Coin: Popstitute (2009)

Σκατο-πουστο-κωλο-γαμω-ζωή τού κερατά! Δεν βγαίνει δίχως ενθουσΧιαζμό, δεν βγαίνει δίχως να ανεβαίνεις. Δεν έχει χάρη, άμα σού λείπει ο συνεπαρμός. Είναι λειψή, άμα δεν βρίσκεται κάτι να σε γοητεύει.
Το νέο Coin έγινε για μένα μια αχτίδα αυθεντικής απόλαυσης. Εγώ που πάντα ψάχνω τα μεν, αλλά στα ναι. Εγώ που, για να είμαι δίκιος κι ακριβής στην κρίση μου, έχω αναπτύξει δεκάδες ιδΓιοτροπίες. Εγώ που, εδώ και κάμποσα χρόνια, εύκολα δεν λέω καλή κουβέντα, θα το βροντοφωνάξω: το Popstitute, το νέο άλμπουμ των Coin, έρχεται με τον αέρα τού κλασικού, να αλλάξει τη γνώμη που είχαμε για το ήθος των ελληνικών γκρουπ. Γιατί (το λέω αυτό); Γιατί είναι φανερή η πρόοδος που έχουν σημειώσει αυτοί οι εκ Καβάλας παίδες.Με ένα πρώτο άλμπουμ το 2005 να αφήνει υποσχέσεις πολλές και στέρεες. Με ένα δεύτερο άλμπουμ το 2007, με φωτεινές στιγμές πολλές, αλλά μάλλον άνισο και με κενά και γρηγοροφτΧιαγμένο. Το 2009, σε έναν μήνα από τώρα (έτσι υπολογίζουν) θα μας κεράσουν έναν δίσκο, που -γαμώτο- δεν του βρίσκω ψεγάδι! Βάση τού υλικού τα τύμπανα, από τα οποία -σοφά- έχουν αφαιρεθεί τα τσίγκια-κι-έτσι. Οι κεντητές κιθάρες, ξερές, στα όρια της ξεκουρδισΧιάς, άλλοτε σαν να κάνουν πρόβα, λιτές. Άλλοτε να ξεσπάν. Οι καθαρές μπασογραμμές. Η ντομπροσύνη στην ερμηνεία τού τραγουδιστή. Η μουσικότητα στην έκφραση. Η αύρα τού Νικόδημου στην επεξεργασία.Οι Κόιν έφεραν το σιντί τους στο στούντιο της ΕΡΤ3 στην Αγγελάκη, Πέμπτη βράδυ, 19 Μαρτίου 2009. Θα το γαμήσουμε στις μεταδόσεις. Με συγκίνηση.
Βγαίνει η ζωή χωρίς συγκίνηση;