Juliette conquers Thessaloniki

κείμενο: Γιάννης Γ. Σημαντήρας φωτογραφίες, τεχνική επιμέλεια: Νάσος Αβδαρμάνης έξτρα φωτογραφίες: Αδαμαντική Φωτογραφική Ένωσις (Φένια Γκουντούλα, Zpi, Δανάη Μενεξιάδη)

Μια κατάμεστη Αποθήκη τού ΜΥΛΟΥ, όχι σε σημείο ασφυξίας, αλλά οπωζδήποτε φουλαριστή και πίτα τιγκαριζμένη, ειδικά όμως στις μπροστινές σειρές, δημιουργήθηκε σιγά-σιγά το αδΓιαχώρητο, περιμένει την Juliette και τους Licks. Το τάγμα των -ωσεπιτοπλείστον ένθερμων- μπροστινών προσήλθε συνειδητά· δηλαδή γνωρίζοντας τα πεπραγμένα τού γκρουπ, και αναμένοντας εξύψωση των ψυχών και των σαρκίων τους. Οι αποπίσω, μετά συγχωρήσεως, αλλά πώζ να τους πω τους πισινούς, δεν νογάν και πολλά. Στέκουν ημιαδΓιάφοροι, τουλάχιστον από όσο μπορώ να καταλάβω εγώ που περιφέρομαι στο μέτωπο του πολέμου (frontest row). Ίσως οι πισινοί ασούμε να νομίζουν ότι η Juliette θα παίζει Cape Fear ή Natural Born Killers. Πρόκειται για τους προσκλησάκηδες του Φεστιβάλ; Ναι, εικάζουμε, αλλά στο κάτω-κάτω, δεν μας πήραν και τη μπουκΧιά από το στόμα, έτσι; Δεν άντεξε, πάντως, η Juliette και κάπΧοια στιγμή τους την ημι-είπε, όπως αποκαλύπτει το βιντεοειδές που είχε την προνοητικόητα να τραβήξξξει ο Νάσος. Όσο για τους Πα.Οι.ΔΓια.στικούς, έχουμε καταλάβει τις μπροστινές των μπροστινών θέσεων. Σχεδόν απαρτία έχει η Παγκόζμια ΟικογένΙα ΔΓιαμαντΓιών απόψε. Κρίνω ότι δεν έχει σημασία να κατονομάσω και να δαχτυλοδείξω πΧοια και πΧοιος παρέστη. Ωστόσο, όστις αδαμαντιστής παρέστη παρέστη μπροστά και ενεργά. Fuckin ενεργότατα.

outside the cage Kαι πέφτουν οι πρώτες ριπές από σκηνής! Aπούσης τής Juliette, οι Licks έχoυν λάβει θέσεις πάνω στο stage τής Αποθήκης, και βαράνε τις πρώτες νότες τού ‘Ιnside Τhe Cage’ (τελευταίου στη σειρά στο ‘Four on the Floor’). Νάσο, χώσε, λεβέντη μου, στο σημείο αυτό, το πειστήρΓιο του playlist, ώστε να βουλώσουμε τα στόματα τυχόν άπιστων Θωμάδων-απόντων.

Thanks, Νasos. Οσονούπω, βγαίνει από το κλουβί της η Juli, και πΧιάνει να τραγουδά. «Η πουτανίτσα!», λέω μέσα μου, «με δΓιέψευσε, εγώ ποντάριζα ότι θα άρχιζε με το ‘Killer’, κι αυτή έχει στήσει άλλο πρόγραμμα. Πώς τολμάει και πράττει του κεφαλιού της;». Κατάμαυρα κολανοειδή, με μαύρες ψηλοτάκουνεζ μπότες και λευκές επιγονατίδες. Mια αλόγα, ένα μαύρο άτι, μια φοράδα, που καλπάζει και φρουμάζει και σταματημό δεν έχει. Φτερό στο κεφάλι της, κι αυτό είναι γεγονός, μιλάμε για μια παιδαρίνα που παίρνει τη ζωή της αλλιώς. Σύντομα, το φτερό το παίρνει ο άνεμος, χοντρές στάλες ιδρώτα την πλημμυρίζουν, και η Julie δείχνει –δώσε, Σίμο, το ντοκουμέντο!- να πώς:

killer live Για να αφήσουμε τις μπουρδίτσες καταμέρος, η Juliette σκοτώνει! Γεμάτη ενέργεια, και με τους Λιξ να ξυρίζουν και να σπέρνουν ολούθε μεταλλικά και πάνκικα ριφ, θα χτυπηθεί στο πάτωμα. Θα τσιρίζει, θα ουρλιάζει και θα βρυχάται, λέαινα που της πήραν τα παιδΓιά. Κι αν δεν είχε οργαζμό εκείνο το βράδυ, δεν υπάρχει αμφιβολία: η Juliette Lewis παίζει σαν να γαμάει. Όχι «σαν να γαμιέται». Σαν να γαμάει. ΠΧοιος ξέρει πόσες ανάποδες θα μοίραζε στον Μπραντ Πιτ πάνω στο σαρκικό ζμίξιμό τους, και ο άνθρωπος τα ’φτυσε. Όχι, όλα τα αντράκΧια δεν μπορούν να κοντράρουν την Τζούλι στα ίσα. Τουλάχιστον στο σανίδι. Εκμηδένισε πολλούς σερνικούς κακιτέχνες εκείνο το βράδυ η δικιά σου, δικέ μου! Μόνο ο Αλέκος Γκούλαγκ θα μπορούσε να πάρει το μικρόφωνο μετά από αυτήν. Κι αυτουνού τα γόνατα, υποπτεύομαι, θα έτρεμαν. Έχουμε παρακολουθήσει πολλές συναυλίες στην Αποθήκη, και εν γένει στη Σαλόνικα. Μια αξέχαστη, στο ίδΓιο πάλκο: η εμφάνιση των Gutterball. Παρά το συναισθηματικό δέσιμο με τους Wynn&ΣΙΑ, παρά το ότι είχαμε τότε γίνει όλοι (θεατές και παίχτες) ένα κουβάρι στη σκηνή, βάζω την Τζουλιέτ και τους Λιξ στην κορωνίδα των λάηβ, τα οποία έχουν τελεστεί στην Αποθήκη. Οι πιτσιρικάδες που το έζησαν, αν δεν έσπευσαν τις επόμενες μέρες να αγοράσουν κιθάρες και τύμπανα, για να προχωρήσουν στην ίδρυση του δικού τους γκρουπ, τότε κάτι πάει στραβά με τα μυαλά τους. Νάσο, αγόρι μου, σφύρα δύο βίντεα, για να μπούμε στο νόημα, λεβέντη μου. Φφφ,.. φίίίου! Α, Νάσο, πέτα κι ακόμα ένα, που να δείχνει πώς πρέπει να λέγεται το thank you στα ελλίνικος. Εfkάristo, Νassos, you are nothing less than great. Az alwayz.

sportsNroll Oριζμένοι δεν δύνανται να χωνέψουν ότι ένα γαμημένο ‘Nroll’ κάνει τη δΓιαφορά. Χρόνια τώρα, τα ‘δΓιαμάντΓια’ για αυτό το ‘Nroll’ αγωνίζονται. Για το Nroll, το οποίο μεταμορφώνει το rock σε rockNroll. Η Τζούλι ανήκει στη Λέσχη των εκλεχτών, που βάζουν το ενρόλ στο ροκενρόλ. Μόνο που η Τζ. το προχώρησε: έκανε το rockandroll sportsNroll. Το δρώμενο είχε σαφείς αθλητικές πτυχές, όπως ολοφάνερες στάθηκαν και οι χορευτικές παράμετροι του όλου show. H παράσταση που ξεδιπλωνόταν μπροστά στα μάτΧια και τα αφτΧιά μας, ήταν πέρα για πέρα θεατρική. Broadwayικού χαραχτήρος ενίοτε…

lifechanger and lifecharger Έτσι ντοπαριζμένη για ζωή (ή μήπως ντοπαριζμένη από ζωή;) που παίζει η Juliette, σαλπίζει πόλεμο στιζ μπροστινές σειρές. Πέφτουμε στη μάχη. Πέφτει κι αυτή. Πάνω μας. Βουτάει. Stagediver και crowdsurfer. Μπράβο, ρε Νάσο, με εννόησες. Καλά που απαθανάτισες το ενσταντανέ, Νάσο! Αντί να πασπατεύεις, όπως οι άλλοι, εσύ -γνήσΧιος επαγγελματίας τΉς φακού- αποτύπωνες ψηφΧιακή ιστορία. Ο ξανθόψειρας ο bodyguard πανταχού παρών, σκιά της ο κερατάς, μην και του την φάμε, ε; 'Ασε, ρε χάνε, λίγο το κορίτσι να το χαρούμε. Πότε θα το ξαναδούμε; Πότε θα το ξαναψηλαφήσουμε; Ο ιδρώτας τής Juliette κολλάει με τον δικό μας ιδρώτα. Την ανεβάζουμε στα χέρΓια μας, Αυτήν που μας ανεβάζει στα ουράνια. Ελάχιστη ανταμοιβή για μια ύψιστη κάθαρση. Μια σφιχτοδεμένη ομάδα είναι οι Licks, και μια ιέρΓεια η Τζούλι. H τελείωσή μας θα έρθει με τα φινάλε και τα ανκόρ (τα οποία οι Licks εκτελούν γυμνόστηθοι και η Τζούλι nearly topless), αλλά όλοι φεύγουμε καυλωμένοι και για άλλο. Η λαίμαργη για έρωτα και για ζωή (ένα και το αυτό) Juliette έχει αποσυρθεί στα καμαρίνια της Αποθήκης. Οριστικά. Αφού πρόλαβε και μας άλλαξε δΓια παντός (πολλών από μας) τις ζωές. Αφού πρόλαβε και μας γέμισε με ζωή. Lifechanger and lifecharger, too. Μετά από το λάηβ τής J., έγινα άλλος άνθρωπος. Δεν θέλω να φεύγω από το στούντΓιο με στεγνή φανέλα. Δεν θέλω να φεύγω από το στούντΓιο μετά από την εκπομπή, αν δεν πονάω ολόκληρος. Ακόμα δεν το καταφέρνω όπως ακριβώς το θέλω και το οραματίζομαι. Έχω, όμως, πάντα μες στο κεφάλι μου εν ώρα εκπομπής την Juliette εν ΜΥΛΩ, εκείνο το αξέχαστο Σάββατο και 25. Ίσως κάποτε να τηζ μοιάσω.

so amazing Παίρνοντας την άγουσα για το σπίτι μούσκεμα στον ιδρώτα, συλλογιέμαι ότι της χρωστώ. Όπως χρωστώ και στον Κωνσταντίνο Καρνάζη, του οποίου το βιβλίο ‘Υπερμαραθωνοδρόμος’ με όπλισε με χοντρά πακέτα κουράγιου. Όπως χρωστώ και σε έναν άντρα πορνοηθοπΧοιό, που ούτε το όνομά του δεν ξέρω, και είδα στο Δίχτυο κάτι βιντεάκΧια του, στα οποία έπαιζε με λύσσα! Με μανία! Eπικίνδυνα κακός ειζ βάρος των θηλυκών παρτνέρ του, έπαιζε σαν να γευόταν γυναίκες για στερνή φορά. Δεινοπαθούσαν οι κυρίες, εξαιτίας του. Για να καταλάβουμε το ποι-όν τού βλακός, μια καημενούλα την ρωτάει, αφού της έχει ημικαταστρέψει το λαρύγγι με το μόρΓιο του: “― Do you like it, bitch?”. Kι εκείνη κλαίγοντας με λυγμούς: “― No, I don’t like it!”

Ο ανώνυμος πορνοστάρ, η έμβια υπερμηχανή Κωνσταντίνος Καρνάζης και η Juliette Lewis κάνουν την παράστασή τους ζωή. Δεν παί-ζουν. Ζουν. Ζουν αυτό που παίζουν. ΕνθουσΧιαζμό και ένταση έχουν πολλοί showbusinessίστες. ΤέτΧοια ταύτιση με το πάθος τους ελαχιστότατοι.

Natural Born Τζίφρες

φωτό: ΓΣ

«— Σιγά, καλέι, μόνο δΓυο χέρΓια έχω η καψερή... τσιλ άουτ λιρλ μπιτ, όλοι θα πάρετε.»

ή αλλιώς:

Tην αυτή μας και την υπογραφή μας προσέχουμε πού την βάζουμε.

Ο σκατοπαπαρομαλακοΕγγλέζος μην την χάσει από τα αλλήθωρά του∙ εκεί, μπάστακας...

τι κοιτά, ρε βλαμμένε, με βλέμμα ημιμέθυσου, ξύνοντας το γκαβό σου;