμοβ. Αν χαίρομαι που δεν βρεθήκαμε από σπόντα στα Βραχέα (να το φυσάμε και να μην κρυώνει); Χαίρομαι αναφανδόν και δεδηλωμένως. Δεν έπαιξε ως σενάρΓιο μια μεταφύτευση στα Βραχέα, αλλά το λέω, για να το λέω, εξετάζοντας παν ενδεχόμενον. Αν με ικανοπΧοιεί η καινούργια ώρα μετάδοσης της εκπομπήσκ; Μα τα χίλια μικρόφωνα, ναι! Χρόνια πίστευα και δΓιατυμπάνιζαα (α λα Μάαστριχ) ότι αποτελεί μια κατεξοχήν ραδΓιοφωνική ώρα το βραδινό δώδεκα-με-μία. Αν οι προοπτικές δΓιαγράφονται ευοίωνες στον 9,58; Ναι. Ίσως και πΧιο ευνοϊκές (σε κάπΧοια πράματα) μοιάζουν οι συνθήκες. Και μόνο το γεγονός ότι πλέον θα είμαστε σε έναν, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό, Σταθμό μουσικών εκπομπών δίνει άλλο αέρα στα πανιά μας. Τουλάχιστον, θα πάψουμε να παραλαμβάνουμε τη σκυτάλη από αρτηρΓιοσκληρωτικίζουσες ραδΓιοεφημερίδες. Θα σταματήσουν να μαζ δΓιακόπτουν με το ετσιθέλω για τίτλους επικαιρόητας. Και -ναι!- δεν θα ματαιώνονται οι παραστάσειζ μας, ελέω ΕΡΑ-ΣΠΟΡ και ματς και Βουλής και Εθνικής Επετείου και Θρησκευτικής Κατάνυξης και δεσυμμαζεύεται.

Στο κάτω-κάτω, τα πρώτα 10 χρόνια στον 9,58 δικαιούνται να έχουν κι αυτά τη δυσκολία τους.

Στο αμέσως πΧιο κάτω, ακολουθεί η ανταπόκρα τού Μουχλαλούλουδα του ΜυστηρΓιώδους από τα Κρίνα.

(Πόσο πΧιο χαμογελαστά, πόσο πΧιο φωναχτά να ευχαριστήσω τα ενεργά μέλη τής Πα.Οι.ΔΓια. για την ανεχτίμητη αλληλεγγύη τους; Εφκαρίστοου!)

Γιάννης Σημαντήρας