Σάββατο 6 Μαΐου 2006

ΣΑΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ


Κάθε νέα συνάντηση, καλύτερη!
Για τις συναντήσεις μας με τα Μωρά Στη Φωτιά μιλάω! (Μάλλον δε μιλάω, γιατί η φωνή μου έκλεισε μετά το χθεσινό!)
Παρασκευή, 5 του Μάη 2006, στο Ξυλουργείο του Μύλου. [ Α ρε Σάββα! Δεν το υπολόγισες καλά. Τουλάχιστον Αποθήκη χρειαζότανε! Χαμός! ]
Η αφίσα μας καλούσε στις 22:00, αλλά αργήσαμε λιγάκι. Κατά τις 23:00 παρά που φτάσαμε, ρίχνοντας μια ματιά μέσα και ενώ ακόμα έπαιζε το support ( δυστυχώς το προλάβαμε ελάχιστα, άκουσα όμως ότι ήταν πολύ καλό ) χαρήκαμε και τρομάξαμε μαζί! Πήχτρα! Θα χωρέσουμε, άραγε; Και πώς θα φτάσουμε μπροστά, που θέλουμε και να τους έχουμε κοντά! Ε! σπρώξαμε, πατήσαμε, στριμώξαμε και στριμωχτήκαμε,…φτάσαμε! Μπροστά μπροστά! Πήραμε θέση και περιμέναμε… Στο κενό μεταξύ support και Μωρών ήδη όλοι τραγουδούσαν∙


«…50 χρόνια περιμέναμε γι` αυτή τη βραδιά…» 23:15; Εκεί περίπου…τα Μωρά εν δράσει! Με πρώτο πρώτο και σε πρώτη συναυλιακή εκτέλεση ( ιστορικές στιγμές! ) και πολύ πολύ δικό μου αγαπημένο, το «Ταξίδι»! Καλύτερη εισαγωγή για το ταξίδι που θ` ακολουθούσε για όλους μας εκεί, δεν θα μπορούσε να γίνει. Ακολούθησαν τα: «ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ» «ΓΥΝΑΙΚΑ» «ΗΡΩΙΝΗ» «ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ» «ΠΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΣΙΑ» «ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ» «ΕΙΔΩΛΑ» «ΚΑΤΩ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ» «ΑΔΕΡΦΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ» «ΧΑΜΑΙΛΕΟΝ» «ΓΚΡΙΖΟ BACKGROUND» «ΠΑΙΧΝΙΔΙ» «ΠΑΥΣΙΠΟΝΟ» «ΤΑΤΟΥΑΖ» «ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ» «ΣΚΥΛΙΣΙΑ ΜΕΡΑ» «ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ» «ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΑ» «ΑΔΡΕΝΑΛΙΝΗ»…μικρό διάλειμμα... «FUNK ΠΑΘΗ» «ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ» «ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ» «ΠΗΔΑ ΠΡΟΤΟΥ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ» «THIRD UNCLE» «ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ ΞΑΝΑ» «ΘΕΑΤΡΙΝΟΙ» ( εδώ κάποια ωραία μαμουνιά έπραξε ο Σαλβαδόρ, κάτι, άλλοι στίχοι σ` άλλη μουσική, κάτι τέτοιο ) «ΧΑΡΤΙΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ» «Η ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΥΚΟΥ» «ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΕΣ» «ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ»… Ωπ! Αυτό το παίξανε; Βοηθάτε λίγο. Νομίζω, όχι. Το γράφουν πάντως. Γιατί, μη νομίζετε ότι τα θυμάμαι και με τη σειρά. Το πολύτιμό μου πλέoν, playlist διαβάζω. Πολύτιμο, αφού μου το εν-χείρησε ( σωστά το χρησιμοποιώ το λέξη, Σημάν; ) ο ίδιος ο Κώστας ο Πουλής, κιθαρίστας του συγκροτήματος, και μάλιστα υπογεγραμμένο και αφιερωμένο! Ευχαριστώ πολύ, Κώστα!
Και βέβαια τα απαραίτητα encore.


…Δεν ξέρω τι να πω… «Τέλεια»;… «Καταπληκτικά»;… Δε με καλύπτουν! Νομίζω, αν μετρούσαμε το επίπεδο διέγερσης των παρευρισκομένων-συμμετεχόντων σ` αυτό το…μυστήριο, τα θερμόμετρα θα βαρούσαν κόκκινο! Πραγματικά! Μοναδικό και να το βλέπεις και να το ακούς και, πάνω απ` όλα, να το ζεις! Αφού μ` αυτό που ζούσα εγώ εκτός σκηνής και βλέποντας ταυτόχρονα τα παιδιά που παίζαν πάνω στη σκηνή, στιγμές αναρωτιόμουν πώς δεν παρασύρονται, να κατεβούν σ` εμάς, να χτυπηθούν μαζί μας!

Νομίζω ότι μέρα τη μέρα, τα Μωρά παίρνουν τη θέση που τους ανήκει στον ελληνικό μουσικό χώρο. Καθόλου αδικαιολόγητα, βεβαίως ή τυχαία. Και αξίζουν γι` αυτό πολλά συγχαρητήρια στον Στέλιο Σαλβαδόρ Παπαϊωάννου, που παρά τις όποιες δυσκολίες, εμπόδια και απογοητεύσεις, φαντάζομαι, που αντιμετώπισε όλ` αυτά τα χρόνια, δεν παραιτήθηκε, αλλά με πείσμα, πίστη, επιμονή κι εφευρετικότητα ( το αδιαμφισβήτητο ταλέντο κι η δημιουργικότητα δεν αρκεί και λίγο ενδιαφέρει μάλλον τον χορό των εταιριών και διαφόρων άλλων ) κατάφερε να κρατήσει το συγκρότημα, με τις όποιες αλλαγές, προσθαφαιρέσεις κλπ. του πληρώματος και να το ανεβάσει ως εδώ! Κι έτσι δεν στέρησε και από εμάς την απαραίτητη για την Ζωή μας …Αδρεναλίνη!!!
Κι αν χρειαστήκαν κάποια χρόνια απ` την…πιπίλα ( το πρώτο μπαμ των Μωρών )…τους Θεατρίνους…ως το Δρόμο, αυτό τους καταξιώνει ακόμα περισσότερο. Γιατί, ό,τι αντέχει στο χρόνο, και μάλιστα έχοντας μια πορεία ανοδική, αποτελεί απόδειξη ποιότητας. Γι` αυτό κι εγώ αναμένω ήδη με λαχτάρα, αγωνία και απόλυτη εμπιστοσύνη για την ικανοποίηση που θα αισθανθώ το επόμενο live και, φυσικά, την επόμενη δισκογραφική δουλειά των Μωρών Στη Φωτιά! Μήπως να το σκεφτούμε για το Καυταντζόγλειο αυτή τη φορά; Πάντως, στο Ξυλουργείο πλέον, δεν χωράμε! (Για να μην θυμηθώ το Yard Trip!)

Συγχαρητήρια, παιδιά! Συγχαρητήρια σ` όλους!
Κι ευχαριστούμε…

Φένια Γκουντούλα

Φωτογραφίες: Νάσος Αβδαρμάνης

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο Φένια!Γιατί λες το "σαν ανταπόκριση"?Είναι μια κανονικότατη ανταπόκριση.Όντως η βραδιά ήταν μαγική.Το κοινό παραήταν θερμό και τα Μωρά ήταν πχιο καυτά και απ΄ την φωτχιά!Μέχρι και η ζακετούλα μου κάηκε(α ρε Κώστα Π.),ακόμη την θρηνώ.Ο Στέλιοζ για ακόμη μια φορά δεν μαζ απογοήτευσε.Πάντα τέτχοια!Καυτατζόγλειο ε?Σάββα ακούζ?

ΥΓ1.ZPI?Πού ήσουν?
ΥΓ2.Συγχαρητήργια Νάσο για την αφίσα!Τώρα κοζμεί και το δωμάτχιό μου.

Ανώνυμος είπε...

Αν δεν είχα παρευρεθεί στην τελευταία συναυλία που έδωσαν τα ‘Μωρά στη Φωτιά’ στο Μύλο, θα έλεγα ότι τα σχόλια της Φένιας στο blog και του Γιάννη Σημαντήρα από αέρος στα ‘Διαμάντια’ ήταν μάλλον υπερβολές. Έχοντας όμως δει το συγκρότημα πολλάκις, -και πολύ πρόσφατα μάλιστα- νομίζω ότι με βεβαιότητα μπορεί κάποιος να πει ότι αυτή η συναυλία ήταν από τα καλύτερες των ‘Μωρών’ και ένα ξεχωριστό εν γένει, live. Πραγματικά ο όποιος ενθουσιασμός είναι απολύτως δικαιλογημένος.

Ο χώρος ασφυκτικά γεμάτος και το πάθος πάνω και κάτω από την σκηνή αμείωτο. Αφού μάλιστα αν και την μέρα της συναυλίας δεν ήμουν σε συναυλιακό mood -που λένε στο χωριό μου- στο τέλος κατέληξα να κάνω stage –που λένε σε διπλανό χωριό- diving! (Χριστίνα, αυτό εσύ το κατάλαβες πιο πολύ από όλους νομίζω...)
Συγχαρητήρια και από εμένα στον Στέλιο Σαλβαδόρ Παπαϊωάννου και σε όλα τα ‘Μωρά στη Φωτιά’!

- Ελπίζω οι φωτογραφιες να αποτυπώνουν λίγο από αυτό που ζήσαμε το βράδυ της Παρακευής στο Μύλο.

-Ντινιώ εφκαρίστο! (Σημ: Φυσικά από την αφίσα μόνο η φωτογραφία είναι δική μου, όχι η γραφιστική εργασία)

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο, Φένια μου! Πολλά μπράβο! Η ανταπόκρισή σου με έβαλε αμέσως στο κλίμα της βραδΓιάς, αν και μόλις 9 το πρωί. Πράγματι αυτό που γράφεις, ότι τα Μωρά ήταν σαν έτοιμα να κατεβούν απ' τη σκηνή να χτυπηθούν μαζί μας, το ένιωσα κι εγώ. Τον "Άνθρωπο Ελέφαντα" δε θυμάμαι να τον άκουσα, και ήθελα να στο πω κιόλας, γιατί ξέρω ότι είναι από τα αγαπημένα σου. Ο Πουλής όμως, ε; Ρεσιτάλ έδωσε και πάλι! Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους για τα υπέροχα τραγούδΓια και τα φλογερά live που μας χαρίζουν.

Υ.Γ.: Νάσο, για τις φωτογραφίες, την αφίσα της συναυλίας αλλά και το παπούτσι που μου έφερες στο δοξαπατρί, (ωραίο stage diving!) ένα έχω να σου πω: Το έπραξες πάλι το θαύμα σου! (είσαι τυχερός που δε μου άφησε μελανιά...)

Ανώνυμος είπε...

Λέω "σαν" ανταπόκριση γιατί με τον ακράτητο ενθουσιασμό που με διακατείχε όταν το γραφα, φοβήθηκα πως θα κατηγορηθώ για υπερβολή! Όποιος όμως ήταν παρών στη συναυλία, ξέρει ήδη πως δεν ψεύδομαι διόλου! Και ακόμη και τώρα, μια βδομάδα σχεδόν μετά, ο ίδιος ενθουσιασμός με πιάνει όταν το σκέφτομαι! Άσε που η φωνή μου δεν έχει ανοίξει ακόμα! (Για τραγουδίστρια δεν κάνω μάλλον!)

Πάντως Ντινιώ μου, τη ζακετούλα να την κρατήσεις οπωσδήποτε! Τώρα η αξία της έχει ανέβει κατακόρυφα! Την βγάζουμε και σε πληστηριασμό αν λάχει ανάγκη!...

Ανώνυμος είπε...

'Σαν Σαλβαδόρ ανταπόκριση'

Ανώνυμος είπε...

Ε ναι λοιπόν!Θα σταματήσω να την θρηνώ και θα την κρατήσω ως ενθύμιον(για την ζακετούλα μιλάω).Φένια ,μου άρεσε η σκέπση σου.Προηγείται όμως ο πλυστηριαζμόζ...κοινώζ ...το πλύσιμο(μάλλον στο χέρι γιατί μαζ βγήκε ευαισθητούλα)
db

Ανώνυμος είπε...

Φένια?Αντί "Σαν ανταπόκριση"...¨"Σαλ ανταπόκριση"

Ανώνυμος είπε...

Αντωνία, στο επόμενο live που θα κάνουν τα Μωρά στη Φωτιά θέλω να είμαστε εκει, μαζί...

Ανώνυμος είπε...

Αντωνία, στο επόμενο live που θα κάνουν τα Μωρά στη Φωτιά θέλω να είμαστε εκει, μαζί...

Πάνος

Ανώνυμος είπε...

Αντωνία, στο επόμενο live που θα κάνουν τα Μωρά στη Φωτιά θέλω να είμαστε εκει, μαζί...

Πάνος

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δεν μπόρεσα να έρθω λόγω υποχρεώσεων και απογοητεύτηκα είναι η αλήθεια. Σήμερα με πόνεσες όμως. Ανδρωθήκαμε με μωρά στη φωτιά και όλες εκείνες τις underground καταστάσεις στη δεκαετία του '80 (όταν ακόμα ο Παπακωνσταντίνου έτεινε κάπως σε ροκά).