δΓιαμάντΓια: 11 χρόνια (από την πρεμιέρα) στον 102FM, vol. 2

To 1998, στις αρχές τού φθινοπώρου τού 1998 (εκεί δεν είχαμε μείνει στο προηγούμενο post;), το Α΄ Πρόγραμμα του ΡαδΓιοφωνικού Σταθμού Μακεδονίας τής ΕΡΤ3 μετακομίζει στην Αγγελάκη 14. Ο ήχος μας ψηφΧιοπΧοιείται και κομπΓιουτερίζεται. Με όλα τα ευεργετικά αποτελέζματα, αλλά και όλες τις βλαβερές συνέπΧειες. Η μετεγκατάσταση πετυχαίνει τα ‘δΓιαμάντΓια’ στο μεταμεσονύχτιο 2-4. Σχεδόν για όλο το 1998, τα ‘δΓιαμάντΓια’ τραβούσαν κουπί στο 2 μετά τα μεσάνυχτα μέχρι 4 το πρωί, στον 102FM τής ΕΡΤ3. Φαίνεται ότι οι τότε διοικούντες είχαν ζηλέψει τη δόξα των διοικούντων τού Δημοτικού Ραδιοφώνου Θεσσαλονίκης FM 101. Οι δεύτεροι τοποθετούσαν παραδοσΧιακά τα ‘δΓιαμάντΓια’ είτε στο βραδινό 2-4 είτε ακόμα καλύτερα στο πρωινό-πρωινό 4-7, όσο τα ‘δΓιαμάντΓια’ εξέπεμπαν δΓια του 101 (1991-1995). Πριν από το 1991, και συγκεκριμένα κατά τα έτη 1986-1987, τα ‘δΓιαμάντΓια’ (σε σπερματικές, πρώιμες εκδόσεις τους) εντάχτηκαν, και αυτή υπήρξε η πρώτη ραδΓιοφωνική παρουσία τους, στο Πρόγραμμα ΠεριφερΓειακού Σταθμού τού Δικτύου τής (τότε) EΡΤ2 .


Εν πάση περιπτώσει, δεν έζεχνε αυτό το 2-4. Συγκέντρωνε γύρω του αρκετούς φίλους. Ακόμα και σήμερα, αν ρωτήσεις οριζμένους πΧοια εποχή των ‘δΓιαμαντΓιών’ νοσταλγούν στον 102, αυθόρμητα θα σου απαντήσουν ότι περνούσαν αξέχαστα στο 2-4. Δεκέμβρη τού 1998, τα ‘δΓιαμάντΓια’ θα μετατοπιστούν στις 16:30. 16:30-17:00! Εδώ, πΧια, έχει πραγματωθεί ένα απωθημένο: μια εκπομπή κοφτής πανκ δΓιάρκειας. Το πράγμα έτρεχε (αν μπορούσε, ας έκανε κι αλλιώς!). Όχι ότι δεν γινόταν να τρέξει και πΧιο σπιντάτα, αλλά το μυαλό μου και μια λίρα.

Μια αιφνίδΓια εξέλιξη (ο θάνατος του 17:00-18:00 Χρήστου Αρνομάλλη), θα θέσει τέρμα στην ημίωρη -πανκ δΓιάρκειας- εκδοχή των ‘δΓιαμαντΓιών’. Σε μια επίδειξη γενναιοδωρίας, ο Προϊστάμενος του 102 (που με το ζόρι μού είχε δώσει το μισάωρο στο καθημερινό Πρόγραμμα!), μου χαρίζει και το 17:00-18:00 του σχωρεμένου Αρνομάλλη. Οποία μεγαλοψυχία. Μα και τι ψιχία. Ουδέποτε πληρώθηκα για αυτό το bonus και extra 17:00 με 18:00, παρά περί τις σχετικές δΓιαβεβαιώσεις του. Σε λίγο, ο Προϊστάμενος ο εν λόγω, Μιχάλης Μεσσήνης το όνομα αυτού, αναχωρεί για την κεντρική ΕΡΤ των Αθηνών, όπου και η οργανική του. Λίγο αργότερα, θα αναχωρήσουν και τα ‘δΓιαμάντΓια’, τα οποία παύονται το κακοκαίρι τού 2000.

…για να επιστρέψουν, ω του πείζματός τους, το φθινόπωρο του 2001. Δημήτρης Κατσαντώνης Γενικός ΔΓιευθυντής τής ΕΡΤ3. Δηλώνει ανυπόκριτα φαν των ‘δΓιαμαντΓιών’. Ηλίας Κουτσούκος επικεφαλής τού Α΄ Προγράμματος. Ο Κουτσούκος, ντόμπρος, σταράτος και σπαθάτος, δΓιαβλέπει τη δυναμική των ‘δΓιαμαντΓιών’, και από τον Φλεβάρη τού 2002, ευκαιρίαζ δοθείσης, τα επεκτείνει σε δίωρο. Πρόκειται για το πολυσυζητημένο 22:00 με 24:00.

Από τα μέσα τού 2002, ο Πολιτιζμικός 9,58 μας, το Β΄ Πρόγραμμα τηζ ΡαδΓιοφωνίας τής ΕΡΤ3, ύστερα από πρόταση της τότε Υπευθύνου του, Βάνας Χαραλαμπίδου, συνδέεται με τον 102, κατά το δέκα με δώδεκα, μεταδίδοντας ‘δΓιαμάντΓια’. Η δικτύωση του 9,58 με τον 102 θα δΓιαρκέσει μέχρι τέλος Οκτωβρίου τού 2004. Έκτοτε, τα ‘δΓιαμάντΓια’ συνεχίζουν στον 102, άνευ τής προσθήκης τού 9,58.

Ματαίως χειρονομείς, ρε! Δεν μας πείθεις! (2005 / φωτό: ΣωτήρηςΠροέδρου)

Κακοκαίρι 2005, αποφασίζεται (και δΓιατάσσεται) τα ‘δΓιαμάντΓια’ να μεταφερθούν στο (γκασπ!) 19:00 με 20:00. Βραχεία η παραμονή μας στο απευκταίο και αταίρΓιαστο 19:00 με 20:00, το οποίο 19:00-20:00 θα ακολουθηθεί από το τρέχον 21:00 με 22:00. Ακριβέστερα: 21:05 με 22:00. Πρόσφατο new entry: οι τίτλοι επικαιρόητας στα μισά τής εκπομπής, περιττό φρενάριζμα πάνω που έχει ζεσταθεί ο κινητήραζ μας.

Η ανώφελη παράθεση ιστορικών στοιχείων μόνο (ανύπαρχτους) αρχειοδίφες αφορά, αλλά δεβαρΓιέσαι, ας αποθησαυριστεί στο (ιντερνετικό) επέκεινα η βΓιογραφία των ‘δΓιαμαντΓιών’. Εκείνο που μετράει πΧιότερο: η εργογραφία των ‘δΓιαμαντΓιών’. Τα έργα και οι νύχτες τους στον 102. Εική και ως έτυχε, παραθέτω, ατάκτως ερριμμένα, στιγμιότυπα από όσα έχουμε ζήσει ίσαμε σήμερα στα ‘δΓιαμάντΓια’, κυρίως στη χρυσή εποχή τού δέκα-με-δώδεκα.

Η Σεμέλη Ταγαρά live&unplugged-in-the-studio (voice, guitar).

Οι Film live&ημιunplugged-in-the-studio (voice, guitar).

Η ΚάθοδοςΤωνΜυρίων live&unplugged-in-the-studio (voice, guitar, violin).

Ο Παντελής Στόικος live&unplugged-in-the-studio (trumpet).

Οι Underwater Chess live&unplugged-in-the-studio (voice, guitar, violin).

O Steve Wynn (yeah!) σε τηλεφωνική και λάιβ συνέντευξη από το ξενοδοχείο του στη Θεσσαλονίκη, το έτος 1999.

Ο Alexander Hacke σε τηλεφωνική και λάιβ συνέντευξη από τον ΜΥΛΟ στη Θεσσαλονίκη (2006).

Η Ηanne Andersen των Low Frequency In Stereo, σε τηλεφωνική και λάιβ συνέντευξη από την Αθήνα (2006).

Ο Τuomas Holopainen των Nightwish σε τηλεφωνική και λάιβ συνέντευξη από τη Γερμανία (2006).

Κομβικό σημείο στην εξέλιξη των ‘δΓιαμαντΓιών’ και στη σύσφιξη των δεζμών μεταξύ των αδαμαντιστριών και αδαμαντιστών: η δημιουργία τού blog μας, μαζί με τη συνακόλουθη τού ΚατασταΛτικού μας. Το Κατασταλτικό, ναι, εγκρίθηκε δΓια ανοιχτής ραδΓιοφωνικής ψηφοφορίας τη Δευτέρα04Ιουλίου2005. Το diamonds.explode.to απέδειξε ότι υπάρχει ζωή, και πέραν τής καθαρά ραδΓιοφωνικής υπόστασης των ‘δΓιαμαντΓιών’. Oι Slunt, οι Mudhoney, ο Jon Langford, οι Ricochets συνεντευξΧιάστηκαν αποκλειστικά για το blog μας, δίνοντας τροφή στις φιλοδοξίες τού diamonds.explode.to για δΓιεθνή καρΓιέρα, χα χα χα…

Για το τέλος, αφέθηκε μια στιγμή «μεγίστης ραδΓιοφωνικόητας». Η πρώτη ever unplugged συναυλία των ΜωρώνΣτηΦωτΧιά έλαβε χώρα στα ‘δΓιαμάντΓια’, την Παρασκευή8Απριλίου2005. Σαλβαδόρ τραγούδησε και απάντησε. Πουλής κιθάρισε. Προέδρου κονσόλισε. Σημαντήρας ρωτούσε. Δεκάδες συνακροατές και φίλοι των ‘δΓιαμαντΓιών’ έμειναν εκστατικοί. Θα περάσει καιρός, για να ζήσουμε ξανά κάτι τόσο έντονο. Ίσως στο επόμενο 10-12, που κανείς δεν θέλει να αργήσει.

ΓιάννηςΣημαντήρας, ΣωτήρηςΠροέδρου, ΚώσταςΠουλής, ΣτέλιοςΣαλβαδόρ

ΜΩΡΑ live&unplugged, Παρασκευή08Απρ05

Tι λέει το SMS στην οθόνη; Προς τι τόση ευθυμία;

Γιάννης Γ. Σημαντήρας

Ευχαριστίες και χαμόγελα σε όλους τους αδερφούς, που έχουν δΓιαθέσει χρόνο και ενέργεια στα ‘δΓιαμάντΓια’. Το ότι δεν τους κατονομάζω εδώ δεν σημαίνει ότι είναι ακατονόμαστοι. Είναι όλοι σπουδαίοι. Ο ανταγωνιζμός οδύρεται που δεν έχει την πΧοιόητα των δικών μας ανθρώπων. Χρόνια ηδονικά σε όλουζ μας!