ΝΤΙΝΟΣ ΣΑΔΙΚΗΣ: βραδιά μαγείας στο Ξυλουργείο

υπερήφανο κείμενο ανταπόκρισης: Χριστίνα Χάσου
φωτογραφίες, βίντεα, τεχνιΚακή ημιστήριξη: Νάσος Αβδαρmaniac

Οι ζωντανές εμφανίσεις του Ντίνου Σαδίκη αποτελούν βαρύνουσας σημασίας γεγονότα για την Παγκόζμια Οικογένεια ΔΓιαμαντΓιών: αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα το βράδυ της Παρασκευής, 02Μαρ07, βλέποντας εξέχοντα μέλη της συλλογικό’ητάς μας παρατεταγμένα μπροστά στη σκηνή του ΜυλοΞυλουργείου. Κρατώντας ακόμη στις ψυχές μας την ανάμνηση του τελευταίου λάιβ του Σαδίκη, πέρσι τον Ιανουάριο, προσήλθαμε μετά πίστεως και αγάπης για να ζήσουμε μια ακόμη απογειωτική συναυλιακή εμπειρία - από εκείνες που μόνο ο Ντίνος ξέρει να μας προσφέρει.

Ο Σαδίκης με την τετραμελή μπάντα -δύο κιθάρες, μπάσο και τον κορυφαίο Λάζαρο Πλιάμπα στα τύμπανα- που τον συνοδεύει, εμφανίζεται επί σκηνής λίγο μετά τις 11 και «Σπασμένο κέρμα στο πηγάδι των ευχών σου...». Με την επιβλητική όσο και αεικίνητή του σκηνική παρουσία, την άψογη ερμηνεία και το σχεδόν απόκοσμο παρουσιαστικό, καθηλώνει, από τις πρώτες κιόλας στιγμές, το κοινό. Το ηχητικό αποτέλεσμα καθιστά αμέσως σαφές ότι πρόκειται για μια γερά δεμένη και άριστα προπονημένη ομάδα. Στα αφτιά μας κυριαρχούν, ανάλογα με τις απαιτήσεις κάθε κομματιού, πότε τα τύμπανα και πότε οι χορδές, με το μπάσο να δίνει ακούραστα τον τόνο και δημιουργώντας ατμόσφαιρα ονειρική. Τραγούδια από την εποχή των Εν Πλω μέχρι και το ‘Γέλιο των πολλών’ ξυπνούν τις αισθήσεις μας, με μελωδίες και νοήματα ολοζώντανα και φρέσκα.

Ο χώρος μπροστά στη σκηνή, από όπου παρακολουθούμε τη συναυλία οι συναδαμαντιστές, είναι ασυνήθιστα άνετος και προσφέρεται για χορό... μέχρι τελικής πτώσης (Η Ντίνα μας καταλαβαίνει τι εννοώ). Οι θεατές, που έχουν σχεδόν γεμίσει το Ξυλουργείο, φαίνονται παραδομένοι στην ψυχοτονωτική τούτη εμπειρία και οι περισσότεροι έχουν μια έκφραση τόσο γαλήνια στα πρόσωπά τους... Χωρίς, ωστόσο, αυτό να σημαίνει ότι δεν εισπράττουν τη μουσική ένταση που εκπέμπει το σχήμα.

Με ντεκόρ από μισοκουρελιασμένα play list, χυμένες ολόγυρα μπίρες -το αλκοόλ να ρέει γενικώς άφθονο- και στίκερ με άποψη -βλέπε το Poeta Negra στην δεξιά κιθάρα-, ο Σαδίκης μοιάζει ολόψυχα αφοσιωμένος στο ερμηνευτικό του έργο, το οποίο διακόπτει μόνο για να αστειευτεί με το κοινό -ε, Zpi;- ή για να ζητήσει τη συνδρομή της νεράιδας Αλκοόλης από το μπαρ. Παρατηρώντας τον, αναρωτιέμαι αν όντως ανήκει στον γνωστό μας, υλικό φυσικό κόσμο ή αντλεί τις εμπνεύσεις του από μια διάσταση μεταφυσική, απόκρυφη, όπου μόνο άνθρωποι με το δικό του ταλέντο και πάθος έχουν πρόσβαση. Μια διάσταση στην οποία γεννιούνται έργα τέχνης αγνά και ανόθευτα από την πεζότητα της καθημερινής ζωής, εκείνα που μας δίνουν κουράγιο και δύναμη για να αντιμετωπίζουμε το σκοτάδι που μας πολιορκεί από παντού.

Το πρόγραμμα τελειώνει μάλλον απότομα και απρόσμενα, έχοντας αφήσει παραπονεμένα έξι τραγούδια στις διασωθείσες play λίστες. Μάταια περιμένουμε encore, το σχήμα εγκαταλείπει βιαστικά τη σκηνή και τον χώρο κι επιστρέφει μόνο για μετασυναυλιακή, άμεση επαφή και συζήτηση με τους παρευρισκόμενους. Κάπου εκεί ο Σαδίκης και ο Πλιάμπας εισπράττουν έπαινους από τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, ενώ ο πρώτος μάς υπογράφει και τις αφίσες! Πώς να μην του συγχωρήσουμε το άδοξο φινάλε, τόσο ευγενικά και θερμά που μίλησε σε όλους μας;

Για τη μαγική αυτή βραδιά, η οποία με πλημμύρισε όμορφα αισθήματα και με επηρεάζει θετικά ακόμη και τη στιγμή που γράφω τούτες τις λέξεις, ευχαριστώ πολύ τόσο τον Ντίνο Σαδίκη για την παρέα του, όσο και τα ΔΓιαμάντΓια για την ενημέρωση και τη δωρεάν είσοδο. Για τη δΓιαμαντοσυντροφΧιά που απόλαυσα, παράλληλα με το λάιβ, η ευγνωμοσύνη και η αγάπη μου είναι δεδομένες. Γιατί ναι μεν οι εμφανίσεις του Σαδίκη γαληνεύουν την ψυχή για καιρό, δεν θα ήταν όμως το ίδΓιο απολαυστικές χωρίς τα πρόσωπα των φίλων να λάμπουν τριγύρω...

Και εις άλλα με υγεία, αδέρφΧια μου!

Βίντεα:

-Χωρίς κανόνα
-Τα σημάδια

Να πούμε ακόμα ότι η Χριστίνα έχει δώσει ρέστα με το κείμενό της ετούτο. Η νεαρά κυρία τής Πα.Οι.ΔΓια. ελίσσεται με δεινότητα πολύπειρου σκιέρ σε σλάλομ ανάμεσα στην ποίηση και στη δημοσιογραφία. Θέλω να πω ότι κανένα είδος τού λόγου δεν της αντιστέκεται. Όση εντύπωση ποιούν τα ποιήματά της, άλλη τόση σημασία έχουν για μας οι ανταποκρίσεις της. Συμβουλές ούτε θέλω να δίνω ούτε να μου δίνουν. Ας επιτραπεί, επομένως, μια προτροπήξ προς τη Χριστίνα: Χριστίνα, δΓιάβαζε λιγότερο (τους ανίδεους και κατώτερούς σου, που δημοσΧιεύουν κείμενα δω κι εκεί, σε δήθεν έγκυρα media). ΔΓιάβαζε λιγότερο - γράφε περισσότερο. Και σκίζε, πέτα στα άχρηστα ακόμη περισσότερο. Θα δεις μόνη σου την πρόοδο.

Για, δε, τον Θανασή Αβδαρμανή μας, τα λόγια περιττεύουν. Ο σερ τού ...φωτορεπορτάζ (τρέμε, Γιάννη ΚυρΓιακίδη) αλατοπιπέρισε λειτουργικά τα λόγια της Χριστίνας Χάσου. Κρίμα, ρε, αχρείε. Όλο και πΧιο μπροστά πας! Πού είναι η πίστη σου στις κακομανείς αρχές τής Αδαμαντοσύνης;

Το αυτοκόλλητο Poeta Negra. Που φορούσε ο Πάνος Παπάζογλου (;) στην κιθάρα. Δεν πρόκειται περί έμπρακτης αποδείξεως υψηλής αισθητικής. Ανάμεσα στα, χμ, δεκάδες σχήματα, στα οποία έχει κατά καιρούς κιθαρίσει ο Πάνος Π. (Μωρά στη ΦωτΧιά για ένα φεγγάρι, Μπλε, Scab Level, Go Over 1000 καιλοιπά καιλοιπά), ειδικό βάρος (αν και ο Πάνος ουδέποτε έβαλε κιλά) έχουν οι S.ink. Oι S.ink κυκλοφόρησαν το 2003 το (ναρκωτικά ταξιδευτικό) άλμπουμ τους, ‘Time and Τiming’ στην εγνωζμένου γούστου Poeta Negra (PN20CD). Δύο προσωπικά άλμπουμ στην PN έχει και ο έτερος κιθαρίστας τού Σαδίκ (ο ένας χορδοκράτορας πΧιο σπουδαίος από τον άλλον). Ο Dani Joss. ‘Shaper of Form’, PN27CD, 2006. ‘Liquid Photography’, PN24MCD, 2004. Μεγάλο το εχτόπιζμα και του bassman Χρίστου Παππά. Για τον Πλιάμπα η επιδοκιμασία είναι πολύ παραπάνω από σαφής και δεδομένη. Ο άνθρωπος παίζει σαν να είναι (που είναι) ο νούμερο ένα φαν τού Σαδίκη. Από τους Γκρόβερ ίσαμε τον Σαδίκη, ο Πλιάμπ βαράει τα τύμπανα με αυτό που στερούνται οι ξενέρωτοι και οι τυπικοί, οι δΓιεκπεραιωτές. Πάθος.- Γ.Σ.