Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2006

ΑΣΚΗΜΩΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑΧ-ΒΑΧ

Τα δύο εσχάτως αναρτημένα ποιήματα στο blog μας είναι αλήθεια ότι έχουν καταφέρει να κατεβάσουν τον πήχη του συναγωνιΖμού σε δυσθεώρητα βάθη.
Με στόχο λοιπόν να πιάσω βαθύτερο νοηματικό πάτο από αυτά, έπιασα μολύβι (λέμε τώρα...) και έγραψα το πρώτο μου ποίημα, ήρωας του οποίου είναι ένας ασκημώος. Ένας άνθρωπος δηλαδή που η ασκήμια του πηγάζει από την υπέρμετρη κρυάδα του. Παρ’ όλη όμως την κρυάδα και την ξυνίλα του, διακατέχεται και από μΓια και δΓυο αυτογνωσίες.

Θα ήθελα εκ των προτέρων να ζητήσω την μη επιείκεια του αναγνωστικού κοινού για αυτό το πρώτο μου ποιητικό άλμα -εις βάθος-.
Τέλος, στο ευγενές πλαίσιο του αμείλικτου ανταγωνιΖμού και με άκρατη ταπεινοφροσύνη, θα επιθυμούσα να δηλώσω:
‘ΚύρΓιε ΣημαντήΛα, ποιητή της δεκάΛας, φάε την σκόνη μου!... ‘


ΠροφΥλαξη οθΟνης

Προφύλαξη οθόνης τα μούτρα μου θα βάλω·
από αυταρέσκεια όχι, μηδέ από ηδυπάθεια.
Έτσι ασκημώος που κατήντησα,
σε θαυμαΖμό έπαψα πλέον να προΖβλέπω.
Μάταιες ελπίδες τέτοιες πΓια δεν καταδέχομαι.

Προφύλαξη οθόνης τα μούτρα μου θα βάλω·
τον κόΖμο εγώ να τον τρομάζω,
κανείς ξανά να μην την πλησιάσει,
η αβάσταχτή μου όψη χρειώδης επιτέλους σε κάτι να φανεί.

Ο ποιητής της πεντάΛας,
Νασ-κημώ-ος Αβδαρμάνης

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εύγε! Εύγε!
Βλέπω δεν πήγανε χαμένα τα πΧοιητικαΚά μαθήματα του πΧοιητικακότατου ΣημαντήΛα, ούτε και του ΚαταΚα(η)μένου του Καβάφη!...
Είναι όντως αποτελαΖματική η προστασία που προσφέρουν τα... μουτράκια σας, Νασκημόε μου; Να τα δοκιμάσω και στον δικό μου υπολογιστή, αν είναι!

Φένια

Βρε παιδΓιά, με τέτΧοια πΧοιητική ανόρθωση, εμένα μ` έχετε μπλοκάρει!Δεν ξέρω πλέον πώς να σας ανταγωνιστώ!

Zpi είπε...

Πράgματι εξαιρετικακό! Κρίμα που ο πήχης έχεις κατεβεί τόσο χαμηλά που δεν πάει άλλο.
Μετά τη Φένια θα ήθελα κι εγώ τα μούτρα σας σε ένα αρχειάκι να τα περάσω στο Pc του γραφείου

Ανώνυμος είπε...

Τα πλέον ψυχρά και noir συνκακητήρια μου, Νάσο, για το ποίημαχ-βάχ σας.

Τόσο πολύ μου ταίριαξε, που τέτχοιο screensaver, κι εγώ λέω να βάλω, ακόμη κι αν αυτό απαιτεί φορμάτ του εντός μου σκληρού δίσκου...

Πχιότερες εκδηλώσεις Χ τατικού ενθουσχιαζμού, άμα τη γνωριμία μου με τα φωτογραφικά σας εκ-θέματα, μγιά από αυτές τις νύχτες.

-Κ-

Ανώνυμος είπε...

Φίλε 1λaxe, εφκαρίστο για τα θετικά σου σχόλια!
Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι το ποιηματάκι μου είναι λιγουλάκι αναχρονιστικό.
Επίτρεψέ μου όμως να επι-Σημάν-ω ότι οι συμβουλές περί πλαστικής χειρουργικής στάθηκαν ολίγον τι άτοπες.
ΔΓιότι ο λόγος που κατέφυγα στον νεολογιΖμό της λέξης ‘ασκημώος’, είναι ότι αυτή αναφέρεται σε μια ασκημιά που δεν δΓιορθώνεται με τέτΧοιες μεθόδους.
Τι να σου κάμει η έρμη η ιατρική σε κάτι κρύα, ξυνά και κατεβαΖμένα μούτρα μέχρι κάτω; (και φυσικά δεν εννοώ κατεβαΖμένα από τα χρόνια). Άλλωστε ασκημώοι συνήθως είναι όμορφοι άνθρωποι.
Αναγκάζομαι έτσι να πω κάτι κοινότοπο, παρόλο που τα μισώ.
Η ομορφιά βγαίνει από μέσα μας.
(Μπρρρ αυτά τα χιλιοειπωμένα...)

Φένια μου, είδες τι κακός μαθητής είμαι; Λες να γίνω κάποτε χειρότερος και από τους δασκάλους μου;
Τα αποτελέΖματα πάντως των μούτρων μου είναι αποδεδειγμένα εγγυημένα.
Φένια, Zpi ετοιμάζω νέα μούτρα, μόνο για εσάς, τόσο ασκημώικα που δεν υπάρχει περίπτωση να πλησιάσει οθόνη ξανά κανείς.
Κακού-καλού θα γράψω και από πάνω:
‘Προσοχή! Ο Νασκημώος δαγκώνει!’

Ω! Κατερίνα, ειλικρινά με κολακεύουν ιδιαιτέρως τα σχόλια σου για το ποιΉμιμά μου, μα πΧιότερο τα θερμά σου σχόλια για τα φωτογραφικακά μου εκθέματα.

Εδώ που τα λέμε, φαντάζεσαι να είχα αναρτήσει και κανένα αυτοπορτρέτο;...

Ανώνυμος είπε...

Το φωτογραφικό σου έργο, Νάσο, θα έχω την ευκαιρία να το θαυμάσω λίαν συντόμως.

'til then...

-Κ-

Ανώνυμος είπε...

Γιάννη, the cat got your tongue?

Δεν θα σχολιάσεις τον ποιητικό θρίαμβο του Νάσου?

Σκόνη τον έκανες Νάσο, χεχε...

-Κ-

Ανώνυμος είπε...

άμα (συνδ):
1. (με χρονική σημασία) μόλις, όταν.
2. (με υποθετική σημασία) αν, εφόσον.

Μπουνταλά! δε σε κόφτει λίγο ότι η κοπέλα ακόμη δεν την είδε;...

Ανώνυμος είπε...

Μισητέ Αδολφέ Νάσο,

Στάσου μΓια στιγμή, να πάρω μΓιαν ανάσα, δΓιότι το ποίημάΧ σου μ' έχει ασούμε συγκλονίσει και θέλω λίγο χρόνο για να ημισυνέλθω, προτού σου γράψω ένassholeιο. (Χι χι χι, πάντα ήθελα να σου το ανταποδώσω αΦτό...)

Εγώ δεν θα πράξω την καλοήθΧεια να ταυτίσω το πρόσωπο -κυρΓιολεχτικά και μεταφορικά- του ασκημώου ήρωα με το δικό σου, πρώτα απ' όλα γιατί ξέρω πως η δική σου φατσούλα μακράν απέχει από την ασκήμια, πόσο μάλλον από την κρυάδα και την ξυνίλα.

Απλώς θα σου δώσω τα συνκακητήρΓια μου που βάζεις τους ανθρώπους αυτούς στη θέση τους. Είναι πολλοί, π' ανάθεμά τους, και "κυκλοφορούν ανάμεσά μας"... Και φυσικά για το ποιητικόν σου τάλαντον, το οποίον επιμελώς έκρυβες τόσο καιρό, ή καλύτερα το δΓιατηρούσες καμουφλαριΖμένο, ανάμεσα στο φωτογραφικόν και το πεζογραφικόν.

Και εις άλλα με κακία, λοιπόν!

Άντε Γκαμπρέν!
Υ.Γ.1: Ακόμη να συνέλθει ο κύρΓιος Σημαντήρας από τον βήχα που του προκάλεσε η σκόνη σου;

Υ.Γ.2: Συμφωνώ κι εγώ ότι ο πήχης έχει κατεβεί πολύ, πολύ βαθΧιά. Εγώ όμως μπορώ να τον κατεβάσω ακόμή βαθύτερα...

Ανώνυμος είπε...

Νάσο?Δγιαβάζοντας το δημιούργημά σου ένιωσα περήφανη που τυγχάνει να γνώριζω έναν τόσο αξιόλογο δημιουργό...και όχι δεν είσαι ένας απλός παπαράτσι όπως σε αποκάκεσα όταν μου έδωσες εκείνη την γερή αγκωνιά στο λάιβ του Σαδίκη.θυμασαί?Πρέπει όμως να πω ότι δγιαβάζοντάς το..στεναχωρέθηκα.Κυρίως με τον στίχο οπου ταπεινά λες ότι έπαπσε να προζβλέπει στον θαυμαζμό του κόζμου..ο καημένος ο ασκημώος..ζήτω η ασκήμια ,θα πρόσθετα εγώ.Ανέβαζμα ηθικού παρακακώ....Μου έβγαλε μια μελαγχολία πάντως..Μήπως είμαι εκτός θέματος Νάσε και λοιπά ξαδέρφια?πείτε μου...

Ανώνυμος είπε...

Χαχαχα! Συγχασιχτηργια αδερφε Νασε. Αυτη με τα του-βλακεια απ τα win95 ταιργιαζεi..but still..windows..? :/
τεσπα μετα το φορματ (Γ@#$ τα σ-βηστα μου μεσα, κατεστρεψαν τον λιλο) δεν ειχα και πολυ χρονο..αλλα που θα παει θα επιστρεψω στα δγιαμαντγια (ετσι θελω να πιστευω...)
Σιγιαζζζ