Κυριακή 11 Ιουνίου 2006

ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΡΕΨΙΜΑΤΑ

Ποιητικά ρεψίματα: Έτσι θα χαρακτηρίσω τα στιχουργήματα, που έχω τη χαρά να μοιραστώ στο blog μας με τα αδέρφΧια μου. Σα να ρεύτηκα, δηλαδή, και –ρευόμενος- να παρήγαγα αυτά τα στιχουργικά μορφώματα. Σαν ετούτα τα λόγια να αποτελούν προϊόν και αποτέλεζμα ενός ποιητικού ρεψίματος. Όπως κι αν τα χαραχτηρίσω, δεν προτίθεμαι να τα υποβιβάσω μήτε να τα απαξΧιώσω. Άλλωστε, προορίζονται να δημοσΧιευτούν στην πρώτη –έντυπη- ποιητική συλλογή μου, την οποία συλλογή έχω ολόκληρη συλλάβει, την έχω όοοληηη γραμμένη μες στο μυαλό μου, είναι πανέτοιμη μες στο κεφάλι μου μέχρι και το τελευταίο «και», αλλά βαρΓιέμαι να στρωθώ και να την γράψω σε πραγματικό χρόνο. Πάντως, αν και όταν, η πρώτη ποιητική συλλογή μου κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία, στα σουπερμάρκετ (και στα βενζινάδικα προζδοκώ, όσο να πεις όλοι βάζουμε βενζίνη), τα κάτωθι ποιήματα θα ενταχτούν στην ενό’ητα ‘μιντΓιοκρατία – μιντΓιοκρατορία’.
Τα στιχουργικά συμπλέγματα ούτε χαϊκού είναι ούτε σονέτα (κατ’ οριζμόν, δομή και μορφολογία). Ποιητική αδεία, εγώ θα τους βάλω τη μαρκίζα ‘ωσεί χαϊκού και οιονεί σονέτα’. Ρεύομαι (με φυσικό τρόπο αυτήν τη φορά, γκρουγκ!), και αποχωρώ για τις υπόλοιπες εξω-ποιητικές υποχρεώσειζ μου.

ΕΟΣ
Δεν υπάρχει Θεός.
Δεν τον είδα ούτε μια φορά στην Τηλεόραση.
Ούτε στο Ίντερνετ τον πέτυχα ποτέ.




ΑΟΥΜΕ


Όσα «να πούμε (ακόμα)…»
κι αν μου πεις, βλαμμένε ρεπορταζά τής δεκάρας,
άμυαλο κατακάθι τής δημΙοσΧιογραφίας,
σκατά θα με πείσεις για την αλήθΧεια των λεγομένων σου στην κάμερα.
Σου βρίζω χυδαία και ακατΑνόμαστα
(στη γλώσσα σου μιλώ, είδες; λέω κι εγώ «ακατΑνόμαστα»)
τη μάνα που σε γέννησε,
κάθε φορά που σε βλέπω και σ’ ακούω να λες δέκα «Να πούμε» στο δίλεπτο.
Και δεν ξεσπάω πάνω σου με ύβρεις, επειδή είμαι ασουμιστής.
Και ναουμιστής να ήμουνα, πάλι θα μου την έσπαγες, ημιμαθές ον, άχθος αρούρης!
Είναι που τα «να πούμε» σου είναι τελείως περιττά, αφού όλο λες βρομο#$%*λη!
Όλο λες, πράττεις και τίποτ’ άλλο;
Τότε προς τι τόσα «να πούμε», καθίκιον;

Μα όσο κι αν σε βρίζω πατόκορφα, ματαιοπονώ.
Όχι μόνο δεν θεραπεύεσαι, μα ο ιός σου εξαπλώνεται ραγδαία
και στους υπόλοιπους standupάδες ρεπορταζάδες.
Εγώ φταίω που ασχολήθηκα μαζί σου.

Γιάννης Γ. Σημαντήρας

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

(Ρέψιμο ευφορίας για το πρώτο κυρίως "ωσεί χαϊκού και οιονεί σονέτο")

Πριν αρχίσει να φτάνει σε γκρούπια η ανταπόκριση ενημερώστε μας τι είδους σχόλια επιθυμείτε. (Με το συγκεκριμένο πάντως στοχεύω σε πατόκορφο βρίσιμο).

Ανώνυμος είπε...

Αχ, Γιαννάκη!

Πώς να σε βρίσω πατόκορφα, όπως εσύ πράττεις στο ρεπορτεράκι- ποιητιΚΑκό σου αντικείμενο; Αφού -σε γενικές γραμμές-, συμφωνώ. Πόσες φορές δεν έχω κι εγώ εξοργιστεί με τα "τούβλα" που εκτοξεύουν τα εν λόγω ημιανθρωπάρΓια; Αυτό το "να πούμε", πάντως, ομολογώ πως το έχω συΗΜΙθίσει. (Ντροπή μου...)

Από την άλλη, όμως, πιστεύω πως θ' άξιζε ν' αρχίσει κανείς τα μπινελίκια από τους "ανωτέρους" , τους προϊσταμένους των ρεπορτερακίων. Δε νομίζω πως χρειάζεται να προβάλλω επιχειρήματα πάνω σε αυτό, όλοι ξέρουμε πόσο "άχθος αρούρης" είναι οι εν λόγω "κύρΓιοι". Μακάρι, αυτή η ίδΓια γη που βαραίνουν με την haute couture παρουσία τους, ν' άνοιγε να τους καταπΧιεί! Στο κάτω - κάτω, για όλες τις ακρότητες που πράττουν τα μικροφωνοφόρα, εκείνοι είναι οι ηθιΚΑκοί αΦτουργοί, οι κοστουμαριΖμένοι καρεκλοκένταυροι, που όλο το μακιγιάζ του κόΖμου δεν είναι ικανό να κρύψει την τερατοσύνη τους!

Γι' αυτά, βέβαια, που εκστομίζουν οι εν λόγω υπαλληλίσκοι, δεν παύουν να είναι υπαίτιοι οι ίδΓιοι. Εντάκσει, βρε παιδΓιά, κακαταλαβαίνουμε πως με το ζόρι βγάλατε το σχολείο, αλλά ανοίκστε κανένα βιβλίο, έστω και τώρα...

ΣυνκακητήρΓια για το ποίημα, κάκιστε. Και κακές -έντυπες- δημοσΧιεύσεις.
ΑσουμιΖμός φορέβερ, να μην ξεχνιόμαστε κιόλαΖΖΖ!

Ανώνυμος είπε...

Εγώ βέβαια, βενζίνη δεν βάζω.
Την ποιητική σου συλλογή όμως θα την αγοράσω ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ και σε οποιαδήποτε τιμή!
Να ΄σαι καλά, ρε Γιάννη (sorry για το "ρε", ξέρω πως δεν σ` αρέσει!)
Τα΄πες όλα σε τόσο λίγες σειρές!

Ανώνυμος είπε...

Yanni?Γιατί τόση οργή?Τί λέξεις είναι τούτες,όπως το κοζμητικό-δγιακοζμητικό επίθετο "καθίκιον"?Με λοστρομάζειζ!Εσύ, μια τόσο ευγενι-κα-κή ψυχή?Πχοιός ξέρει τί είδαν τα ματάκχια σου ή άκουσαν τα αυτάκχια σου για να φτάσεις στο σημείο να μιλάζ με λέξεις δαπέδου και όχι επιπέδου.Φαντάζομαι ότι οι μούσοι/μούσες σου για να γράπσεις τούτο το ποιματάργιο ήταν πολλοί/πολλές.Θα συμφωνήσω μαζί σου,μια που οι περισσότεροι δημοσιογράφοι είναι δημιοσιογράφοι.Προτείνω,επηρεαζμένη και από τα ποιητικά σου ρεψίματα,να δώσουμε σ' όλους αυτούς ,ως απάντηση,ένα τεράστχιο "γκρουγκ" αδγιαφορίαζ(αν και οι περισσότεροι απ' αυτούς είναι δύσπεπτοι).Μεγάλη χάρη θα τους κάναμε αν προβαίναμε σε εμετχιάσεις εξαιτίας τους.
ΥΓ.Yanni,περιμένουμε την συλλογή σου "ποιητικά ρεψίματα" μπαζ και συνεχίσουμε να ονει-ρευόμαστε!Γκρουγκ(sorry ε?)
db

mystery falls down είπε...

Καταραμένη τεχνολογία! Έχει καταφέρει τόσα όμως όχι το σημαντικότερο (τουλάχιστον για το συγκεκριμένο post). Να αποτυπώνει την σκέψη κατ' ευθείαν στο χαρτί. Ίσως είναι καλύτερα έτσι. Φαντάζεστε κάποια στιγμή να βλέπατε την ποιητική σας συλλογή ένθετο σε εφημερίδα; Εφιάλτης! Όσο για τα ποιητικά σας σκαριφήματα το πρώτο είναι πανέξυπνο και το δεύτερο grower (έτσι λένε συνήθως τους δίσκους που χρίζουν επανελλειμένων ακροάσεων). Με αυτό το σκεπτικό είναι τόσο ποιοτικά χαοτικό που δύσκολα μπορεί να συλληφθεί το νόημά του με την πρώτη ανάγνωση (μεταξύ μας χρειάστηκε να το διαβάσω μερικές εκαντοντάδες... (εντάξει, εντάξει) μερικές χιλιάδες φορές για να αντιληφθώ τη σημασία του "άχθος αρούρης" και "βρομο#$%*λη"). Για να μην τα πολυλογώ (έπρεπε να έχετε ενεργοποιήσει το comment moderation) οργισμένα ρεαλιστικό.

Unknown είπε...

Had carpet put in by Empire last year, was terribly glad aside from non-responsiveness of the sales rep. i used to be attempting to contact him to alter my charge address,
carpet tiles