Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2008

personality crisis interview



στέφανος ιακωβίδης (sound engineer) / γιάννης σημαντήρας / karrie white
φωτορεπορτάζ: σοφία κ. (management@deaddolls.net)
επεξεργασία/ηλεκτρονική αποστολή: βίκτωρ (
vic666.6@gmail.com)
poster artwork: karrie white (
info@magbox.net)
ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 23 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2008. Δεν έχει παρά λίγη ώρα από τότε που τελείωσε η live-in-the-studio συνέντευξή μας με τον Karrie White, αλατιζμένη με ολίγον Gaz Black από το τηλέφωνο. Φωτογραφικό υλικό έχει πΧια καρφιτσωθεί στον μπλογκοπίνακά μας, χάρη στη Σοφία και τον Victor. Eυχαριστούμε!
Νιώθω ότι βγήκαν ωραίοι ραδΓιοφωνιζμοί από τον εννιαπενηνταοχτώ και τα δΓιαμάντΓια. Με λυπεί μόνο το ότι, μερικές φορές, σε στιγμές που τις πιστεύουμε κάργα, παίζουμε (στο ράδΓιο) μόνο για καμιά εικοσαρΓιά-τριανταρΓιά φίλους. Πολύτιμους και σπάνιους. Αναντικατάστατους. Ή έχω εσφαλμένη αντίληψη; Μα τι στον αυτό μου! Αυτή η σκατένια η πόλη έχει ένα εκατομμύρΓιο κόζμο. Μήπως να το γυρίσουμε στους Clash, στους U2; Στην α λα Ιμάτζιν επικοινωνία; Δεν μπορεί, κάτι κάνω στραβά κι εγώ. Ίσως δεν το πουλάω το προϊόν σωστά. Αν, δε, το ζήτημα τεθεί νέτα-σκέτα κυνικά: είτε λίγοι ακούσουν την εκπομπή είτε περισσότεροι είτε ορδές και στίφη, εγώ τα ίδΓια ακριβώς ερτατζίδικα λεφτά θα πάρω. Σέντσι λιγότερο. Μα και δεκάρα τσακιστή παραπάνω. Ελαφρώς προβληματιζμένος. Πλην απτόητος.- ΓΣ

27 σχόλια:

John G. Simandiras είπε...

...και, ναι, τελικά, δεν είμαι μόνο γκρίνια, παράπονα, επικρίσεις προς ανταγωνιστές και τα συναφή. όταν κάτι με ενθουσΧιάσει, το προμοτάρω μέχρι άκρων. επειδής το πιστεύω (έχω πάθει μ' αυτό ρήμα! αγαπώ το "πιστεύω"). γκόμπλινς. κράισις. πολ σπένσερ. και άλλα, ων ουκ εστι αριθμός. δεν έχει "αλλά". μόνο τελεία. και καμιά παύλα, έτσι για τη φάση: -

γσ

Ανώνυμος είπε...

πείτε κι άλλα, πείτε κι άλλα…περιμένουμε.
πολλά μπράβο για τη συνέντευξη και όχι μόνο…
ανυπομονώ να δω φωτό του Karrie, κι ας είπε ότι το μαλλί του απόψε δεν ήταν τόσο καλό.
θα ήθελα να μάθω ποιος είναι ο/η κομμωτής-τρια.
τέλος, πώς του είπατε : “γιατί και το μαλλί είναι κούφο;”

(πάντοτε αναρωτιόμουν αναφορικά με την τέλεια σε συνδυασμό με την παύλα: .-
ώστε είναι φάση και μόνο)

με εκτίμηση

John G. Simandiras είπε...

γενικώς, μας κουφάναμε.

αν προσέξατε, στη στίξη μου, απέφυγα την τελεία πριν από την παύλα. την συνδύασα την παύλα με διπλή τελεία. "βάλτε μια διπλή τελεία, κύρΓιε παραθυράκια", για να παραφράσω τον χαζονικολάου.

πάω για ύπνο.-

γσ

John G. Simandiras είπε...

η τέλεια τελεία είναι ουτοπία:
ποτέ δεν πετυχαίνεις κουκίδα χωρίς ατέλειες,
στο ατελιέ των χειρογραφΧιάδων.
ατελείς -και μόνο ατελείς- οι τελείες μας.
ατελείς σαν αφορολόγητα, φτηνά προϊόντα.
τελικά, τέλειος δεν είναι κανένας.
μήτε καν οι τελείες.
τελειώσαμε;
μπορώ να βάλω την τελευταία, ατελή, τελεία;

γσ

Ανώνυμος είπε...

πόσο χαίρομαι που παρατόνισα και αντί για τελεία έγραψα τέλεια.
σας ευχαριστούμε,γ.σ.-

John G. Simandiras είπε...

μα παρατονίσατε και το "κουφό". αλλά δεν το κάναμε ποίημα αυτό. πείτε μου, ανώνυμο, τα γράφετε στο word πρώτα, και μετά τα κάνετε copy-paste εδώ. now, that's what i call επιμέλεια.

γσ

Ανώνυμος είπε...

Αχ καλέ, τι τέλεια τα σχόλιά σας!

John G. Simandiras είπε...

Δανάη: Χριστέ μου!

ΓΣ

Ντη είπε...

Μ΄άρεσε η ίντερβιου σας..ειδικά η μπάσα φωνή του Γκας από το υπερπέραν...
το ποιηματάκι σας,περί τελείας,θεσπέσιο.Αδικείται που είναι στα κομεντς.

Ανώνυμος είπε...

τώρα με αποτελειώωωσατε με την επισήμανση αυτού του κουφού παρατονισμού μου, τον οποίον δεν είχα προσέξει μέχρι τώρα.
απαντώ, για να μη μείνετε με την απορία: γράφω κατευθείαν στο χώρο των σχολίων, αλλά δεν κάνω ποτέ την προεπισκόπηση.
αυτό εγώ το λέω αμέλεια.
τέλος, σκέφτομαι ότι ορισμένες τελείες, τέλειες (του word ή άλλου κειμενογράφου,καλή ώρα) ή ατελείς( χειρόγραφες), είναι τόσο οριστικές και έχουν τέτοιο βάρος, που κάθε άλλο παρά ατελείς σαν αφορολόγητα είναι, καθώς και οριστικό τέλος δηλώνουν /βάζουν και έχουν βάρος παρόμοιο με αυτό των φορολογικών βαρών και τελών.

Ντη είπε...

..Εγώ τώρα θυμήθηκα,με τόση τελειότητα το τραγούδι της Βικτώριας Χαλκίτη"Τέλεια,τελεία,τελειά",που το είχε και για χαλάκι,γνωστός του ραδιοφώνου παραγωγός...τα τα τατατα

Ανώνυμος είπε...

Κλαπ, κλαπ, κλαπ! Ωραία η... φάση χθες! Αναμένουμε τις φωτογραφίες σας!
Το ποίημα μέσα σε τέσσερα λεπτά το έγραψες ή το είχες έτοιμο;
(Ένας τέλειος κόσμος θα ήταν βαρετός)

χεχε, η αφίσα γράφει ΞΥΛΟΥΡΓΕΙΟ με μεγάλα γράμματα και αποκάτω Μύλος με πολύ μικρά! Επανάσταση είναι αυτό που σιγοβράζει στον τέντζερη;

-. [Παύλα και τελεία. Με λίγη φαντασία, είναι σαν κάτι να διαρκεί παραμένοντας όμως σε μια σταθερό'ητα και μετά να σταματάει.]

Leigh-Cheri είπε...

Ημιτελείς τελειότητες! Το καλύτερο απ' όλα. Έχεις κάτι να προσδοκάς.
Πάρα ταύτα, η χθεσινή σας συνέντευξη ήτανε τέλεια! Κι ο White-"snake" ωραίος (τρίζει τώρα ο Σημάν, τρίζει. Αλλά, τι φταίω εγώ; Αυτός δεν έλεγε για τα φιδίσΧια;) κι ο μαύρος γεωπόνος, επίσης.
Κι εσύ Σημάν, μη λες τέτΧοια και μας τρομάζεις. Γιατί αν αλλάξεις στυλ μπορεί να σου 'ρθουνε χιλιάδες οι ακροατές, αλλά αυτούς τους εικοσι-τριάντα ψωνιΖμένους πού θα τους ξαναβρείς;
Τέλος, το ποιματάκι για την τελεία βγάλτο ποστ! Όντως αδικείται στα κόμεντς, που λέει και το Ντινιώ.

Μάκια

mystery falls down είπε...

Στο Καυτανζόγλειο στήθηκε στερεοφωνικό συγκρότημα αποκλειστικά για τη μετάδοση της χθεσινοβραδινής συνέντευξης. Το πλήθος που παραληρούσε από την πρώτη στιγμή, έρεε σαν ποτάμι με αποτέλεσμα αρκετοί να μείνουν έξω. Sold out η hypersoniK εκποbeast σας. ΠραγματιΚ καψουρευτική!

haxou aka joy! είπε...

Ε, λοιπόν, αυτό εγώ δεν μπορώ να το καταλάβω. Στο κειμενάκι που συνοδεύει τις φώτος αναφέρομαι:
γιατί τόση ψώρα με τους ΠΟΛΛΟΥΣ ακροατές, όχι μόνο από σένα, αλλά και από όλους όσοι ασχολούνται με τα μίντια και τον καλλιτεχνικό χώρο γενικότερα.
Πώς το βλέπω εγώ;
Να τους βράσω τους ΟΠΟΙΟΥΣΔΗΠΟΤΕ ακροατές, όσοι και να είναι. Θα προτιμούσα, όπως λέει και η Φένια, να με εκτιμούν τα 10 άτομα που θέλω να με εκτιμούν, κι ας μη σώσουν να με γουστάρουν οι υπόλοιποι. Πόσο μάλλον, αν δούλευα σε κρατικό σταθμό, που δε στηρίζεται οικονομικά σε ακροαματικότητες.
Είναι σαν τους γκόμενους (για να καταλαβανόμαστε τα κορίτσια...και κάποια αγόρια):
ΤΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΥΡΙΑΔΕΣ ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΧΛΟΙ, ΒΑΡΕΤΟΙ ΚΑΙ ΚΡΥΟΙ.
ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΣ -ΠΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ- ΦΤΑΝΕΙ.

Ας πω και για την εκπομπή χτες: Τζαμούσατε και οι δύο. Είπαμε για τα μαλλιά του Κάρι. Ακόμα και σ΄αυτό τα ανταγωνίζεται το καπέλο το δικό σου. Σε όλα υπήρχε κονέξιον! (...κανονίσατε και για το κρεβάτι με τους Ίκτερους; πολλές αγκαλίτσες βλέπω...)

mystery falls down είπε...

"ΤΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΥΡΙΑΔΕΣ ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΧΛΟΙ, ΒΑΡΕΤΟΙ ΚΑΙ ΚΡΥΟΙ. ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΣ -ΠΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ- ΦΤΑΝΕΙ."

(Λυπάμαι, αλλά δε θα αποφύγω τη λαϊκή φρασεολογία)

Να αγιάσει το στόμα σου Χαρά! Τι πράττεις όμως όταν περισσότεροι από ένας έχουν γοητευτικά χαρακτηριστικά και ελκυστική προσωπικότητα;

Αναφορικά με τη συνέντευξη, οι ερωτήσεις του ρήτορα με το καπέλο (ή όπως αλλιώς λέγεται) έκλεψαν τις εντυπώσεις! Και παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι δε θα τα κατάφερναν, ο Karrie έδειξε rock 'n' roll πνεύμα, ενθουσιασμό και αμεσότητα. Μήπως του είχατε δώσει τις απαντήσεις;

haxou aka joy! είπε...

Thanx, mystery.
Με πιάνεις (για να το πω κι εγώ λαϊκά).
Αυτό εννοώ. Να θες να είσαι αρεστός σ΄αυτούς που σου αρέσουν μόνο.Κι ας είναι και ένας, κι ας είναι και δέκα.
Φτάνουν.
Δε χρειάζεται να έχεις άπειρους ακροατές, μόνο και μόνο για να λες ότι έχεις υψηλή ακροαματικότητα.
Η ακροαματικότητα δεν είναι αυτοσκοπός.
Ο John πρέπει να είναι όχι απλώς ευχαριστημένος, αλλά ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ με τέτοιου επιπέδου φανατικούς ακροατές που έχει.
Κι ας μετριούνται και στα δάχτυλα των χεριών (...άντε και των ποδιών).
Πιστεύω.
Και, όντως, πέρα απ΄όλα τ΄άλλα, συμφωνώ μαζί σου ΚΑΙ ως προς αυτό: ο Karrie, δείχνει έναν νεανικό ενθουσιασμό, που θα τον ζήλευαν πολλοί, πολύ μικρότεροί του -ΔΗΘΕΝ ΧΑΊ-ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ.
ΧΙΣ ΜΑΪ ΚΆΙΝΤ ΄Α ΓΚΆΙ.

John G. Simandiras είπε...

μύστερη, το πρώτο κόμεντ σου λες και το πήρες από το στόμα των κειμενορράφων μου, ρε φίλε/η! μα τόσο πολύ σε έχουν ...έτσι... σημαδέπσει αυτοί οι ανίκανοι γραφΧιάδες. χώρΓια, που βλέπω μια ιντεραξιονότητα ανάμεσα σε σένα και τη χα ξου, θαυμαστή. χα ξου, είμαι φαν σου και το ξες. αλλά, ρε γαμώτη μου, άσε με να είμαι πλεονέχταρος.

γ

Ντη είπε...

Hey!Γουστάρωωω τη φωτογράφιση..τώρα τις είδα"The invasion of the pretty boys"

Ανώνυμος είπε...

Πολύ στυλ ο Karrie και -όπως είπε και η Ντη- γουστάρωωω! Όσο για τα μαλλιά, δεν πειράζει, ποτέ δεν είναι καλά.. Συγχαρητήργια (αλλά πολύ φλας, έτσι μου φαίνεται).

Αυτό το καπέλο έχει ένα συγκεκριμένο όνομα;

Ανώνυμος είπε...

θα διαφοροποιηθώ λίγο,λέγοντας ότι χαίρομαι που καταγράψατε και μοιραστήκατε μαζί μας αυτές τις σκέψεις και τους προβληματισμούς σας στο παρόν ποστ. και στο μέτρο που μπορώ, κατανοώ τον προβληματισμό σας. γιατί μη γελιόμαστε, υπάρχει επαγγελματίας, ο καθένας στο χώρο του, που να κάνει τη δουλειά του με συνέπεια και ευσυνειδησία, και να μην ενδιαφέρεται για την ανταπόκριση και την αναγνώριση που έχει; ένας λόγος παραπάνω, όταν πρόκειται για εργασία καλλιτεχνικής φύσεως, με την αντίστοιχη δημόσια έκθεση.δε θα μπω στη λογική των εκλεκτών και μη ακροατών ,γιατί αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σκέψεις και διαχωρισμούς που δε με βρίσκουν σύμφωνη. υπογραμμίζοντας σε αυτό το σημείο ότι είμαι σίγουρη ότι όσοι από τους ανωτέρω έκαναν σχετικές αναφορές ούτε σκέφτηκαν ούτε υπονόησαν κάτι τέτοιο.
η συνέντευξη απολαυστική! το μαλλί (κι ας είπε το αντίθετο χθες o ίδιος ),αλλά και το γυαλί του K.W. φυσάνε!
Γιάννη,είστε γνήσιος ποιητής. μπορείτε να εμπνευστείτε ακόμη και από παρατονισμούς και χαμένες υποδιαστολές.
1η και 4η φωτό σκίζουν! χαίρομαι που βλέπω και τον κύριο Ιακωβίδη σε φωτό,τον οποίον ξεχωρίζω έτσι…λιγάκι από τους άλλους ηχολήπτες σας. παρεμπιπτόντως, δε γνωρίζω άλλον ραδιοφωνικό παραγωγό που να τιμά τους συναδέλφους ηχολήπτες του, με τον τρόπο που το κάνετε εσείς. ελπίζω αυτό οι συνάδελφοί σας ηχολήπτες να σας το αναγνωρίζουν.
πωπω,ακατάσχετη η φλυαρία μου! με συγχωρείτε.ίσως,θα έπρεπε να υπάρχει ανώτατο όριο χαρακτήρων και στα σχόλια.

haxou aka joy! είπε...

Όταν σου αρέσει αυτό που κάνεις και γίνεται με ευσυνειδησία και μεράκι και αγάπη και όρεξη και και και... τότε δεν πρέπει να σε απασχολεί και τόσο σε ΠΟΣΟΥΣ θα αρέσεις.
Τελευταία, Αντιγόνη, αυτός φαίνεται να είναι και ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ στόχος: ΣΕ ΠΟΣΟΥΣ ΑΡΕΣΟΥΜΕ.

Κι ο Τσαλίκης γεμίζει στάδια.
Φαντάζεστε αυτός -έτσι όπως τον ξέρουμε- να ήταν Νούμερο ένα φαν των Διαμαντιών;
Κάτι δε θα ΄τανε "σωστό".
Κάτι δε θα πήγαινε καλά.
Με το Σημαντήρα (ΧΑΧΑΧΑ)

Δεν ξέρω. Κι εγώ τώρα τα σκέφτομαι. Ίσως να κάνω και λάθος. Έτσι, πάντως τα νιώθω προς το παρον.
ΧΞ

Leigh-Cheri είπε...

Γιατί; Και τι έχει ο Τσαλίκης δηλαδή; Γιατρός είναι. Κι εμάς εδώ μας χρειάζεται ένας. Χαχαχα!
Χα Ξου συμφωνάμε απόλυτα και άπλυτα και άπληστα και και και...
Ωραίες φώτο. Εμένα πάντως το μαλλί μ' αρέσει:-)

John G. Simandiras είπε...

αντιγόνη και χα ξου, προσυπογράφω.

εκείνο που δεν ...πληκτρολόγησα, είναι το εξής: δεν έχει σημασία μόνο η ποσότητα (που έχει, μην κρυβόμαστε πίσω από το αυτό μας) των αποδεχτών μιας κακιτεχνικήζ δουλειάς, δεν έχει σημασία μόνο το ποιόν τους (που έχει, κι ας ελλοχεύει ο κίνδυνος ενός απεχθούς ρατσιζμού), αλλά και ο βαθμός συμμετοχής τους. μαζί σας, ladiez. αλλά, στην περίπτωση της συνέντευξης personality crisis, εξακολουθώ να βροντοφωνάζω: το δρώμενον άξιζε να έχει και περισσότερο λαό (εκλεχτό είχε, ούτως ή άλλως, ποίμνιο), και ΟΠΩΖΔΗΠΟΤΕ μαζική δράση από τους ακροατές. γίνηκα σαφής; πάμε παρακάτω; πάμε για άλλα. και όστις θέλει μπλα μπλα μπλα...

γσ

Ανώνυμος είπε...

Ζωντανοί, ωραίοι, γκαζωμένοι και τζαμάτοι! Μας άρεσαν πολύ.





Ξί-α, μην ξαναπουσιάσεις.

Ντη είπε...

..και σωστοιοιοιοί!

Leigh-Cheri είπε...

ΆΠΣΟΓΟΙ!
...Ιδέα μου ήταν όμως, ή τα φωνητικά δεν ακουγόντουσαν σχεδόν καθόλου; Κρίμα γιατί μου αρέσουν πολύ.

ΠιΕς:Ωραίο μπάσο! :-)