Σάββατο 1 Ιουλίου 2006

Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Θέατρο Δάσους 29/06/06

Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Θέατρο Δάσους 29/06/06






Για την ΠΑ.ΟΙ.ΔΓΙΑ. από το συναυλΓιακό μέτωπο,
Νάσος Αβδαρμάνης.


Encore στο ιστολόγιο Tertuliano Máximo Afonso.

6 σχόλια:

hopkins είπε...

Από τις καλύτερες συναυλίες που έχω πάει!

Zpi είπε...

Αδολφέ συγκακητήργια για το πρώτο ποστ που αερίζεται με το όνομά σας στο δγιαμαντομπλόγκι μας.

Ο Θανάσης είναι πάντα εγγύηση. Την επόμενη φορά πάμε παρέα [Promise]

Ανώνυμος είπε...

Πολύ πολύ ωραίες οι φωτογραφίες!
Ό,τι πρέπει για να σε παραπλανήσουν όσον αφορά στη συναυλία, όμως.

"Από τις καλύτερες συναυλίες";
"Ο Θανάσης είναι πάντα εγγύηση";
Τότε γιατί οι μισοί φύγανε στη μέση;
Είναι η δεύτερη φορά που τον βλέπω και για δεύτερη φορά μ` έφαγε η βαρεμάρα! Μόνο στο encore κάτι πήγε να γίνει, αλλά η ώρα είχε πάει ήδη δύο!
Καλοί είναι και οι πειραματισμοί και όλα, αλλά το κοινό που έρχεται να σε ακούσει θέλει να παίξεις και γι` αυτό. Όχι μονάχα για τον εαυτό σου.
Άσε που ήταν λες και ο ίδιος βαριότανε να τραγουδήσει κι έβαζε όλους τους άλλους. Μόνο εμένα που δεν φώναξε να το αποτελειώσουμε το πράγμα!
Όχι, δεν μου άρεσε. Βαρέθηκα, όπως και πάρα πολλοί άλλοι.

Zpi είπε...

Μιας που δεν ήμουν παρών στο χθεσινοβραδινό live δε μπορώ να εκφέρω γνώμη. Και τις δγυό φορές πάντως που πήγα σε συναυλία του Θ.Π. έφυγα ευτυχισμένος. Ιδίως πρόπερσι που ήταν μαζί με Αγγελάκα (πλην τις άλλοις).

Tertuliane τι λέει η Φένια; Για πες μας και τη δική σου αποψη

Ανώνυμος είπε...

Παρότι μου αρέσει πολύ ο Παπακωνσταντίνου (φήμες που με θέλουν να φωνάζω στην αρχή κάθε συναυλίας του: "Που είναι ο Βασίλης;!" ελέγχονται για την εγκυρότητά τους) συμφωνώ περισσότερο με την Φένια.

Το "χαλαρό" στήσιμο του προγράμματος είναι το μεγάλο θετικό αλλά και το μεγάλο μειονέκτημα στις συναυλίες του Θανάση. Φανερώνει κάτι πραγματικά ανεπιτήδευτο και αρκετά άμεσο αλλά από την άλλη σε μια συναυλία θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψην το κοινό συνολικά -δεν είμαστε άλλωστε μόνο εμείς οι φανατικοί μπροστά στην σκηνή στις συναυλίες...-.

Έτσι την Πέμπτη οι δυό πρώτες ώρες της συναυλίας (ε, δεν είναι και λίγο...) κύλησαν για το μεγαλύτερο μέρος του κοινού αρκετά κουραστικά. Μάλιστα αυτό το διαπίστωσα καλύτερα γιατί κάνα δυο φορές έπρεπε να βγω από την συναυλία και πραγματικά δεν ήταν λίγος ο κόσμος που έφευγε δυσαρεστημένος.

Όλα καλά με τους πειραματισμούς αλλά τουλάχιστον ας υπάρχει μια κάποια ισορροπία στο πρόγραμμα των νέων τραγουδιών με τα παλιά (καλώς ή κακώς, αυτά πηγαίνουν να ακούσουν οι περισσότεροι).
Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι πρέπει να ακούμε συνέχεια τα ίδια και τα ίδια. Απλώς όμως τόση ώρα με πειραματικές μουσικές μάλλον δε ‘λειτουργεί’ και τόσο σε μια συναυλία.

Αντιθέτα είχα την τύχη να δω την υπέροχη θεατρική παράσταση "Μυστικός Δείπνος" (αχ βρε Zpi ακόμη περιμένω να μου πεις πώς βάζουν liks στα σχόλια...) όπου η ίδια σχεδόν μουσική του Θ.Π., που παιζόταν και εκεί ζωντανά, λειτουργούσε τόσο άψογα που ήταν πραγματικά ο μεγάλος πρωταγωνιστής της παράστασης.

Παρολαυτά μου αρέσει και θα συνεχίζω να τον βλέπω!


Υ.Γ.: ΑδΟλφέ Zpi, πάντα είμαι εγγύηση! Λέγε με όμως Νάσο...

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω τούτο το live και δεν μπορώ να εκφέρω ούτε εμπεριστατωμένη ούτε αναστατωμένη γνώμη.Το σίγουρο είναι ότι πιστέυω την Φένια.Α ρε Φένια..μ΄άρεσε πολύ ο ρεαλίζμος με τον οποίο περιγράφεις την όλη φάση.Σε κατανοώ πλήρως.Και εγώ κάπως έτσι θα ένιωθα.Μάλλον "φταίνε" και τα ΜΩΡΑ που πάντα μαζ ζωντανεύουν στα live τους.Φιλιά
db