εκ μεταφοράς από το www.ikteroi.net
H θύμησή τους, όμως, φαίνεται, πονά·
πληγώνει και ματώνει.
Κάλλιο χορταρΓιαζμένα μνήματα,
παρά ένα τυπικό κεράκι.
Γιάννης Σημαντήρας, Θεσσαλονίκη, 22 Μαΐου 1994
(photo credits: www.dpgr.gr/forum/index.php?action=viewprofile;user=naknak)
21 σχόλια:
Χτύπα ξύλο άνθρωπέ μου..
άντε να χτυπήσω εγώ για σένα..
τακ τακ τακ(κούφχιο είναι καλέ?)
..μα τον πάτερ Ζωσιμά βραδγιάτικα...
"..ακριβέ μου - πάρτο κι αλλιώς:
πότε δε φοβότανε το θάνατο η αγάπη;"
Κική Δημουλά – "Tο άλλοθι" από τη συλλογή "Ενός λεπτού μαζί"
Aφου δεν το`χεις τι το ζοριζεις Χριστιανε μου?
Καμιά φορά δεν είναι το πρόβλημα εκείνοι που έχουν πεθάνει με την κυριολεκτική έννοια, αλλά εκείνοι που έχουν πεθάνει μέσα μας. Εκείνοι που έχουμε εμείς για νεκρούς και αμεκτάκλητα χαμένους.
Ντινιώ, μου επιτρέπετε μία διόρθωση; τον πατέρΑ.
Ο πατήρ, του πατρός, τω πατρί, τον πατέρα, ω πάτερ.
Ουπς! "Αμετάκλητα" ήθελα να πω. Κεκτημένη ταχύτητα πληκτρολόγησης.
ακόμα μία ευχάριστη έκπληξη.. ενδιαφέρουσα η οπτική γωνία με την οποία κοιτάζεις την απουσία ανθρώπων,που ίσως για καιρό αποτελούσανε κομμάτι του εαυτού μας..είτε στην περίπτωση της κυριολεξίας,είτε το μνήμα και το χώμα συμβολίζουν το μυαλό και το υποσυνείδητο των ανθρώπων.
επειδής -κατά τον συνμπλογκίστα- sterotype, οποίος με ύβρισε "χριστιανό", "δεν το 'χω", να συνεχίσω με πεζό λόγο:
μ' άρεσε η σύλληψη τηζ ντινιώς να ακολουθήσει το δικό μου κονσεπτάκι, και να κομμεντάρει αρχικά στο ikteroi.net, και, στη συνέχεια, εδώ. χριστίνα, θενκς για την αποκατάσταση. μόνο που δεν θα με βρεις ...έτσι... αμετάκλητα σύμφωνο. το τυπικώς ορθό είναι "τον πατέρα ζωσιμά". ωστόσο, με τη δική μου οπτική, θα έστεκε να ακλιτοποιηθεί. έχουμε ανάλογες περιπτώσεις στη γλωσσική πρακτική μας. λέμε, λ.χ., "τον κυργιάννη" ή το χαραχτηριστικό "τον μεγαλέξανδρο". μας φαντάζεσαι να λέμε "τον μεγάλο αλέξανδρο"; η γλώσσα (μας) είναι τελείως "όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρΓια". εύστοχη, χριστίνα, η παρατήρηση σχετικά με τους μεταφορικά νεκρούς. ο, δε, άρης προχώρησε βαθΧιά στην ερμηνευτική αποκωδικοποίηση --μπράβο! μόνο που το ποιηματάκι δεν είναι τίποτα σπουδαίο, για να εμβαθύνουμε (ή να ενθαβύνουμε, χε χε χε...). είναι, όμως, νέτο-σκέτο και ντόμπρο. και με την προσθήκη των φωτό, αποχτά το ιδεώδες οπτικό ταίρι. ο ποιητής σάς ευχαριστεί όλους πολύ, και σας προτρέπει να τσεκάρετε τον έξτρα φορμαριζμένο άγγελο, λίγο πΧιο πάνω από τη "λήθη".
γσ
ανώνυμε, ποτέ δεν είδα με ευνοϊκό μάτι την κική που μνημονεύεις. ως, φυσική παρουσία, δε, με ημιεκνευρίζει.
γσ
Τι να πρωτοπληκτρολογήσω, δεν ξέρω. Αντίθετα με τον -πρώην συμπλογκερίστα- Στερεότυπε, κάθε φορά που το διαβάζω... ε, δε μ' αφήνει και ασυγκίνητη.
Αν και η πρώτη στροφή είναι η αγαπημένη μου (θα τη γράψω στο θρανίο, όπως κάνουν τα κοριστάκια με τους στίχους του πλιατσικολόγου και των συναφών), θεωρώ ότι το τελευταίο δίστιχο είναι το πιο δυνατό σημείο. Τα κεριά, τα καντήλια και τα καλογυαλισμένα μάρμαρα (και οι υποκρισίες, γιατί από ένα σημείο και μετά εκεί φτάνει το.. πράγμα) με αηδιάζουν. Όπως και αυτοί που με χαρακτηρίζουν "άκαρδη" επειδή λέω αυτά. Δεν θέλω να σχολιάσω παραπάνω, θα αρχίσω τη φλυαρία και -εκτός του ότι είναι εκτός θέματος (πόσα "εκτός" θα πεις;)- δεν έχει κανένα νόημα.
Χριστίνα, αυτό που περιγράφεις είναι ακόμα χειρότερο...
(Επιτέλους! Κάποιος που δε θα γυρίσει να μου πει "Δεν σ' αρέσει η Δημουλά;!". Όχι. Επειδή γράφει ασυναρτησίες στις οποίες ο κόσμος δίνει διαστάσεις που δεν διαθέτουν)
Η ανάγνωση του ποιήματός σας,με έκανε να ανακαλέσω το συγκεκριμένο ποίημα της Δημουλά (η θεματολογία του εννοώ,όπως κι ένα ακόμα της ιδίας,το "Δια της εις άτοπον λήθης"),το οποίο κάποιος, μάλλον, θα πρέπει να διαβάσει στο σύνολό του, για να καταλάβει τη σύνδεση που έκανα.Διευκρινίζοντας σε αυτό το σημείο ότι είμαι σίγουρη πως εσείς γνωρίζετε το εν λόγω ποίημα, δεν υπαινίσσομαι κάτι διαφορετικό, απλώς,σκέφτομαι κι εννοώ ότι,ίσως, ήταν άστοχο εκ μέρους μου να απομονώσω το συγκεκριμένο δίστιχο και να το αφήσω ως σχόλιο.
Για μένα, η Κική είναι αγία. Μια τρομοκράτισσα των λέξεων, των εννοιών, της γλώσσας, της σύνταξης του λόγου. Και το ότι το ποίημά σας μου θύμισε αυτό της Δημουλά ,αυτομάτως, καθιστά το σχόλιό μου,πέρα για πέρα,θετικό. Αφού,όμως, δε βλέπετε με ευνοϊκό μάτι τη Δημουλά,ελπίζω να μη σας προσέβαλα με το σχόλιό μου και τη σύνδεση που έκανα. Όπως,επίσης, αντιλαμβάνομαι πόσο μικρή σημασία έχει για εσάς ένα σχόλιο, ακόμη και θετικό,πλην,όμως,ανώνυμο.
Όσο γι’ αυτό που λέτε ότι σας εκνευρίζει η Δημουλά ως φυσική παρουσία,με παραξενεύει,αλλά δεν είναι ούτε της παρούσης ούτε ο ενδεδειγμένος χώρος για να ανοίξουμε διάλογο επ’ αυτού.
Τέλος,επειδή αισθάνομαι ότι η παρουσία μου στο μπλογκ σας μπορεί και να σας εκνεύρισε(δε συμπαθώ τα ημίμετρα,για να πω ημιεκνεύρισε), ζήτω συγγνώμη και σας ευχαριστώ τόσο για τη φιλοξενία όσο και για τον αντισχολιασμό σας ,έστω και κατόπιν δεύτερης σκέψεως,αν κρίνω σωστά από τη χρονική σειρά του κόμεντ σας.
δεν γνωρίζω το συγκεκριμένο ποίημα. η κυρία κική γνωρίζει τα ποιήματα του άγγελου μάρκου;
ναι, προσεβλήθην με τη σύνδεση. όχι, έχουν μεγάλη σημασία τα σχόλια. αλλιώς θα τα έκλεινα.
καθόλου δεν με εκνεύρισε η παρουσία σας. όχι, δεν πρόκειται περί δεύτερη σκέψη. απλώς, απλά και απλούστατα, κσεχάστηκα. γεράματα, βλέπετε. συμπεραζματικά: μετέωρη και άκυρη η συγνώμη σας.
slight return (δημοφιλής τακτική στο ροκενρόλ): περί δημουλά, σας παραπέμπω στο φινάλε τού κόμεντ τής κσί ας, ανώνυμη.
ίσως,θα έπρεπε να αναζητήσετε ειδικά τα συγκεκριμένα ποιήματα, αν σας ενδιαφέρει να καταλάβετε τη νοηματική σύνδεση που έκανα, αλλά κι όχι μόνο.
δεν ξέρω,αν γνωρίζει η Κική τα ποιήματα του Άγγελου Μάρκου. εγώ,πάντως,χάρηκα που είχα την τύχη να διαβάσω το "εκ των ων ουκ Άλεφ" και το δήλωσα,κιόλας,με σχετικό κόμεντ.
όσο για την παραπομπή σας στο κόμεντ της Ξία, θεμιτές οι διαφορετικές εκτιμήσεις,σωστά;
αυτό που παρέλειψα να πω είναι το εξής:
πέρα από τη Δημουλά κι οποιαδήποτε Δημουλά ,το ποίημά σας με έφερε αντιμέτωπη ,για ακόμη μια φορά, με τη "χορταριασμένη" θύμηση (και τη συνακόλουθη,ίσως, ενοχή μου γι’ αυτό),τόσο "χορταριασμένη" όσο να μην πονά πολύ, αγαπημένων προσώπων που έφυγαν.άλλωστε,αυτός ήταν ο κύριος λόγος που στάθηκα και σχολίασα.
Χριστίνα,ξέρω ότι τρέφεις τεράστια αγάπη για εμένα.Δε χρειάζεται να μου τη δείχνεις κλίνοντάς μου το ουσιαστικό ο "πατήρ".
Λίγο πρίν γράψω το αμαρτωλό(από γραμματικής άποψης κόμμεντ μου)είχα μιλήσει με μέλος από Lost bodies,οπότε το "μα τον πάτερ Ζωσιμά" παραπέμπει απλώς στον τίτλο από ένα τραγουδάκι τους που το είχα φρέσκο στο μυαλό μου και στη συζήτηση που είχε προηγηθεί(συγκεκριμένα η λέξη "πάτερ".
Τις Φιλολογικές μου γνώσεις,τις οποίες κάποιοι "τυχαίοι"τις θεώρησαν αρκετές για μου δώσουν το πτυχίο, τις κρατάω για άλλους χώρους,δε γουστάρω την επίδειξη..αυτό μας έλειπε,να γράφουμε κόμεντς και να τρέμει το φυλλοκάρδι μας μή ξεχάσουμε κανέναν τόνο.
Και πάλι σε ευχαριστώ για την καλοσύνη που μου έδειξες..με ξάφνιασε λιγάκι..αλλά η ζωή είναι φουλ από εκπλήξεις!
ΥΓ.Ya..μάρεσαι ι άπωψί σου,θενξ!
Ντινιώ, νιώθω ότι με αδικείς. Το ότι διορθώνω το συγκεκριμένο λάθος είναι επειδή το βρίσκω αντάξιο άλλων, κατώτερών σου ημιμαθών, κι όχι ανθρώπων που πραγματικά αξίζουν και γνωρίζουν πράγματα όπως εσύ. Ζητώ συγγνώμη αν σε ενόχλησε. Ξανασκέψου το. Σφάλματα διαπραττουμε όλοι, τόσο σε φραστικό, όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Αν και όταν έφταιξα κάπου φρόντισα να (σου) ζητήσω συγγνώμη. Νομίζω ότι η συμπεριφορά μου τον τελευταίο καιρό δεν είναι ανάλογη των όσων μου καταμαρτυράς.
Με στεναχωρούν όσα λες, αλλά δεν κρατώ κακία. Είναι κάτι που προσπαθώ πλέον να αφήνω έξω από τη ζωή μου. Προτιμώ να δικαιολογώ, να μπαίνω για λίγο στη θέση του άλλου, να συγχωρώ. Και σε τελική ανάλυση αν σου έφταιξα σε κάτι συγκεκριμένο πες το μου. Πόσες ήταν οι φορές που επιχείρησα (μάταια) να επικοινωνήσω μαζί σου, να δω τι κάνεις;
Τέλος πάντων, σου στέλνω τα φιλιά και την αγάπη μου, όσο κι αν πιστεύεις ότι αυτή δεν υφίσταται. Εύχομαι να είσαι καλά. Ζητώ συγγνώμη που είπα πολλά και πήγε η συζήτηση αλλού.
Κρατήθηκα κρατήθηκα...θα σκάσω!
Χίλιες φορές Σημάν και Angel Mark παρά η "καλή γιαγιάκα".
"Αγία"; "Τρομοκράτισσα των λέξεων";
Να μου πεις καλή τεχνίτρα, με χίλια ζόρια άντε να το δεχτώ (έχω διαβάσει πολύ καλύτερες/ους). Εμένα πιο πολύ σε πόζα μου κάνει. Συμφωνώ με την παρένθεση της ξία.
Όσο για το φυσική παρουσία επίσης δεν μου αρέσει.
Συντηρητικούλα η δικιά σου και δε μου λέει τίποτα μια τέτοια παρουσία ανθρώπου εμένα.
Γιάννη, συνυπογράφω.
Καλλιεργούμε και προσέχουμε τα πάντα εκτός απ' την ουσία. Εκείνη την παραμελούμε συνεχώς. Χορταριασμένα να τ' αφήσετε όλα. Και τα δικά μου αν την κάνω πρώτη:-P Παραγγελιά.
Δεν καταλαβαίνω για τον ποιον λόγο διστάσατε να εκφράσετε την άποψή σας αναφορικά με τη Δημουλά νωρίτερα. Κι η απορία μου είναι ειλικρινής και καθόλου επίπλαστη ή παρελκυστική. Ίσως,από ιδιαίτερη διακριτικότητα κι ευγένεια μήπως τυχόν θίγω; Αν ισχύει κάτι τέτοιο,ευχαριστώ και το εκτιμώ, αλλά και πάλι δυσκολεύομαι να καταλάβω τι ακριβώς φανταστήκατε ότι θα μπορούσε να με θίξει. Όπως έχω ήδη αναφέρει σε προηγούμενο σχόλιό μου είναι απολύτως λογικό και θεμιτό κάποιος να έχει διαφορετική άποψη από τη δική μου, ειδικότερα όταν πρόκειται για εκτιμήσεις που αφορούν δημιουργούς και το καλλιτεχνικό τους έργο. Δε θα θιγόμουν,αν θεωρούσατε ή ακόμη αν μου λέγατε ότι η εκτίμησή μου για τη Δημουλά ή οποιαδήποτε Δημουλά είναι προκλητικά κι υπερβολικά βλακώδης. Δε λέω ότι υπονοήσατε κάτι τέτοιο, γενικεύω σε μια προσπάθειά μου να προλάβω και να καλύψω όλα τα ενδεχόμενα/ περιπτώσεις. Οι συγκεκριμένες αναφορές μου στη Δημουλά έγιναν στο πλαίσιο ενός σχολίου κι έχει σημασία και νόημα να μην απομονωθούν.
Περισσότερο,όμως,δεν καταλαβαίνω γιατί αποπροσανατολίστηκε και μετατοπίστηκε σε τέτοιο βαθμό η προσοχή (στο χώρο των σχολίων) από το ποίημα αυτό καθαυτό του Γ.Σ. (που είναι και το θέμα του ποστ ) στη Δημουλά; Ή είναι μόνο δική μου εντύπωση αυτή;
Θέλετε ,συναναγνώστριές μου, να δώσετε έναν επιπλέον λόγο στο Γ.Σ. (εννοώ πέρα από την ποιητική δεινότητα του Άγγελου Μάρκου και τον εντός της ΠΑ.ΟΙ.ΔΓΙΑ. συναγωνισμό τους) να ζηλέψει; (χιουμορίζω,άσχημα το ξέρω)
Γ.Σ.,εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, μάλλον κακώς έπραξα κι άφησα το κόμεντ για την Κική. Ζητώ συγγνώμη. Ο Ά.Μ. ,κατά τη γνώμη μου, ανέβασε πολύ ψηλά τον πήχυ και η απάντηση/ αντεπίθεσή σας πρέπει να είναι ιδιαιτέρως προσεγμένη. Συμφωνείτε, Ε;
Σε κάθε περίπτωση,Leigh,ευχαριστώ για το διαμπλογκικό διάλογο.
Ξία, ποτέ δε θα σου έλεγα, όπως δε θα έλεγα σε κανέναν, "δεν σου αρέσει η Δημουλά;" Ελπίζω να με πιστεύεις. Μου αρέσει ο τρόπος που εκφράζεις την άποψή σου.
Συγγνώμη για το σχόλιο-σεντόνι.
Προβληματίστηκα όμορφα μέσα σε αυτό το μπλογκ και για ακόμη μια φορά ευχαριστώ για τη φιλοξενία και την ευγένεια.
Χαιρετώ σας όλους.
Φιλι-κ-ά
ΑΑΑΑψιουουουού!
Καλά τόση ώρα εσείς μιλάτε για μένα βρε παιδιά?Με ψοφήσατε στο φτέρνισμα,ΕΛΕΟΣ!
Κ.Δ
Κική Dιμουλά,σε πάω πολύ! αν δε με πιστεύεις,μα τον πάτεΡ Ζωσιμά!
σου στέλνω πολλά χαμογέλα.
"χαμόγελα"ήθελα να γράψω,τρομάρα μου!είμαι και σε μπλογκ λαθοθηρών.:-)
Δημοσίευση σχολίου